Wikipedia

Siły Powietrzne Republiki Chińskiej

rodzaj sił zbrojnych Republiki Chińskiej

Siły Powietrzne Republiki Chińskiej (chiń. trad. 中華民國空軍; pinyin Zhōnghuá Mínguó Kōngjūn) – formacja lotnicza Armii Republiki Chińskiej, mające za zadanie obronę kraju, czyli de facto przed agresją ze strony Chińskiej Republiki Ludowej.

Siły Powietrzne Republiki Chińskiej
ROCAF
Ilustracja
Godło Republiki Chińskiej zdobiące każdy samolot
Państwo

 Tajwan

Data sformowania

1920

Dane podstawowe
Flaga Sił Powietrznych Republiki Chińskiej

Historia

edytuj

ROCAF wykorzystuje niemal wyłącznie sprzęt produkcji USA lub rodzimy, ale część uzbrojenia sprowadzono też z Francji. Skrzydła i dywizjony zachowały numerację sprzed roku 1949, ponieważ Kuomintang nie uznał legalności władz w Pekinie.

W roku 1965 posiadano 92 sztuki F-5A, 23 sztuki F-5B. W trakcie wojny w Wietnamie 48 F-5A wypożyczono Wietnamowi Południowemu jednak zostały zwrócone. Wypożyczenie odbyło się za przybycie amerykańskich Phantomów II w dwóch eskadrach w celu obrony kraju oraz wypożyczyć na 30 miesięcy 28 sztuk T-28 w celach szkoleń. Pewna część została później sprzedana, a część przebudowano na cele[1].

Na mocy kontraktu z czerwca 2011 roku zamówiono 60 śmigłowców UH-60M z silnikami General Electric T-700-GE-701D, domówiono kolejne 24 sztuki w 2016 roku[2].

F-16 w służbie Tajwanu

edytuj
 
F-16A Block 20
 
Od lewej: F-CK-1A, Mirage 2000-5EI i F-16A

Republika Chińska starała się o zakup F-16 (chodziło o wersję F-16/J79) jeszcze w 1979. Jednak poprawiające się stosunku USA-ChRL spowodowały wstrzymanie sprzedaży tych samolotów (na życzenie Chińskiej Republiki Ludowej). Tajwan opracował wówczas własny samolot wielozadaniowy AIDC F-CK-1 Ching-kuo, wykorzystując cichą pomoc technologiczną USA.

Powstał w ten sposób nowoczesny oraz stosunkowo tani i niezawodny (Tajwan w warunkach realnego zagrożenia ze strony ChRL nie może sobie pozwolić na słaby jakościowo sprzęt) samolot wielozadaniowy, wraz z całym zestawem opracowanych do niego rakiet Sky Sword I oraz Sky Sword II. Samolot może też korzystać z uzbrojenia opracowanego w krajach zachodnich (głównie amerykańskiego).

Ostatecznie jednak w 1992 prezydent George Bush zgodził się na sprzedaż 150 samolotów F-16 do Tajwanu (równolegle zakupiono też 60 Mirage 2000, by przyśpieszyć proces unowocześniania lotnictwa Tajwanu). Wszystkie tajwańskie F-16, 120 F-16A i 30 F-16B, zbudowano w unikalnej wersji Block 20.

Pierwsze samoloty przekazano Tajwanowi w lipcu 1996. Początkowo trafiły one do 21. FS z bazy Luke w Arizonie, gdzie prowadzono szkolenie pilotów. Pierwsze samoloty przebazowano do Tajwanu w kwietniu 1997. Samoloty te wprowadzono do uzbrojenia 21. Taktycznego Dywizjonu Myśliwskiego (zbieżność numerów – przypadkowa) z 4. Taktycznego Skrzydła Myśliwskiego Tajwanu (znanego również jako 455. Skrzydło), stacjonującego w Jiayi. Kolejnym dywizjonem był 22. TFS, który otrzymał F-16 w 1998, także bazował on w Jiayi i wchodził w skład 4. Skrzydła.

