Santa Margherita Lines

Santa Margherita Lines (malt. Is-Swar ta' Santa Margerita), znane też jako Firenzuola Lines (malt. Is-Swar ta' Firenzuola) – linia fortyfikacji w Cospicua, Malta. Były one budowane w XVII i XVIII w. w celu ochrony umocnień od strony lądu miast Birgu i Senglea. Druga linia fortyfikacji, znana jako Cottonera Lines, została później zbudowana wokół Santa Margherita Lines, kiedy miasto Cospicua zostało założone wewnątrz linii obronnych Santa Margherita i Cottonera.

Santa Margherita Lines
Ilustracja
Santa Margherita Lines w swojej oryginalnej formie ok. 1725 roku
Państwo

 Malta

Lokalizacja

Cospicua

Część

Fortyfikacji Malty

Typ

Linia fortyfikacji

Data budowy

1638–1645, 1715–1736

Bitwy

Oblężenie Malty (1798–1800)

Położenie na mapie Morza Śródziemnego
Mapa konturowa Morza Śródziemnego, blisko centrum na dole znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Santa Margherita Lines”
Położenie na mapie Malty
Mapa konturowa Malty, po prawej nieco na dole znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Santa Margherita Lines”
Ziemia35°52′44,4″N 14°31′23,8″E/35,879000 14,523278

Santa Margherita Lines były umieszczone na maltańskiej wstępnej liście światowego dziedzictwa UNESCO od roku 1998, jako część „Fortyfikacji Rycerzy wokół portów na Malcie”.[1]

Historia

edytuj

Kamień węgielny pod Santa Margherita Lines został położony 30 grudnia 1638 r. przez Wielkiego Mistrza Juana de Lascaris-Castellar. Fortyfikacje zostały zaprojektowane przez Vicenzo Maculano da Firenzuola, i ich zadaniem było ochraniać fortyfikacje czołowe miast Birgu i Senglea, a także zapobiec atakowi z boku na stolicę – Vallettę. Linie zostały zbudowane na Santa Margherita Hill (Wzgórzu św. Małgorzaty), prawdopodobnie na ruinach antycznej greckiej świątyni lub zamku z wcześniejszego okresu.[2] Wzgórze zostało wymienione przy opisie Wielkiego Oblężenia Malty 1565 roku, przez arkebusiera Francesco Balbi di Corregio, który zauważył istnienie belwederu na jego szczycie.

Kiedy w roku 1645 trzy centralne bastiony zostały ukończone, prace konstrukcyjna zostały wstrzymane z powodu braku funduszy. Fortyfikacje pozostały nieukończone przez wiele lat, i zaczęły być znane jako Fort Santa Margarita lub Fort Margarita.[2] W latach 1670-tych, wokół ciągle nieukończonych Santa Margherita Lines, zbudowano Cottonera Lines, lecz konstruowanie nowej linii fortyfikacji zostało zawieszone w roku 1680, w związku ze śmiercią Wielkiego Mistrza Cotonera.[3]

Budowę obydwu linii fortyfikacji - Santa Margherita Lines i Cottonera Lines - wznowiono w roku 1715. Do czasu zakończenia budowy w roku 1736, w skład Santa Mergherita Lines weszło pięć bastionów, dwa półbastiony, sześć murów osłonowych (kurtyn), trzy bramy, co najmniej dwie sally port, sucha fosa, osłonięta droga pod szczytem wału (covertway) z lunetą oraz stok (glacis)[4]

Brytyjczycy zmodernizowali linię w latach 1850-tych, budując Fort Verdala oraz Szaniec św. Klemensa. Później połączyli Santa Margherita Lines z Cottonera Lines. W późnych latach XIX w. zachodnia część linii została zburzona, aby zrobić miejsce dla rozbudowującej się stoczni.

Fortyfikacje zostały wpisane na Listę Zabytków 1925.[5] Większa część z fortyfikacji istnieje do dziś, lecz są one w podupadłym stanie. Przez niektóre bastiony i mury osłonowe biegną teraz drogi.

Układ fortyfikacji

edytuj
 
Mapa Santa Margherita Lines i Cottonera Lines. Santa Margherita Lines to wewnętrzna linia fortyfikacji.

