Scarabaeinae

Chrząszcze które jedzą padlinę i zgniłe owoce

Scarabaeinaepodrodzina chrząszczy z podrzędu wielożernych (Polyphaga) i rodziny poświętnikowatych (Scarabaeidae). Obejmuje ponad 5 tysięcy opisanych gatunków. Rozprzestrzeniona jest kosmopolitycznie.

Scarabaeinae[1]
Latreille, 1802
Ilustracja
Krowieńczak księżycoróg (Copris lunaris)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

żukokształtne

Nadrodzina

żuki

Rodzina

poświętnikowate

Podrodzina

Scarabaeinae

Samiec Onthophagus imperator
Anachalcos convexus
Cheironitis scabrosus

Morfologia

edytuj

Głowa tych chrząszczy odznacza się rozszerzonym nadustkiem, nakrywającym od góry narządy gębowe. Żuwaczki mają postać blaszkowatą, błoniastą, jedynie na zewnętrznych krawędziach są silniej zesklerotyzowane. Czułki buduje osiem lub dziewięć członów, z których trzy ostatnie formują buławkę. Odnóża środkowej pary maja szeroko odseparowane biodra. Tylna para odnóży prawie zawsze ma tylko jedną ostrogę na wierzchołku goleni; jeżeli ostrogi są dwie, to wówczas stykają się ze sobą i skierowane są dośrodkowo. U niektórych gatunków samice, a rzadziej także samce mają całkowicie zanikłe stopy przedniej pary odnóży. Odwłok ma sześć widocznych sternitów (wentrytów) i nieprzykryte pokrywami pygidium[2].

Ekologia i występowanie

edytuj

Podrodzina kosmopolityczna, przy czym większość plemion ograniczona jest do Nowego Świata[2]. W Polsce stwierdzono występowanie 20 gatunków z 4 rodzajów (zobacz: poświętnikowate Polski)[3].

Najwięcej gatunków żeruje na odchodach ssaków (koprofagia), ale wiele wybiera inny pokarm: odchody innych kręgowców i bezkręgowców, padlinę (nekrofagia), grzyby (mykofagia), przejrzałe owoce czy rozkładającą się materię organiczną (saprofitofagia)[2].

Systematyka

edytuj

Do podrodziny tej należy ponad 5 tysięcy opisanych gatunków[2]. Ich podział systematyczny przedstawia się następująco[4]:

Gatunki zaliczane do plemienia Canthonini znajdują się obecnie w Deltochilini[4]

Przypisy

edytuj
  1. Scarabaeinae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d Bruce D. Gill: Scarabaeinae. Dung beetles. [w:] Generic Guide to New World Scarab Beetles [on-line]. 2001–2005. [dostęp 2020-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  3. A. Byk: podrodzina: Scarabaeinae Latreille, 1802. [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2020-05-22].
  4. a b Patrice Bouchard i inni, Family-group names in Coleoptera (Insecta), „ZooKeys”, 88, 2011, s. 1-972, DOI10.3897/zookeys.88.807.