Kolejno, w latach 1999–2000 przezbrojono na F-16 trzy dywizjony 5. (401.) Taktycznego Skrzydła Myśliwskiego, bazującego w Taoyuan. W skrzydle tym w F-16 wyposażono 15. i 16. Taktyczne Dywizjony Myśliwskie (według innych źródeł – 26. i 27.) oraz 17. Taktyczny Dywizjon Myśliwski i 12. Dywizjon Rozpoznania Taktycznego. Samoloty tego ostatniego zostały wyposażone w zasobniki rozpoznawcze LOROP. Jednocześnie w 4. Skrzydle na F-16 przezbrojono kolejne, 14. i 23 TFS. Ostatnią jednostką tajwańską F-16 jest 46. Dywizjon z 7. (737.) Skrzydła, który bazuje w Taidong. Ta ostatnia jednostka pełni też funkcję agresorów, służąc do treningu pilotów.

Początkowo Tajwan otrzymał jedynie pociski AIM-9M i AGM-65B, ale w 2000 dostarczono też AIM-120 AMRAAM, AGM-65G i przeciwokrętowe AGM-84 Harpoon, w które także wyposażono tajwańskie F-16. Republika Chińska wykorzystuje także pociski Sky Sword I i Sky Sword II – opracowane dla samolotu AIDC F-CK-1 Ching-kuo.

Przez ostatnie lata władze wyspy prosiły USA o sprzedaż kolejnych 66 F-16 w nowocześniejszej wersji Block 52+ oraz modernizacje posiadanych maszyn do takiego standardu. Pomimo poparcia ze strony Kongresu dla tych starań (Kongres w 1979 przyjął uchwałę, która nakazuje USA zaopatrywanie Tajwan w systemy obronne), administracja prezydencka odrzuca kolejne lub opóźnia rozpatrzenie tych pism, z powodu presji ChRL. W 2011 Tajpej wniosło o zgodę na modernizację 145 posiadanych F-16A/B, na którą uzyskano zgodę[3]. W 2012 Lockheed Martin otrzymał kontrakt na przeprowadzenie modernizacji, część prac wykona też Aerospace Industrial Development Corporation (AIDC)[4].

Podział Sił Powietrznych Republiki Chińskiej

edytuj
  • Dowództwo sił powietrznych (空軍總司令部)
Siły powietrzne podlegają naczelnemu dowództwu, ministrowi obrony i Prezydentowi
    • Dowództwa szeregowe: personalne, operacji i treningu, logistyki, planowania, komunikacji, elektroniki i informacji, spraw generalnych, kontrolowania, inspektoratu generalnego, broni politycznej.
    • Dowództwo Operacyjne Sił Powietrznych (作戰司令部)
      • Skrzydło pogodowe (氣象聯隊): Danshui
      • Komunikacji, kontroli ruchu i informacyjne skrzydło(通信航管資訊聯隊): Tajpej
      • Skrzydło kontroli taktycznej (戰術管制聯隊)
    • Skrzydło Obrony Przeciwlotniczej i Garnizonowe (防砲警衛司令部)
    • Dowództwo Edukacji Treningu i Doktryny (教育訓練暨準則發展司令部)
    • Dowództwo Logistyczne (後勤司令部)
    • Skrzydła Bojowe (作戰聯隊)
      • 401 Taktyczne Skrzydło Myśliwskie (401聯隊): Hualian AFB (F-16A/B)
        • 17.eskadra myśliwska "Thor"
        • 26.eskadra myśliwska "Czarownica"
        • 27.eskadra myśliwska "Czarny Smok"
      • 427 Taktyczne Skrzydło Myśliwskie (427聯隊): Ching Chuan Kang AFB AIDC F-CK-1 Ching-Kuo A/B
        • 7.eskadra myśliwska "Wilk"
        • 8 Dywizjon Myśliwski "Latające Smoki"
        • 28 Skrzydło Myśliwskie "Baby Dragon"
      • 439 Operacyjne Skrzydło (439聯隊): Pingdong AFB C-130H,: E-2T i C-130HE
        • 10 Taktyczna Grupa Lotnicza
          • 101 Dywizjon Mostu Powietrznego
          • 102 Dywizjon Mostu Powietrznego
        • 20 Grupa Wsparcia Elektronicznego
          • 6 Grupa Wsparcia Elektronicznego
          • 2 Dywizjon Szybkiego Reagowania
      • 443 Taktyczne Skrzydło Myśliwskie (443聯隊): Tainan AFB F-CK-1A/B
        • 1 Dywizjon Myśliwski
        • 3 Dywizjon Myśliwski
        • 9 Dywizjon Myśliwski
      • 455 Taktyczne Skrzydło Myśliwskie (455聯隊): Jiayi AFB F-16A/B and S-70C
        • Grupa Ratownictwa Powietrznego
        • 21 Dywizjon Myśliwski
        • 22 Dywizjon Myśliwski
        • 23 Dywizjon Myśliwski
      • 499 Taktyczne Skrzydło Powietrzne (499聯隊): Xinzhu AFB Mirage 2000-5Di/Ei
        • 41 Dywizjon Myśliwski "Święta Tarcza"
        • 42 Dywizjon Myśliwski "Kobra"
        • 48 Dywizjon Myśliwski "Święty Orzeł"
      • 737 Taktyczne Skrzydło Myśliwskie (737聯隊): Taidong AFB F-5E/F
        • 44 Dywizjon Myśliwski
        • 45 Dywizjon Myśliwski
        • 46 Dywizjon Myśliwski
    • Baza Dowodzenia Sił Powietrznych (基地指揮部)
      • Baza Dowodzenia w Songshan (松山基地指揮部)
      • Baza Dowodzenia w Taoyuan (桃園基地指揮部)
    • Akademia Sił Powietrznych (空軍官校): Gangshan AFB AIDC AT-3A Tzu-chung

