Salmson 3
Salmson 3 – francuski jednomiejscowy samolot myśliwski w układzie dwupłatu z końcowego okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w wytwórni Société des Moteurs Salmson w Boulogne-Billancourt. Wyprodukowana w jednym egzemplarzu maszyna nie trafiła do produkcji seryjnej, przegrywając rywalizację z myśliwcem SPAD S.XIII.
 Prototyp myśliwca Salmson 3 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
dwupłat o konstrukcji drewnianej |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
2 maja 1918 |
| Liczba egz. |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 x Salmson 9Zm |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
9,85 m |
| Długość |
6,4 m |
| Wysokość |
2,48 m |
| Powierzchnia nośna |
23,94 m² |
| Masa | |
| Własna |
697 kg |
| Startowa |
1027 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
215 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
5 min 26 s na 2000 m |
| Pułap |
7000 m |
| Zasięg |
350 km |
| Współczynnik obciążenia konstrukcji |
8 |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 km kal. 7,7 mm | |
| Użytkownicy | |
| Francja | |
Historia
edytuj
Jesienią 1917 roku w wytwórni Société des Moteurs Salmson w Boulogne-Billancourt zaprojektowano jednomiejscowy samolot myśliwski napędzany chłodzonym cieczą silnikiem gwiazdowym Salmson 9Za o mocy 169 kW (230 KM), zastosowanym uprzednio w udanym dwumiejscowym samolocie rozpoznawczym Salmson 2[1]. Dwupłatowy samolot miał konstrukcję głównie drewnianą, ze szkieletem kadłuba składającym się z czterech stalowych podłużnic i rur stalowych w części ogonowej, krytym płótnem, o jednakowej rozpiętości skrzydeł, ze sterami o dużej powierzchni[2][3]. Instalacja paliwowa i olejowa była identyczna, jak zastosowana w Salmsonie 2[2][3].
Prototyp samolotu Salmson 3 został oblatany 2 maja 1918 roku na lotnisku w Vélizy-Villacoublay przez pilota doświadczalnego o nazwisku Barbot[2][3]. W swoim raporcie z przebiegu prób w locie opisał widoczność z kabiny jako słabą we wszystkich kierunkach, ze względu na niskie osadzenie fotela pilota i umieszczenie kokpitu między skrzydłami; samolot miał dobrą stabilność w locie, dużą prędkość wznoszenia i dobrą zwrotność, jednak wymagał od pilota przykładania dużych sił na stery, przez co lot był męczący[2][3]. Inną niedogodnością był brak dostępu w locie do karabinów maszynowych, więc w raporcie zawarta była sugestia cofnięcia ich o 15 cm[2][3][a]. W późniejszym czasie prototyp Salmsona 3 został wyposażony w ulepszony silnik Salmson 9Zm o mocy 191 kW (260 KM), jednak nie spowodowało to znaczącej poprawy osiągów[2][3]. Salmson 3 stanął do rywalizacji w ogłoszonym w 1918 roku przez Aéronautique Militaire konkursie na jednomiejscowy myśliwiec klasy C1 wraz ze SPADem S.XIII, który mimo minimalnie mniejszej prędkości maksymalnej w locie poziomym miał znacznie lepszą prędkość wznoszenia[2][3]. W rezultacie samolot nie został skierowany do produkcji seryjnej, pozostając na etapie prototypu[1].
Opis konstrukcji i dane techniczne
edytujSalmson 3 był jednosilnikowym, jednomiejscowym dwupłatem myśliwskim o konstrukcji przeważnie drewnianej[2][3]. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 9,85 metra, zaś powierzchnia nośna 23,94 m²[1][2]. Długość samolotu wynosiła 6,4 metra, a jego wysokość 2,48 metra[1][2]. Masa własna wynosiła 697 kg, zaś masa całkowita (startowa) 1027 kg[1][2]. Współczynnik obciążenia niszczącego miał wartość 8[2][3].
Napęd stanowił chłodzony cieczą 9-cylindrowy silnik gwiazdowy Salmson 9Zm o mocy 191 kW (260 KM), napędzający śmigło ciągnące Ratmanoff CUH[1][2]. Prędkość maksymalna na wysokości 2000 metrów wynosiła 215 km/h (207 km/h na wysokości 4000 metrów, 202 km/h na wysokości 5000 metrów i 190 km/h na wysokości 6000 metrów)[2][3]. Maszyna osiągała wysokość 1000 metrów w czasie 2 minut 44 sekund, 2000 metrów w czasie 5 minut 26 sekund, 4000 metrów w 13 minut 29 sekund, 5000 metrów w 21 minut, zaś na osiągnięcie 6000 metrów samolot potrzebował 34 minut 6 sekund[2][3]. Pułap maksymalny wynosił 7000 metrów, zaś zasięg 350 km[2][3].
Uzbrojenie składało się z dwóch zsynchronizowanych stałych karabinów maszynowych Vickers kalibru 7,7 mm[1][2].
Uwagi
edytuj- ↑ Green i Swanborough 1995 ↓, s. 518 podaje, że raport z oblotu został przedstawiony 1 grudnia 1917 roku.
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- James J. Davilla, Arthur M. Soltan: French Aircraft of the First World War. Stratford, Connecticut: Flying Machines Press, 1997. ISBN 0-9637110-4-0. (ang.).
- William Green, Gordon Swanborough: The Complete Book of Fighters. New York: Smithmark, 1995. ISBN 978-0-8317-3939-3. (ang.).
- Colin A. Owers, Jon S. Guttman, James J. Davilla: Salmson Aircraft of World War I. T. 3. Boulder, Colorado: Flying Machine Press, 2001, seria: Great War Aircraft in Profile. ISBN 1-891268-16-3.
Linki zewnętrzne
edytuj- Sylwetka samolotu Salmson 3 w serwisie «Уголок неба». airwar.ru. [dostęp 2024-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-14)]. (ros.).