Sakramentarz gelazjański

Tzw. "Sakramentarz gelazjański" to sakramentarz z V w., tradycyjnie przypisywany papieżowi Gelazjuszowi I. Francuski liturgista Antoine Chavasse wykazał, że jest to w rzeczywistości kompilacja, zawierająca materiały z różnych epok^[1]^[2].

Księga jest zachowana w postaci kilku manuskryptów, z których najstarszy z VIII w. jest zachowany w Bibliotece Watykańskiej. Jest to drugi najstarszy zachowany sakramentarz, po sakramentarzu z Werony.

Był szeroko rozpowszechniony w Galii, podlegał istotnym modyfikacjom pod wpływem kultury celtyckiej i specyficznej mieszanki galo-rzymskiej, stając się podstawą tzw. rytów gallikańskich^[3].

Linki zewnętrzne

The Gelasian Sacramentary na Google Books

Przypisy

↑ Antoine Chavasse (1909-2005), Le Sacramentaire gélasien, Vaticanus Reginensis 316, sacramentaire presbytéral en usage dans les titres romains au VIIe siècle, 1957 [dostęp 2024-09-09] (fr.).
↑ MarcelM. Metzger MarcelM., Les éditions critiques de documents liturgiques, „Revue des sciences religieuses” (88/2), 2014, s. 191–206, DOI: 10.4000/rsr.847, ISSN 0035-2217 [dostęp 2024-09-09] (fr.).
↑ Reformy świętych papieży | Msza święta Wszech czasów [online], msza.net [dostęp 2017-11-26] .

[1] Antoine Chavasse (1909-2005), Le Sacramentaire gélasien, Vaticanus Reginensis 316, sacramentaire presbytéral en usage dans les titres romains au VIIe siècle, 1957 [dostęp 2024-09-09] (fr.).

[2] MarcelM. Metzger MarcelM., Les éditions critiques de documents liturgiques, „Revue des sciences religieuses” (88/2), 2014, s. 191–206, DOI: 10.4000/rsr.847, ISSN 0035-2217 [dostęp 2024-09-09] (fr.).

[3] Reformy świętych papieży | Msza święta Wszech czasów [online], msza.net [dostęp 2017-11-26] .

[1]

[2]

[3]