Sandis Ozoliņš

hokeista łotewski

Sandis Ozoliņš (ur. 3 sierpnia 1972 w Rydze) – łotewski hokeista, reprezentant Łotwy, trzykrotny olimpijczyk. Trener hokejowy.

Sandis Ozoliņš
Ilustracja
Sandis Ozoliņš w barwach San Jose Sharks
Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1972
Ryga

Obywatelstwo

Łotwa

Wzrost

190 cm

Pozycja

obrońca

Uchwyt

lewy

Draft

NHL 1991, numer: 30 (2 runda)
San Jose Sharks

Sandis Ozoliņš w barwach Dinama Ryga (2013)

Kariera klubowa

edytuj

Wychowanek klubu LB. Został wybrany z 30 numerem w drugiej rundzie draftu w 1991 przez San Jose Sharks. Przez 21 lat był Łotyszem wybranym z najwyższym numerem draftu NHL (w 2012 z numerem 14 został wybrany Zemgus Girgensons[1][2]). Grał w drużynach NHL: San Jose Sharks, Colorado Avalanche, Carolina Hurricanes, Florida Panthers, Mighty Ducks of Anaheim i New York Rangers.

Ozoliņš jest określany jako ofensywny obrońca, ponieważ często włącza się w ofensywne akcje zespołu. Mimo ofensywnego stylu gry Ozolinsh został nominowany do nagrody James Norris Memorial Trophy (przyznawanej najlepszemu obrońcy) w NHL (1996/1997). Siedmiokrotnie wystąpił w meczu gwiazd NHL.

W lipcu 2009 roku, po roku przerwy w uprawianiu hokeja, podpisał kontrakt z Dinamo Ryga[3], w którym spędził trzy kolejne sezony. W sezonie KHL (2011/2012) przewodził drużynie Zachodu w Meczu Gwiazd KHL (drużynę Wschodu prowadził Siergiej Fiodorow). We wrześniu 2012 roku po trzech latach gry w Dinamo Ryga, podpisał kontrakt z klubem Atłant Mytiszczi[4][5]. Zawodnikiem klubu był do końca kwietnia 2013[6]. W maju 2013 ponownie zawodnikiem Dinama Ryga[7]. Pod koniec maja 2014 ogłosił zakończenie kariery zawodniczej[8]. Jednocześnie zadeklarował początek kariery politycznej w ramach partii Nowa Era[9].

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W karierze juniorskiej dwukrotnie wystąpił na turniejach mistrzostw świata juniorów do lat 20: w 1991 w reprezentacji ZSRR, w 1992 w kadrze WNP. Następnie został reprezentantem Łotwy. Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata 1998, 2001, 2002 oraz zimowych igrzysk olimpijskich 2002, 2006, 2014. Podczas ceremonii otwarcia ZIO 2014 w Soczi był chorążym ekipy narodowej[10][11].

Kariera trenerska

edytuj

Podczas turnieju MŚ 2001 pełnił funkcję menedżera ekipy Łotwy. W trakcie sezonu KHL (2016/2017) został asystentem głównego trenera Dinama Ryga, a w maju 2017 został mianowany głównym trenerem Dinama[12][13]. Został zwolniony pod koniec września 2017. W styczniu 2019 wszedł do sztabu Torpedo Niżny Nowogród[14]. Po sezonie KHL (2021/2022) odszedł ze sztabu tego klubu[15].

