Sejm koronacyjny 1649
Sejm koronacyjny 1649 – sejm koronacyjny I Rzeczypospolitej został zwołany 6 grudnia 1648 roku do Warszawy.
Sejmiki przedsejmowe w województwach odbyły się 19 grudnia 1648 roku. Marszałkiem sejmu obrano Franciszka Dubrawskiego, podkomorzego przemyskiego[1][2]. 17 stycznia 1649 roku odbyła się koronacja króla Jana II Kazimierza. Obrady sejmu trwały od 19 stycznia do 14 lutego 1649 roku[3].
Nad obradami, mającymi często burzliwy przebieg, zaciążyła sprawa powstania kozackiego, a zwłaszcza klęska poniesiona pod Piławcami (23 września 1648 roku). Dyskutowano o problemie wakansu hetmańskiego. Wnoszone były przez dysydentów skargi na przestrzeganie pokoju religijnego. Wskutek umiejętnego prowadzenia obrad przez marszałka Dubrawskiego udało się przedłużyć obrady[4], co umożliwiło zajęcie się pilnymi sprawami wojskowymi: naczelnym dowództwem, pospolitym ruszeniem oraz deklaracjami poszczególnych województw na wojsko zaciężne[5].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ S. Ochmann, Sejm koronacyjny Jana Kazimierza w 1649 r., 1985.
- ↑ E. Opaliński, Sejm srebrnego wieku 1587-1652. Między głosowaniem większościowym a liberum veto, 2001.
- ↑ Władysław Konopczyński. Chronologia Sejmów Polskich. 1493-1793 (str. 152) [dostęp 2019-11-12]
- ↑ S. Ochmann-Staniszewska, Z. Staniszewski, Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana Kazimierza Wazy. Prawo-doktryna-praktyka, T. 1, s. 13-39., 2000.
- ↑ Do druku przygotowali S. Grodziski i inni, Ustawodawstwo zob. Volumina Constitutionum, T. 4, cz. 1, s. 170-186., 2015.