Saucerottia
Saucerottia – rodzaj ptaków z podrodziny kolibrów (Trochilinae) w rodzinie kolibrowatych (Trochilidae).
Saucerottia[1] | |||||
Bonaparte, 1850[2] | |||||
Przedstawiciel rodzaju – szmaragdzik rudorzytny (S. tobaci) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Infragromada | |||||
Rząd | |||||
Rodzina | |||||
Podrodzina | |||||
Plemię | |||||
Rodzaj |
Saucerottia | ||||
Typ nomenklatoryczny | |||||
| |||||
Gatunki | |||||
|
Zasięg występowania
edytujRodzaj obejmuje gatunki występujące w Meksyku, Belize, Hondurasie, Salwadorze, Gwatemali, Nikaragui, Kostaryce, Panamie, Kolumbii, Wenezueli i na Trynidadzie i Tobago[16].
Morfologia
edytujDługość ciała 7–11 cm; masa ciała 3,5–5,8 g[16].
Systematyka
edytujEtymologia
edytuj- Saucerottia (Saucerottea): epitet gatunkowy Trochilus saucerrottei de Lattre & Bourcier, 1846[17]; dr Antoine Constant Saucerotte (1805–1884), francuski lekarz, ornitolog[18].
- Amazilicus: wariant pisowni nazwy rodzaju Amazilia Lesson, 1843[19]. Gatunek typowy: Trochilus saucerrottei de Lattre & Bourcier, 1846.
- Cyanomyia: gr. κυανος kuanos „ciemnoniebieski”; μυια muia, μυιας muias „mucha” (tj. bardzo mały ptak)[20]. Gatunek typowy: Ornismya cyanocephalus Lesson, 1830.
- Erythronota: epitet gatunkowy Ornismya erythronotos Lesson, 1829[a]; gr. ερυθρος eruthros „czerwony”; -νωτος -nōtos „-tyły”, od νωτον nōton „tył”[21]. Gatunek typowy: Trochilus edward De Lattre & Bourcier, 1846.
- Hemithylaca: gr. ἡμι- hēmi- „pół-”, od ἡμισυς hēmisus „połowa”; θυλακος thulakos „luźne spodnie”[22]. Gatunek typowy: Trochilus saucerrottei De Lattre & Bourcier, 1846.
- Hemistilbon: gr. ἡμι- hēmi- „pół-”, od ἡμισυς hēmisus „połowa”; στιλβων stilbōn, στιλβοντος stilbontos „planeta Merkury, błyszczący”, od στιλβω stilbō „błyszczeć”[23]. Gatunek typowy: Amazilia ocai Gould, 1859 (= Ornismya cyanocephalus Lesson, 1830).
- Eratina: gr. ερατεινος erateinos „przyjemny, rozkoszny”, od εραμαι eramai „kochać”[24]. Gatunek typowy: Trochilus viridigaster Bourcier, 1843.
- Eratopis: gr. ερατωπις eratōpis „piękny wygląd”, od ερατος eratos „miły, przyjemny”, od εραμαι eramai „kochać”; -ωπις -ōpis „-licy”, od ωψ ōps, ωπος ōpos „oblicze”[25]. Gatunek typowy: Trochilus cyanifrons Bourcier, 1843.
- Ariana: w mitologii greckiej Ariadna (gr. Ἀριαδνη Ariadnē, łac. Ariadne), córka króla Krety Minosa i Pazyfae, która pomogła Tezeuszowi wydostać się z Labiryntu[26]. Gatunek typowy: Trochilus niveoventer Gould, 1851[b].
- Ariadne: jak Ariana[27]. Nazwa zastępcza dla Ariana Mulsant & E. Verreaux, 1866.
- Leucodora: gr. λευκος leukos „biały”; δορα dora „skóra”[28]. Gatunek typowy: Trochilus edward De Lattre & Bourcier, 1846.
- Lisoria: gr. λειος leios „prosty”; ουρα oura „ogon”[29]. Gatunek typowy: Trochilus saucerrottei De Lattre & Bourcier, 1846.
- Hypochionis: gr. ὑπο hupo „pod, poniżej”; χιων khiōn, χιονος khionos „śnieg”[30]. Gatunek typowy: Ornismya cyanocephalus Lesson, 1830.
