San Marco 1
San Marco 1 – włosko-amerykański satelita naukowo-technologiczny serii San Marco. Zbudowany i wystrzelony przez NASA, a Włochy dostarczyły aparaturę naukową. Start nadzorowany przez personel włoski. Satelita zbierał dane o gęstości atmosfery i o jonosferze.
Inne nazwy |
SM-A, S00957 |
---|---|
Indeks COSPAR |
1964-084A |
Państwo | |
Zaangażowani | |
Rakieta nośna | |
Miejsce startu | |
Orbita (docelowa, początkowa) | |
Perygeum |
198 km |
Apogeum |
846 km |
Okres obiegu |
94,94 min |
Nachylenie |
37,77° |
Mimośród |
0,046923 |
Czas trwania | |
Początek misji |
15 grudnia 1964 20:20:04 UTC |
Powrót do atmosfery |
11 września 1965 |
Wymiary | |
Masa całkowita |
254 kg |
Do badania dodatnich jonów i temperatury jonosfery służyła sferyczna sonda jonów. Drugi przyrząd, radiowy eksperyment jonosferyczny, powstał na zlecenie narodowej rady naukowej i włoskiej komisji ds. kosmosu. Instrument składał się z nadajnika radiowego sterowanego radiokomendami. Miał moc 670 mW i pracował na częstotliwości 20,005 MHz. Do rozpoznawania sygnału używano kluczowanego przesunięcia częstotliwości (0,01 MHz). Antenę nadajnika stanowił rozsuwalny dipol długości 5 metrów, ułożony wzdłuż osi obrotu statku. Antena była składana w trakcie pomiarów oporu aerodynamicznego. Nadajnik pracował od 31 grudnia 1964 do 13 stycznia 1965, dostarczając 2068 minut transmisji sygnału.
Zobacz też
edytujBibliografia
edytuj- Encyclopedia Astronautica (ang.)
- NSSDC Master Catalog (ang.)
- Space 40 (cz.)
- Jonathan's Space Home Page (ang.)