Satyna

Satyna – rodzaj atłasu, tkanina najczęściej bawełniana^[1], czasem jedwabna, której prawa (błyszcząca) strona ma splot atłasowy wątkowy^[2]. Używana głównie na sukienki i inną lekką odzież kobiecą oraz jako materiał podszewkowy^[1].

W Europie zachodniej satyna wyrabiana od średniowiecza, początkowo w Niderlandach; do Polski importowana^[2]. Szerzej zaczęła być stosowana w wieku XIX^[1].

Nazwa tkaniny pochodzi od Zaiton, arabskiej nazwy chińskiego miasta Quanzhou^[3], a do polszczyzny trafiła za pośrednictwem języka francuskiego, od słowa satin^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Wyd. IV. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 372. ISBN 83-01-12365-6.
↑ ^a ^b IrenaI. Turnau IrenaI., Słownik ubiorów: tkaniny, wyroby pozatkackie, skóry, broń i klejnoty oraz barwy znane w Polsce od średniowiecza do początku XIX w, Semper, 1999, s. 162, ISBN 83-86951-53-2 .
↑ Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005, s. 218. ISBN 83-05-13407-5.

[slow-1] Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Wyd. IV. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 372. ISBN 83-01-12365-6.

[IT-2] IrenaI. Turnau IrenaI., Słownik ubiorów: tkaniny, wyroby pozatkackie, skóry, broń i klejnoty oraz barwy znane w Polsce od średniowiecza do początku XIX w, Semper, 1999, s. 162, ISBN 83-86951-53-2 .

[Kajdan-3] Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005, s. 218. ISBN 83-05-13407-5.

[1]

[2]

[3]