Seweryn Orzełowski

polski inżynier, naukowiec

Seweryn Orzełowski (ur. 1940, zm. 1 maja 1997 w Warszawie) – polski uczony, specjalista w zakresie budowy i eksploatacji maszyn, profesor Wydziału Samochodów i Maszyn Roboczych Politechniki Warszawskiej.

Seweryn Orzełowski
Data urodzenia

1940

Data i miejsce śmierci

1 maja 1997
Warszawa

doktor habilitowany nauk technicznych
Specjalność: badania samochodów, budowa samochodów, układy napędowe pojazdów
Habilitacja

1 stycznia 1990
Politechnika Warszawska

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Warszawska

Gròb Seweryna Orzełowskiego na cmentarzu w Aleksandrowie

Życiorys

edytuj

Seweryn Orzełowski uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego 1 stycznia 1990 roku na podstawie rozprawy Dynamiczne obciążenia skrętne układu napędowego samochodów na Politechnice Warszawskiej[1]. Był profesorem nadzwyczajnym Instytutu Pojazdów Wydziału Samochodów i Maszyn Roboczych PW, ponadto ekspertem Organizacji Rzeczoznawców Techniki Samochodowej i Ruchu Drogowego. Jako nauczyciel akademicki wykładał: Badania samochodów; Budowę i dynamikę samochodów. Od 19 maja 1991 roku pełnił funkcję dyrektora Instytutu Pojazdów Wydziału Samochodów i Maszyn Roboczych, po sześciu latach złożył rezygnację ze względów zdrowotnych[2].

Autor wielu podręczników akademickich i szkolnych oraz publikacji naukowych i popularnonaukowych, obejmujących tematykę badań samochodów i diagnozowania poszczególnych ich zespołów[3].

Zmarł w 1997 roku. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Aleksandrowie w Warszawie[4].

Publikacje

edytuj
  • Budowa podwozi i nadwozi samochodowych
  • Naprawa i obsługa pojazdów samochodowych

Przypisy

edytuj