Sd.Kfz. 234/4, Schwerer Panzerspähwagen (7,5 cm PaK 40)niemieckie samobieżne działo przeciwpancerne na podwoziu samochodu pancernego z okresu II wojny światowej

Sd.Kfz. 234/4
Schwerer Panzerspähwagen (7,5 cm PaK 40)
Ilustracja
Sd.Kfz. 234/4 w Muzeum Broni Pancernej w Munster
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Typ pojazdu

samobieżne działo przeciwpancerne

Trakcja

kołowa

Załoga

4

Historia
Prototypy

1944

Produkcja

19441945

Egzemplarze

89

Dane techniczne
Silnik

1 silnik wysokoprężny widlasty, 12-cylindrowy Tatra 103 o mocy 210 KM przy 2100 obr./min.

Pancerz

grubość: 8 – 30 mm

Długość

6,84 m

Szerokość

2,33 m

Wysokość

2,35 m

Prześwit

0,35 m

Masa

11 500 kg (bojowa)

Osiągi
Prędkość

90 km/h (po drodze)

Zasięg pojazdu

1000 km (po drodze)
600 km (w terenie)

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

1,20 m

Rowy (szer.)

2,00 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 armata przeciwpancerna 7,5 cm PaK 40 kal. 75 mm (zapas amunicji – 12 szt.)
1 karabin maszynowy MG 42 kal. 7,92 mm
Użytkownicy
III Resza

Historia konstrukcji

edytuj

W 1944 roku w związku z coraz większymi brakami w pojazdach pancernych na polecenie Adolfa Hitlera z dnia 27 listopada 1944 roku opracowano nowy typ samobieżnej armaty przeciwpancernej na podwoziu kołowym. Pojazd został wyposażony w armatę przeciwpancerną PaK 40 kal. 75 mm. Armata PaK 40 została pozbawiona części łoża oraz kołowego podwozia, po czym została ona umieszczona na specjalnych wspornikach na dnie półodkrytego podwozia samochodu pancernego Sd.Kfz.234. Tak opracowane działo zostało oznaczone jako Sd.Kfz. 234/4.

Już w grudniu 1944 roku rozpoczęto produkcję tych dział, która trwała do marca 1945 roku. W tym czasie wyprodukowano 89 pojazdów tego typu.

Użycie

edytuj

Samobieżne działa przeciwpancerne Sd.Kfz. 234/4 były wprowadzane systematycznie do uzbrojenia dywizjonów przeciwpancernych od grudnia 1944 roku. Brały one udział w walkach do zakończenia II wojny światowej.

Bibliografia

edytuj
  • Janusz Ledwoch: Samochody pancerne (8 x 8). Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1997. ISBN 83-86209-89-5.

Linki zewnętrzne

edytuj