Wikipedia

AC Virtus

(Przekierowano z SS Virtus)

Associazione Calcio Virtus (właśc. Virtus Associazione Calcio 1964) – sanmaryński klub piłkarski z siedzibą w Acquaviva grający w Campionato Sammarinese.

AC Virtus
Virtus AC 1964
Pełna nazwa

Associazione Calcio Virtus

Barwy

       

Data założenia

1964

Debiut w najwyższej lidze

1985/86

Liga

Campionato Sammarinese

Państwo

 San Marino

Adres

Piazza Montecerreto 2, 47892 Acquaviva

Stadion

Stadio di Acquaviva

Prezes

Pier Domenico Giulianelli

Trener

Luigi Bizzotto

Asystent trenera

Andrea Lani

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Historia

edytuj

Klub powstał w 1964 roku na bazie uformowanego w drugiej połowie lat 50. XX wieku towarzystwa sportowego Robur i przyjął nazwę SS Virtus. Wśród założycieli klubu znajdowali się Umberto Andreini, Raffaele Lividini, Giovanni Maiani oraz Fernando Bindi, który objął funkcję prezesa. Działalność zespołu do 1978 roku koncentrowała się na turnieju o Puchar San Marino (Coppa Titano), w którym Virtus uczestniczył we wszystkich edycjach. W latach 1978–1986 klub rywalizował we włoskim systemie ligowym na poziomie Terza Categoria, stanowiącym IX kategorię rozgrywkową. W sezonie 1979/80 zespół pod wodzą trenera Bruno Piscaglii zajął 4. lokatę. W sezonie 1985/86 Virtus wziął udział w premierowej edycji Campionato Sammarinese, w której zajął przedostatnią, 16. lokatę i został relegowany do Serie A2[1].

W sezonie 1987/88 SS Virtus prowadzony przez Bruno Sammaritaniego wygrał rozgrywki Serie A2, co dało mu udział w play-off o mistrzostwo kraju[2]. Dotarł w nich do finału, w którym uległ SP Tre Fiori po serii rzutów karnych[2][3]. W sezonie 1988/89 zespół osiągnął największy sukces w historii, pokonując 4:3 SP Tre Fiori w meczu o Superpuchar San Marino (Trofeo Federale)[4]. W latach 1990–1994 Virtus dwukrotnie spadał i awansował do Campionato Sammarinese. W sezonie 1993/94 Damiano Vannucci został z 11 golami królem strzelców Serie A2[5]. W 1996 roku nastąpiła reorganizacja rozgrywek ligowych, likwidująca Serie A2 i włączająca wszystkie sanmaryńskie zespoły w szeregi dwóch grup Campionato Sammarinese[2]. Virtus w sezonach 1996/97, 1997/98, 2000/01 i 2008/09 zwyciężył swoją grupę; ponadto w sezonie 1997/98 Davide Vannucci zdobył tytuł króla strzelców ligi (21 bramek)[5]. W sezonie 1999/00 klub osiągnął najlepszy rezultat w fazie play-off, docierając do tzw. finału eliminującego, przegranego 0:1 z FC Domagnano[6]. W 1997 i 2011 roku zespół dotarł do finału Pucharu San Marino, ulegając odpowiednio: 0:2 SS Murata oraz 1:4 AC Juvenes/Dogana[4]. W 2015 roku zmieniono nazwę klubu na Virtus AC 1964 (w użytku jest jednak nazwa AC Virtus) i zmodernizowano herb.