Uzbrojenie

edytuj

Statki latające

edytuj
Zdjęcie Samolot Producent Typ Wersja Liczba sztuk Uwagi
Samoloty myśliwskie
  Lockheed F-16 Fighting Falcon   Stany Zjednoczone Myśliwiec wielozadaniowy Block 20

F-16V

187 Otrzymano 120 F-16A i 30 F-16B. 5 F-16B Block 20 stacjonuje w USA dla celów treningowych. 8 F-16A/B wyposażonych w zasobniki rozpoznawcze (RF-16).Wszystkie maszyny zostaną poddane modernizacji przez Lockheed Martin i tajwański Aerospace Industrial Development Corporation (AIDC)[4][5].
  Dassault Mirage 2000   Francja Myśliwiec wielozadaniowy 2000-5EI/DI 56 Otrzymano 48 Mirage 2000Ei i 12 Mirage 2000Di, podstawowy myśliwiec przechwytujący.
  AIDC F-CK-1 Ching-Kuo   Tajwan Myśliwiec wielozadaniowy F-CK-1A/B 126 Opracowywana wersja F-CK-1C/D.
  Northrop F-5 Tiger II   Stany Zjednoczone Lekki myśliwiec/rozpoznawczy F-5E
F-5F
RF-5E		 32
32
5		 28 F-5E/F w 1973 od USA, 308 F-5E/F zbudowano na licencji w latach 1973-1986.
Samoloty wczesnego ostrzegania
  Grumman E-2 Hawkeye   Stany Zjednoczone Statek powietrzny wczesnego ostrzegania E-2T
E-2C Hawkeye 2000		 2
4		 Modernizowane do standardu Hawkeye 2000.
Treningowe
  AIDC AT-3A Tzu-chung   Tajwan Trening zaawansowany AT-3A
AT-3B		 36
17		 Zostaną zastąpione przez nowe samoloty szkolenia zaawansowanego[6][7].
  Beechcraft T-34 Mentor   Stany Zjednoczone Trening podstawowy US-1A 36
Samoloty transportowe
  Lockheed C-130 Hercules   Stany Zjednoczone Taktyczny transportowiec
Walka elektroniczna		 C-130H
C-130HE		 19
1
  Beechcraft 1900C   Stany Zjednoczone Transport osób B-1900C 11
  Fokker F50   Holandia Transport VIP F50 3
  Boeing 737   Stany Zjednoczone Transport VIP B737-800 1
Śmigłowce
  Sikorsky S-70C Blue Hawk   Stany Zjednoczone Search and Rescue S-70C-1/1A/6 17 10 S-70C-1, 3 S-70C1A, 4 S-70C-6
  Eurocopter EC-225 Super Puma   Francja Search and Rescue EC-225 3 Zamówiono 20.

