Saint Christopher-Nevis-Anguilla
Saint Christopher-Nevis-Anguilla – dawne brytyjskie terytorium zamorskie na Karaibach[1].
| terytorium zamorskie | |||||
| 1958-1983 | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Siedziba | |||||
| Data powstania | |||||
| Data likwidacji | |||||
| Powierzchnia |
351 km² | ||||
Położenie na mapie Oceanu Atlantyckiego  | |||||
| 17°45′N 62°55′W/17,750000 -62,916667 | |||||
.svg)
Od 1958 kolonie Saint Christopher i Nevis oraz Anguilla weszły wspólnie w skład Federacji Indii Zachodnich. Po jej rozwiązaniu w 1962 Anguilla była nadal zarządzana przez Brytyjczyków razem z Saint Christopher i Nevis, co wywoływało niezadowolenie mieszkańców wyspy. 7 lutego 1967 kolonia otrzymała autonomię jako państwo stowarzyszone Saint Christopher-Nevis-Anguilla. W tym samym roku doszło do secesji Anguilli w wyniku przeprowadzonego referendum niepodległościowego[2]. W 1969 roku, wskutek inwazji wojsk brytyjskich, kontrola Wielkiej Brytanii nad wyspą została przywrócona[3].
W 1980 władze brytyjskie zgodziły się na uczynienie z Anguilli osobnej kolonii. W 1983 Saint Christopher i Nevis uzyskało niepodległość. Anguilla pozostała terytorium zamorskim.
- 1956 – 1966 – Henry Howard
- 1966 – 1969 – Frederick Albert Phillips
- 1969 – 1975 – Milton Allen
- 1975 – 1981 – Probyn Inniss
- 1981 – 1983 – Clement Arrindell[5]
Przypisy
edytuj- ↑ https://policycommons.net/topics/saint-kitts-nevis-anguilla/
- ↑ Donald E. Westlake, Under an English heaven, Simon and Schuster, 1972, ISBN 978-0-671-21311-4 [dostęp 2024-04-10].
- ↑ The story of a farcical British invasion forgotten by many [online], The National, 19 marca 2019 [dostęp 2024-04-10] (ang.).
- ↑ Countries Sa [online], www.rulers.org [dostęp 2024-04-10].
- ↑ Potem pierwszy Gubernator Generalny niepodległego Saint Kitts i Nevis.