W kwietniu 2017 roku działacze i piłkarze AC Virtus oraz SS San Giovanni zostali oskarżeni o ustawienie wyniku meczu pomiędzy tymi drużynami w ramach Pucharu San Marino z 15 marca 2017[7][8]. Śledztwo ujawniło kolejne nieprawidłowości dotyczące spotkań innych drużyn z okresu 2016–2017, co zapoczątkowało wybuch tzw. afery calcioscommese[7][8]. FSGC za inicjatorów przestępstwa uznała piłkarza SS San Giovanni Alessandro Cuttone, dyrektora sportowego klubu Domenico Giordaniego oraz gracza AC Virtus Armando Aruciego[7][9]. Ukarano łącznie 24 osoby, w tym po stronie AC Virtus dyrektora sportowego Filippo Silviego Marchiniego, drugiego trenera Andreę Laniego oraz piłkarzy: Armando Aruciego, Lucę Bonifaziego, Mirko Bucciego (sekcja futsalu), Mattię Dominiciego, Williama Innocentiego, Massimiliano La Monacę, Lucę Montebelliego, Lucę Nanniego, Andreę Righiego, Alexa Stefanelliego i Davide Vagnettiego[9][10]. Ponadto na AC Virtus nałożono grzywnę w wysokości 5 tys. euro[9][10].

Stadion

edytuj

AC Virtus, podobnie jak inne kluby Campionato Sammarinese, rozgrywa swoje mecze losowo na wszystkich boiskach w San Marino, formalnie jednak jest gospodarzem powstałego w 1976 roku Stadio di Acquaviva[11][12]. Początkowo obiekt nie posiadał trybun i mieścił około 500 osób na okalających go wzniesieniach. W 2018 roku przeszedł gruntowną przebudowę, w znacznej mierze z udziałem środków z funduszy rozwojowych FIFA i UEFA[13][14]. Pierwotne boisko usunięto, by wybudować w jego miejscu parking podziemny, nad którym powstał kompleks sportowy[12]. W jego skład wchodzą boisko pełnowymiarowe oraz treningowe o wymiarach 44 x 35 metrów, oba z nawierzchnią syntetyczną, oraz boisko do futsalu[11]. Zmodernizowano również oświetlenie[13]. W październiku 2020 roku oddano do użytku całkowicie zadaszoną trybunę o pojemności 515 widzów, oraz budynek mieszczący zaplecze dla zawodników, sędziów i dziennikarzy[15][16]. Stadion wykorzystywany jest do rozgrywania wszelkich spotkań pod egidą FSGC oraz użytkowany jest przez zespół kobiecy San Marino Academy.

Barwy i herb

edytuj

Zielono-czarne barwy strojów i herbu wzorowane były na włoskim klubie AC Venezia[17][18]. W herbie klubu widnieje wizerunek rosnących na trójwzgórzu trzech dębów, zaczerpnięty z herbu zamku Acquaviva[18].

Rozgrywki krajowe

edytuj

Od momentu powstania w 1964 roku do 1978 roku Virtus brał udział wyłącznie w rozgrywkach o Puchar San Marino. W latach 1978–1986 rywalizował we włoskim systemie ligowym w Terza Categoria. W sezonie 1985/86 grał jednocześnie w lidze włoskiej oraz w nowo utworzonej Campionato Sammarinese. Od sezonu 1986/87 zespół skoncentrował się na występach w lidze sanmaryńskiej. W sezonie 1996/97 zlikwidowano definitywnie Serie A2 i podzielono Campionato Sammarinese na grupy A i B, w których Virtus rywalizował naprzemiennie, czterokrotnie wygrywając swoją grupę[2]. Od edycji 2018/19 rywalizowano w skróconej o połowę fazie zasadniczej, następnie w dwóch grupach oraz fazie play-off[19]. W sezonie 2019/20 ligę zakończono przedwcześnie z powodu pandemii choroby COVID-19[20]. Virtus zajmował wówczas 5. lokatę w grupie 1, którą decyzją FSGC utrzymano[20]. Od sezonu 2020/21 rozgrywki toczą się w jednej grupie systemem kołowym, po czym następuje faza play-off[21].