Zapas pocisków

edytuj
Pocisk Producent Typ Wersja Liczba sztuk Uwagi
Kpr klasy powietrze-powietrze
AIM-120 AMRAAM   Stany Zjednoczone średniego zasięgu AIM-120C-5
AIM-120C-7		 120
0		 Zamówione w 2000 dla F-16
Zamówiono 218 dla F-16.
AIM-7 Sparrow   Stany Zjednoczone średniego zasięgu AIM-7M 605 Dostarczone wraz z F-16.
MBDA MICA   Francja średniego zasięgu 960 Dla Mirage 2000-5.
Sky Sword II   Tajwan średniego zasięgu TC-2 250+ Kompatybilny ze wszystkimi typami.
AIM-9 Sidewinder   Stany Zjednoczone krótkiego zasięgu AIM-9B
AIM-9J/N
AIM-9M
AIM-9M-2		 570
2066
900
192		 Ogółem od 1955 dostarczono 3728 pocisków rodziny AIM-9, część może nie być operacyjna.
Magic II   Francja krótkiego zasięgu R550 480 Dla Mirage 2000-5.
Sky Sword I   Tajwan krótkiego zasięgu TC-1 300 Kompatybilny ze wszystkimi typami.
Kpr klasy powietrze-ziemia
AGM-65 Maverick   Stany Zjednoczone Pocisk naprowadzany telewizyjnie AGM-65B
AGM-65G
AGM- 65G2		 500
40
234		 wersje B mogą przenosić także F-5E/F

Przeciwokrętowe pociski odrzutowe
AGM-84 Harpoon   Stany Zjednoczone Przeciwokrętowy AGM-84L
AGM-84G		 110
8
Zamówiono 58.

Systemy przeciwlotnicze

edytuj
Zdjęcie Platforma Producent Wersja Liczba baterii Uwagi
MIM-104 Patriot   Stany Zjednoczone PAC-2 3 200 rakiet, modernizowane do PAC-3.
MIM-104 Patriot   Stany Zjednoczone PAC-3 7 Zamówione, 444 rakiety.
Baterie rakiet Sky Bow   Tajwan Sky Bow I/II/III 6
  MIM-23 Hawk   Stany Zjednoczone 19 932 rakiety. Zastępowane przez Sky Bow II.
  Radar Skyguard z RIM-7M Sparrow i OTO 35mm   Szwajcaria 6 500 rakiet RIM-7M, 24 zestawy, każda bateria z 4 radarami.
  System Antelope z TC-1 i Bofors 40mm/L70   Tajwan 6

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Michał Gajzler, Northrop F-5 A/B Freedom Fighter Cz. 2, str. 68-69, Lotnictwo 4 (2016), ISSN 1732-5323
  2. ↑ Sikorsky to produce 24 Black Hawk helicopters for Taiwan, „UPI” [dostęp 2017-07-02] (ang.).
  3. ↑ Possible Foreign Military Sale to Taiwan. www.dsca.osd.mil, 2011-10-07. [dostęp 2010-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-27)]. (ang.).
  4. ↑ a b Modernizacja tajwańskich F-16. altair.com.pl, 2012-10-02. [dostęp 2010-12-16]. (pol.).
  5. ↑ Przygotowania do modernizacji tajwańskich F-16
  6. ↑ Tajwan poszukuje nowych samolotów szkolnych
  7. ↑ Tajwańskie samoloty szkolne coraz bliżej
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Siły_Powietrzne_Republiki_Chińskiej&oldid=74805947”