Santa Margherita Lines zawierały, w momencie ukończenia w roku 1736, następujące elementy fortyfikacji (wzdłuż linii ruchem wskazówek zegara):

  • schodkowe skrzydło muru osłonowego, łączącego fortyfikacje frontowe Birgu z Bastionem Firenzuoli. Współcześnie jest przecięte przez ulicę.[6]
  • Firenzuola Bastion (Bastion Firenzuoli) – mały asymetryczny bastion.[7]
  • bezimienny mur osłonowy (kurtyna), łączący Bastion Firenzuoli z Bastionem św. Małgorzaty. Jest on przecięty przez współczesną ulicę.
  • Sta. Margherita Bastion (Bastion św. Małgorzaty) – mały ostroczołowy bastion, włączony teraz w Fort Vardala.[8]
  • Verdala Curtain (Kurtyna Verdali) – mur osłonowy, łączący Bastion św. Małgorzaty z Bastionem św. Heleny. Znajduje się w nim Verdala Gate (Brama Verdali), i jest włączony w Fort Verdala i Szaniec św. Klemensa (St. Clement's Retrenchment).[9]
  • St. Helen Bastion (Bastion św. Heleny) – duży bastion, formujący centralną część fortyfikacji. Jego górna część włączona jest w Fort Verdala.[10]
  • St. Helen Curtain (Kurtyna św. Heleny) – mur osłonowy, łączący Bastion św. Heleny z Bastionem św. Jana Jałmużnika.[11] Zawiera St. Helen's Gate (Bramę św. Heleny), która jest główną bramą wejściową do miasta Cospicua, oraz dwa współczesne „przebicia” dla ruchu samochodowego. Kurtyna była oryginalnie osłaniana przez kleszcze i lunetę, które zostały rozebrane w XIX w.[12]
  • St. John Almoner Bastion (Bastion św. Jana Jałmużnika) – dwupoziomowy bastion, zaprojektowany przez Charlesa François de Mondion na początku XVIII w. Lewa strona jego czołowej części jest przecięta przez współczesną ulicę.[13]
  • bezimienny mur osłonowy (kurtyna), łączący Bastion św. Jana Jałmużnika z Bastionem św. Franciszka, zawierający zablokowaną sally port. Jego niższa część została zburzona w XIX w. podczas powiększania stoczni.[14]
  • St. Francis Bastion (Bastion św. Franciszka) – bastion, zburzony w XIX wieku, aby zrobić miejsce dla rozbudowującej się stoczni.
  • St. Raphael Demi-Bastion (Półbastion św. Rafała) – półbastion, zburzony w XIX wieku, aby zrobić miejsce dla rozbudowującej się stoczni.

W XIX wieku Brytyjczycy dobudowali:

  • Fort Verdala – ufortyfikowane koszary, zbudowane wzdłuż Kurtyny Verdali.[15]
  • St. Clement's Retrenchment (Szaniec św. Klemensa) – warowna konstrukcja, łącząca Santa Margherita Lines z Cottonera Lines.

Przypisy

edytuj
  1. Fortifications around the Harbours of Malta”, UNESCO Tentative List. Dostęp 15 Lip 2015 (ang.)
  2. a b Terence Duggan: „Fort Margarita in Cospicua”, Times of Malta (24.03.2014). Dostęp 7 Cze 2015 (ang.)
  3. „Birgu's Fortifications”, Birgu Local Council. Dostęp 7 Cze 2015 (ang.)
  4. Jimmy Graham: „Sta.Margherita Lines (Firenzuola Lines)”, La Crac (13.01.2014). Dostęp 7 Cze 2015 (ang.)
  5. „Protection of Antiquities Regulations 21st November, 1932 Government Notice 402 of 1932, as Amended by Government Notices 127 of 1935 and 338 of 1939.”. mepa.org.mt. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-19)].. (ang.)
  6. „Short Curtain Wall – Sta Margherita Lines” (PDF), National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands (28.06.2013). Dostęp 13 Lip 2015 (ang.)
  7. „Firenzuola Bastion – Sta Margherita Lines” (PDF), National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands (28.06.2013). Dostęp 13 Lip 2015 (ang.)
  8. „Sta Margherita Bastion – Sta Margherita Lines” (PDF), National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands (28.06.2013). Dostęp 13 Lip 2015 (ang.)
  9. „Verdala Curtain – Sta Margherita Lines” (PDF), National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands (28.06.2013). Dostęp 13 Lip 2015 (ang.)
  10. „St Helen Bastion – Sta Margherita Lines” (PDF), National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands (28.06.2013). Dostęp 13 Lip 2015 (ang.)
  11. „St Helen Curtain – Sta Margherita Lines” (PDF), National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands (28.06.2013). Dostęp 13 Lip 2015 (ang.)
  12. Stephen C. Spiteri: „Porta dei Mortari”, MilitaryArchitecture.com (06.09.2010). Dostęp 7 Cze 2015 (ang.)
  13. „St John Almoner Bastion – Sta Margherita Lines” (PDF), National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands (28.06.2013). Dostęp 13 Lip 2015 (ang.)
  14. „Curtain wall between St John Almoner and St Francis Bastions – Sta Margherita Lines” (PDF), National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands (28.06.2013). Dostęp 13 Lip 2015 (ang.)
  15. „Fort Verdala – Sta Margherita Lines” (PDF), National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands (28.06.2013). Dostęp 13 Lip 2015 (ang.)