Podział systematyczny
edytujDo rodzaju należą następujące gatunki[31]:
- Saucerottia cyanocephala (Lesson, 1830) – szmaragdzik lazurowy
- Saucerottia beryllina (Deppe, 1830) – szmaragdzik berylowy
- Saucerottia cyanura (Gould, 1859) – szmaragdzik modrosterny
- Saucerottia hoffmanni (Cabanis & F. Heine Sr., 1860) – szmaragdzik stalowy
- Saucerottia edward (De Lattre & Bourcier, 1846) – szmaragdzik złotogrzbiety
- Saucerottia saucerrottei (De Lattre & Bourcier, 1846) – szmaragdzik plantacjowy
- Saucerottia cyanifrons (Bourcier, 1843) – szmaragdzik indygowy
- Saucerottia castaneiventris (Gould, 1856) – szmaragdzik rudobrzuchy
- Saucerottia viridigaster (Bourcier, 1843) – szmaragdzik zielonobrzuchy
- Saucerottia tobaci (J.F. Gmelin, 1788) – szmaragdzik rudorzytny
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Saucerottia, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Ch.-L. Bonaparte: Conspectus generum avium. T. 1. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 77. (łac.).
- ↑ Ch.-L. Bonaparte. Note sur les Trochilids. „Comptes Rendus Hebdomadaires des séances de l’Académie des Sciences”. 30, s. 382, 1850. (fr.).
- ↑ Ch.-L. Bonaparte. Conspectus trochilorum. „Revue et Magasin de Zoologie pure et Appliquée”. 2e série. 6, s. 254, 1854. (fr.).
- ↑ J. Gould: A monograph of the Trochilidæ, or family of humming-birds. Cz. 5. London: Taylor and Francis, 1861, s. 318. (ang.).
- ↑ J. Cabanis & F. Heine: Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt. Cz. 3: Schrillvögel. Halberstadt: In Commission bei R. Frantz, 1860, s. 37. (niem.).
- ↑ J. Gould: An introduction to the Trochilidae, or family of humming-birds. London: Taylor & Francis, 1861, s. 149. (ang.).
- ↑ Heine 1863 ↓, s. 190.
- ↑ Heine 1863 ↓, s. 191.
- ↑ É. Mulsant, J. Verreaux & E. Verreaux. Essai d’une classification méthodique des trochilidés. „Mémoires de la Société impériale des sciences naturelles de Cherbourg”. 12, s. 180, 1866. (fr.).
- ↑ A. Newton. Notices of Recent Ornithological Publications. „Ibis”. New series. 3, s. 128, 1867. (ang. • fr.).
- ↑ Mulsant 1875 ↓, s. 206.
- ↑ Mulsant 1875 ↓, s. 207.
- ↑ E. Simon: Catalogue des Espèces Actuellement Connues de la Famille des Trochilides. Paris: L. Mulo, 1897, s. 12. (fr.).
- ↑ E. Simon. Notes critiques sur les Trochilidés. „Revue Française d’Ornithologie”. 6, s. 53, 1919. (fr.).
- ↑ a b K.L. Schuchmann: Family Trochilidae (Hummingbirds). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 5: Barn-owls to Hummingbirds. Barcelona: Lynx Edicions, 1999, s. 595, 598, 603–605. ISBN 84-87334-25-3. (ang.).
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Saucerottia.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. saucerottei.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Amazilicus.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Cyanomyia.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Erythronota.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Hemithylaca.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Hemistilbon.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Eratina.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Eratopis.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Ariana.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Ariadne.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Leucodora.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Lisoria.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Hypochionis.
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Trochilini Vigors, 1825 (wersja: 2021-07-06). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-19].
Bibliografia
edytuj- F. Heine. Trochilidica. „Journal für Ornithologie”. 11, s. 173–217, 1863. (niem.).
- É. Mulsant. Catalogue des oiseaux-mouches ou colibri. „Annales de la Société Linnéenne de Lyon”. Nouvelle série. 22, s. 199–228, 1875. (fr.).
- J.A. Jobling (red.): The Key to Scientific Names. [w:] Birds of the World (red. S.M. Billerman et al.) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, 2021. (ang.).