Sezon Rozgrywki Poziom Miejsce Play-off Puchar Superpuchar 
1964/1965 Bez zwycięstwa[a] –
1965/1966 Bez zwycięstwa –
1966/1967 Bez zwycięstwa –
1967/1968 Bez zwycięstwa –
1968/1969 Nie przyznano –
1969/1970 Bez zwycięstwa –
1970/1971 Bez zwycięstwa –
1971/1972 Bez zwycięstwa –
1972/1973 Nie przyznano –
1973/1974 Bez zwycięstwa –
1974/1975 Bez zwycięstwa –
1975/1976 Bez zwycięstwa –
1976/1977 Bez zwycięstwa –
1977/1978 Bez zwycięstwa –
1978/1979   Terza Categoria IX Bez zwycięstwa –
1979/1980   Terza Categoria IX 4. Bez zwycięstwa –
1980/1981   Terza Categoria IX Bez zwycięstwa –
1981/1982   Terza Categoria IX Bez zwycięstwa –
1982/1983   Terza Categoria IX Bez zwycięstwa –
1983/1984   Terza Categoria IX Bez zwycięstwa –
1984/1985   Terza Categoria IX Bez zwycięstwa –
1985/1986   Terza Categoria IX Bez zwycięstwa
Campionato Sammarinese I 16.  
1986/1987 Serie A2 II Bez zwycięstwa
1987/1988 Serie A2 II 1   Finał[b] Bez zwycięstwa Zwycięstwo
1988/1989 Campionato Sammarinese I 7. Bez zwycięstwa
1989/1990 Campionato Sammarinese I 8. Bez zwycięstwa
1990/1991 Campionato Sammarinese I 10.   III runda
1991/1992 Serie A2 II 2.   Faza grupowa
1992/1993 Campionato Sammarinese I 10   Faza grupowa
1993/1994 Serie A2 II 2.   Półfinał
1994/1995 Campionato Sammarinese I 7. Faza grupowa
1995/1996 Campionato Sammarinese I 8. Ćwierćfinał
1996/1997 Campionato Sammarinese I 1. B III runda Finał Półfinał
1997/1998 Campionato Sammarinese I 1. B VI runda Półfinał
1998/1999 Campionato Sammarinese I 4. B Faza grupowa
1999/2000 Campionato Sammarinese I 3. A Finał eliminujący II faza Półfinał
2000/2001 Campionato Sammarinese I 1. B III runda Faza grupowa
2001/2002 Campionato Sammarinese I 4. A III runda
2002/2003 Campionato Sammarinese I 3. B III runda Półfinał Finał
2003/2004 Campionato Sammarinese I 3. B III runda Półfinał Finał
2004/2005 Campionato Sammarinese I 3. B VI runda Faza grupowa
2005/2006 Campionato Sammarinese I 4. B Faza grupowa
2006/2007 Campionato Sammarinese I 4. A Faza grupowa
2007/2008 Campionato Sammarinese I 4. B Faza grupowa
2008/2009 Campionato Sammarinese I 1. A IV runda Ćwierćfinał
2009/2010 Campionato Sammarinese I 6. A Półfinał Półfinał
2010/2011 Campionato Sammarinese I 5. B Finał Półfinał
2011/2012 Campionato Sammarinese I 4. B Faza grupowa
2012/2013 Campionato Sammarinese I 7. A Faza grupowa
2013/2014 Campionato Sammarinese I 5. A Faza grupowa
2014/2015 Campionato Sammarinese I 5. A Faza grupowa
2015/2016 Campionato Sammarinese I 6. B Faza grupowa
2016/2017 Campionato Sammarinese I 2. A II runda Faza grupowa
2017/2018 Campionato Sammarinese I 5. B Ćwierćfinał
2018/2019 Campionato Sammarinese I 7. gr. 2 I runda
2019/2020 Campionato Sammarinese I 5. gr. 1[c] I runda[d] –

Sukcesy

edytuj
Campionato Sammarinese
Puchar San Marino
  • zwycięstwo: 2022/23
  • finał: 1997, 2010/11, 2023/24
Superpuchar San Marino
  • zwycięstwo: 1988
  • finał: 2003, 2004

Europejskie puchary

edytuj

  Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe
Sezon Rozgrywki Runda Klub Dom Wyjazd Ogólnie
2024/25 Liga Mistrzów 1Q   FCSB 1–7 0–4 1–11
Liga Konferencji 2Q   Flora Tallinn 0–0 2–5 2–5, Dogr.