Sukcesy

edytuj
 
Sandis Ozoliņš i Solvita Āboltiņa (2014)
Reprezentacyjne
Klubowe
Indywidualne

Statystyki

edytuj

Statystyki klubowe

    Sezon zasadniczy   Playoffs
Sezon Zespół liga GP G A Pts PIM GP G A Pts PIM
1990–1991 Dinamo Ryga Superliga 44 0 3 3 51
1991–1992 Stars Ryga Superliga 30 6 0 6 42
1991–1992 Kansas City Blades IHL 34 6 9 15 20 15 2 5 7 22
1992–1993 San Jose Sharks NHL 37 7 16 23 40
1993–1994 San Jose Sharks NHL 81 26 38 64 24 14 0 10 10 8
1994–1995 San Jose Sharks NHL 48 9 16 25 30 11 3 2 5 6
1995–1996 San Jose Sharks NHL 7 1 3 4 4
1995–1996 San Francisco Spiders IHL 2 1 0 1 0
1995–1996 Colorado Avalanche NHL 66 13 37 50 50 22 5 14 19 16
1996–1997 Colorado Avalanche NHL 80 23 45 68 88 17 4 13 17 24
1997–1998 Colorado Avalanche NHL 66 13 38 51 65 7 0 7 7 14
1998–1999 Colorado Avalanche NHL 39 7 25 32 22 19 4 8 12 22
1999–2000 Colorado Avalanche NHL 82 16 36 52 46 17 5 5 10 20
2000–2001 Carolina Hurricanes NHL 72 12 32 44 71 6 0 2 2 5
2001–2002 Carolina Hurricanes NHL 46 4 19 23 34
2001–2002 Florida Panthers NHL 37 10 19 29 24
2002–2003 Florida Panthers NHL 51 7 19 26 40
2002–2003 Anaheim Mighty Ducks NHL 31 5 13 18 16 21 2 6 8 10
2003–2004 Anaheim Mighty Ducks NHL 36 5 11 16 24
2005–2006 Anaheim Mighty Ducks NHL 17 3 3 6 8
2005–2006 New York Rangers NHL 19 3 11 14 20 3 0 0 0 6
2006–2007 New York Rangers NHL 21 0 3 3 8
2007–2008 Worcester Sharks AHL 2 0 1 1 0

Statystyki reprezentacyjne

   
Rok Reprezentacja Rozgrywki GP G A Pts PIM
1991 ZSRR Mistrzostwa świata juniorów dywizji A 7 1 2 3 6
1992 Rosja Mistrzostwa świata juniorów dywizji A 7 1 5 6 4
2001 Łotwa Mistrzostwa świata dywizji 6 0 5 5 2
2002 Łotwa Olimpiada 1 0 4 4 0
2002 Łotwa Mistrzostwa świata dywizji A 6 2 1 3 12
2005 Łotwa Kwalifikacje olimpijskie 3 0 1 1 4
2006 Łotwa Olimpiada 5 1 3 4 2

Przypisy

edytuj
  1. Pursuit of passion [online], iihf.com [dostęp 2024-04-25] [zarchiwizowane z adresu 2013-09-08].
  2. Girgensonu ar 14. numuru izvēlas Bufalo „Sabres” – Hokejs – Sportacentrs.com.
  3. http://www.dinamoriga.eu/lv/news/view/sanda-ozolina-vestule-rigas-dinamo-lidzjutejiem.
  4. Озолиньш в Мытищах! (Звездный защитник прошел медосмотр). [dostęp 2012-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-02)].
  5. Sandis Ozolinš smeruje do Atlantu Mytišči | HOKEJ.sk [online], www.hokej.sk [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24] (słow.).
  6. Алексей Жамнов: В «Атланте» остается дюжина – Новости ХК «Атлант» – Хоккейный Клуб «Атлант» (Московская область) [online], atlant-mo.ru [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-07] (ros.).
  7. http://dinamoriga.eu/lv/news/view/sandis-ozolins-atgriezas-dinamo-riga.
  8. Sandis Ozoliņš liek punktu spilgtajai hokejista karjerai – Latvijas izlases – Hokejs – Sportacentrs.com [online], sportacentrs.com [dostęp 2017-11-26] (łot.).
  9. Hokej.net – Z hokeja do polityki [online], www.hokej.net [dostęp 2017-11-26] (ang.).
  10. LETA [online], www.leta.lv [dostęp 2017-11-26].
  11. Hockey’s flag bearers. sochi2014.iihf.com, 8 lutego 2014. [dostęp 2014-02-08]. (ang.).
  12. Ozolins leads Dinamo Riga [online], www.iihf.com [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-05] (ang.).
  13. Hokej.net – Legendarny defensor poprowadzi Dinamo [online], www.hokej.net [dostęp 2017-11-26] (ang.).
  14. Сандис Озолиньш пополнил тренерский штаб "Торпедо" [online], vestinn.ru [dostęp 2024-04-25] (ros.).
  15. https://sport24.ru/news/hockey/2022-03-19-trenerskiy-shtab-torpedo-v-polnom-sostave-rastorg-kontrakty-s-klubom
  16. Hockey. Live reports. Game 1 [11-01-2014]; West - East. Online [online], text.khl.ru [dostęp 2017-11-26].

Bibliografia

edytuj