Sajna (radar)

wielofunkcyjny radar kierowania ogniem

Wielofunkcyjny radar kierowania ogniem Sajnaradar mający być podstawowym środkiem radiolokacyjnym na szczeblu baterii dla systemu Narew.

Sajna
Dane podstawowe
Producent

PIT-Radwar

Przeznaczenie

radar kierowania ogniem

Historia
Dane techniczne
Rodzaj anteny

półprzewodnikowa, aktywna, z fazowanym szykiem

Zasięg

180 km

Apertura pionowa

70

Apertura pozioma

360

Pasmo

C

Platforma

samochodowa Jelcz P112.57

Użytkownicy

W 2012 roku konsorcjum w którego wkład wchodziły PIT-Radwar (wówczas jako Bumar Elektronika), Wojskowa Akademia Techniczna oraz Politechnika Warszawska wygrało konkurs ogłoszony przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju i rozpoczęło prace nad opracowaniem prototypu radaru. Planowano zakończenie prac w 2017 roku, lecz w toku prac okazało się konieczne opracowanie nowych rozwiązań i ostatecznie prace zakończono w 2024 roku[1]. Radar został zaprezentowany na MSPO we wrześniu 2024 roku. Przewiduje się rozpoczęcie dostaw od 2027 roku[1].

Dane techniczne

edytuj

Radar przeznaczony jest do wykrywania samolotów, środków bezpilotowych, śmigłowców, pocisków rakietowych (w tym balistycznych) oraz pocisków artyleryjskich (w tym moździerzowych)[2].

Aktywna antena oparta na półprzewodnikach galowych ma możliwość pracy dookólnej, obracając się (o 360°) wokół osi pionowej. W pionie wiązka jest sterowana elektronicznie i pokrywa sektor 70°. Do pracy z większą dokładnością i wykrywania pocisków artyleryjskich antena jest nieruchoma, pracując w trybie sektorowym[3]. Radar jest wyposażony w system swój-obcy[2]. Antena znajduje się na podnoszonym maszcie o wysokości 10 m[2].

Radar pracuje w paśmie C (4–8 GHz). Zasięg instrumentalny wynosi 180 km, czas odświeżania informacji to 2 sekundy. Załoga liczy 3 osoby, lecz radar może być obsługiwany przez 2 osoby. Stanowiska operatorów znajdują się w tylnej części kabiny samochodu[2].

Nośnikiem jest, specjalnie zaprojektowane, 5-osiowe podwozie samochodu Jelcz P112.57 z napędem 10x10 (3 osie skrętne), napęd zapewnia silnik MTU 6R1500V40 o pojemności 15,6 l i mocy 430 kW (584 KM). Masa zestawu sięga 40 ton[4].

Antena jest chłodzona cieczą, co zmniejsza jej ślad cieplny i utrudnia wykrycie oraz zniszczenie przez pociski. Kabina załogi jest opancerzona, a z radarem mogą współpracować imitatory sygnału radiolokacyjnego, mające zmylić pociski przeciwradarowe. Istnieje możliwość zdalnego sterowania pracą radaru[4].

Przypisy

edytuj
  1. a b Tomasz Dmitruk, Radar Sajna – kluczowy element systemu Narew, [w:] Radar Sajna – kluczowy element systemu Narew, „Nowa Technika Wojskowa”, Magnum, wrzesień 2024, ISSN 1230-1655 [dostęp 2024-12-16] [zarchiwizowane z adresu 2024-12-16].
  2. a b c d Adam M. Maciejewski, MSPO 2024: premiera stacji radiolokacyjnej RWKO Sajna [online], Wydawnictwo militarne ZBIAM, 4 września 2024 [dostęp 2024-12-16] (pol.).
  3. Przemysław Gurgurewicz, Nowości PIT-Radwar na MSPO 2024: Warta, Sajna i Tuga [online], MILMAG, 8 września 2024 [dostęp 2024-12-16].
  4. a b MSPO 2024: Premiera stacji radiolokacyjnej Sajna [online], DziennikZbrojny.pl [dostęp 2024-12-16].