Uwagi

edytuj
  1. ↑ Brak szczegółowych danych dotyczących lat 1964–1990
  2. ↑ SS Virtus jako zwycięzca Serie A2 otrzymał prawo gry w play-off o mistrzostwo San Marino
  3. ↑ Rozgrywki zakończono po VIII kolejce drugiej fazy z powodu pandemii choroby COVID-19
  4. ↑ Rozgrywki zakończono po fazie ćwierćfinałów z powodu pandemii choroby COVID-19

Przypisy

edytuj
  1. ↑ San Marino 1985/86. rsssf.com. [dostęp 2021-01-31]. (ang.).
  2. ↑ a b c d San Marino - Cenni storici sul campionato. calciomondialeweb.it. [dostęp 2021-01-31]. (wł.).
  3. ↑ San Marino 1987/88. rsssf.com. [dostęp 2021-01-26]. (ang.).
  4. ↑ a b San Marino - List of Cup Winners. rsssf.com. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  5. ↑ a b San Marino - I capocannonieri del campionato. calciomondialeweb.it. [dostęp 2020-10-25]. (wł.).
  6. ↑ San Marino 1999/2000. rsssf.com. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  7. ↑ a b c Speciale Calcioscommesse, così nacque la proposta di combine. sorpresa.sm. [dostęp 2020-10-25]. (wł.).
  8. ↑ a b San Marino. Calcio scommesse, entro 20 giorni la decisione. libertas.sm. [dostęp 2020-10-25]. (wł.).
  9. ↑ a b c San Marino. I nominativi dei sanzionati. Commento di Andrea Lattanzi, La Serenissima. libertas.sm. [dostęp 2020-10-25]. (wł.).
  10. ↑ a b Calcioscommesse: ecco le squalifiche. sanmarinortv.sm. [dostęp 2021-01-26]. (wł.).
  11. ↑ a b Impianti: Calcio. cons.sm. [dostęp 2021-01-31]. (wł.).
  12. ↑ a b Republic of San Marino: Renewal of football fields. sporteimpianti.it. [dostęp 2021-01-29]. (ang.).
  13. ↑ a b San Marino. Sabato l'inaugurazione dello stadio di Acquaviva. libertas.sm. [dostęp 2021-01-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-29)]. (wł.).
  14. ↑ Inaugurato lo stadio di Acquaviva. sanmarinortv.sm. [dostęp 2021-01-26]. (wł.).
  15. ↑ La nuova tribuna dello stadio di Acquaviva. sanmarinortv.sm. [dostęp 2021-01-31]. (wł.).
  16. ↑ San Marino. Tribuna coperta per l'Acquaviva Stadium. libertas.sm. [dostęp 2021-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-29)]. (wł.).
  17. ↑ San Marino team colours. rsssf.com. [dostęp 2021-01-26]. (ang.).
  18. ↑ a b Virtus F.C. - Club history. acjuvenesdogana.com. [dostęp 2021-01-26]. (wł.).
  19. ↑ FSGC: Riforme per Campionato e Coppa, fine del doppio tesseramento. sanmarinortv.sm. [dostęp 2021-01-26]. (wł.).
  20. ↑ a b Calcio RSM: Tre Fiori vince il campionato fermato dall'emergenza COVID-19. altarimini.it. [dostęp 2021-01-26]. (wł.).
  21. ↑ San Marino. Campionato Sammarinese: domani il calcio d’inizio della nuova edizione. libertas.sm. [dostęp 2021-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-29)]. (wł.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=AC_Virtus&oldid=74449307”