Siła wyporu
siła wynikająca z prawa Archimedesa
Siła wyporu – siła działająca na ciało zanurzone w płynie, czyli w cieczy lub gazie w obecności ciążenia. Siłę tę opisuje prawo Archimedesa.
Siła wyporu jest skierowana pionowo do góry – przeciwnie do ciężaru[1], jest przyłożona do środka ciężkości wypartego płynu. Wartość siły wyporu jest równa ciężarowi płynu wypartego przez to ciało[2].
W cieczy jednorodnej (o jednakowej gęstości), znajdującej się w jednorodnym polu grawitacyjnym, siłę wyporu wyraża wzór[2]:
gdzie:
- – gęstość cieczy lub gazu, w którym znajduje się ciało,
- – przyspieszenie grawitacyjne, zazwyczaj przyjmuje się przyspieszenie ziemskie 9,81 m/s² (~10 m/s²),
- – objętość wypieranego płynu równa objętości części ciała zanurzonego w płynie.
Siła wyporu zależy od gęstości płynu oraz objętości ciała zanurzonego w płynie.
Dzięki sile wyporu statki wodne i inne ciała unoszą się na powierzchni wody, a aerostaty (balony i sterowce) unoszą w powietrzu.
Przypisy
edytuj- ↑ Prawo Archimedesa – Świat pod lupą – epodreczniki.pl [online], www.epodreczniki.pl [dostęp 2018-10-23] (pol.).
- ↑ a b Resnick i Halliday 1999 ↓, s. 434.
Bibliografia
edytuj- Robert Resnick, David Halliday: Podstawy fizyki. Wydawnictwo Naukowe PWN, 1999. ISBN 83-01-09323-4.