SHL M06

SHL M06
	; M06-U
Producent	Polmo-SHL
Klasa	motocykl
Okres produkcji	1958-1961
Miejsce produkcji	Kielce
	Napęd
Silnik	1-cyl. dwusuwowy; chłodzony powietrzem
Pojemność	148 cm³
Stopień sprężania	6,5
Moc	6,5 KM (4,8 kW)
Moment obrotowy	11 Nm przy 3500 rpm
Skrzynia biegów	3-stopniowa
	Ogumienie
Rozmiar opon	3,00-19
	Wymiary i masa
Długość	2010–2020 mm
Szerokość	660 mm
Wysokość	960–970 mm
Wysokość siedzenia	780 mm
Rozstaw osi	1290 mm
Masa własna	108 kg
Pojemność baku	13 l
	Osiągi
Prędkość maks.	78 km/h
	Inne
Poprzednik	SHL M05; WFM M06
Następca	SHL M11
Modele pokrewne	WSK M06 Z
Modele podobne	Jawa-ČZ 175 typ 450
	Multimedia w Wikimedia Commons

SHL M06 – polski motocykl klasy 150 cm³ marki SHL, produkowany w latach 1958–1961 w zakładach KZWM Polmo-SHL w Kielcach. Produkowany w dwóch odmianach: M06-U i M06-T, w łącznej liczbie ok. 34 tysięcy egzemplarzy.

Historia

Na skutek odwilży politycznej w 1956 roku, oraz w związku z większym zapotrzebowaniem na środki transportu indywidualnego, władze centralnie sterowanej gospodarki Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej odstąpiły częściowo od wprowadzonej wcześniej centralizacji przemysłu i zdecydowały umieścić produkcję motocykli także w innych zakładach, poza Warszawską Fabryką Motocykli^[1]. W 1957 roku produkcję motocykli wznowiono w Kieleckich Zakładach Wyrobów Metalowych (KZWM) Polmo-SHL w Kielcach, z których przeniesiono ją uprzednio w 1951 roku do Warszawy^[1]. Skierowany tam do produkcji model SHL M06, kontynuujący markę i ciąg oznaczeń SHL M05, był ulepszoną wersją warszawskiego WFM M06, z powiększonym silnikiem^[1]. Jego konstrukcję opracowało jeszcze biuro konstrukcyjne Warszawskiej Fabryki Motocykli^[2].

Główną nowością był silnik S06 o pojemności 148 cm³, rozwinięty na bazie mniejszej jednostki S01 (123 cm³), produkowany nadal w WFM^[1]. Rama motocykla miała taki sam kształt, lecz wykonana była z zamkniętych profili o przekroju prostokątnym zamiast ceowników, co usztywniło konstrukcję^[3]. Zastosowano skuteczniejsze pełnopiastowe hamulce bębnowe o średnicy 160 mm^[2]. Komfort zwiększyło zastosowanie wygodniejszej wyższej kanapy, głębszych błotników i gumowego elementu pośredniczącego między piastą tylnego koła a zębatką^[4]^[2]. Motocykl był wykończony w wyższym standardzie, z chromowanym układem wydechowym^[2]. Od początku 1958 roku do kwietnia 1959 roku wyprodukowano 10 356 sztuk pierwszej wersji produkcyjnej, oznaczonej M06-U^[4].

M06-T

Ulepszoną wersją motocykla był M06-T, produkowany od maja 1959 roku^[5]. Przekonstruowano w nim przede wszystkim zawieszenie przednie dla polepszenia komfortu jazdy, zastępując widelec teleskopowy ze sprężynami śrubowymi bez tłumienia olejowego przez wahacz pchany z amortyzatorami teleskopowymi z tłumieniem hydraulicznym^[6]. Stał się on pierwszym polskim motocyklem z wahaczowym przednim zawieszeniem^[5]. Ulepszono też elementy resorujące z tyłu, zwiększając skok koła^[6]. Powiększono przedni reflektor (ze 130 do 150 mm), a pozycyjną lampę tylną doposażono w światło stopu^[6]. Motocykle lakierowane były standardowo na kolor wiśniowy^[5]. Do 1961 roku wyprodukowano 23 370 sztuk modelu M06-T (według innych źródeł, 27 370)^[a]. Już w 1961 roku został zastąpiony w produkcji przez SHL M11 z większym silnikiem^[7].

Po rozpoczęciu produkcji w 1958 roku model SHL M06 był dostępny jako pierwszy w powojennej Polsce w wolnej sprzedaży, bez talonów, co uzasadniała wyższa cena motocykla^[8]. Motocykl kosztował 14 000 zł – aż dwa razy drożej od WFM M06, chociaż mniej od motocykli importowanych (np. Jawa 175 – 18 000 zł)^[8]. Ograniczona produkcja jednak mimo to nie pokrywała popytu^[8].

Dane techniczne

SHL M06 Ogólne rama: podwójna, typu kołyskowego, spawana z kształtowników o przekroju prostokątnym^[9] zawieszenie: przednie: widelec teleskopowy ze sprężynami śrubowymi bez tłumienia olejowego, o skoku 145 mm (M06-U) lub dwustronny średni wahacz pchany z dwoma elementami resorującymi ze sprężynami śrubowymi i hydraulicznymi amortyzatorami teleskopowymi dwustronnego działania, o skoku 160 mm (M06-T)^[9] tylne: wahacz wleczony z dwoma elementami resorującymi ze sprężynami śrubowymi i amortyzatorami teleskopowymi dwustronnego działania, o skoku 95 mm (M06-U) lub 105 mm (M06-T)^[6] ogumienie: dętkowe o wymiarach 3.00–19″^[9] hamulce: bębnowe, średnica 160 mm, powierzchnia okładzin ciernych 232 cm²^[9] siedzenia: kanapa dwuosobowa, poduszka z gumy mikroporowatej^[9] instalacja elektryczna: 6 V, prądnica prądu przemiennego o mocy 28 W, akumulator o poj. 7 Ah, sygnał dźwiękowy i oświetlenie elektryczne^[9] oświetlenie: reflektor przedni o średnicy 130 mm (M06-U) lub 150 mm (M06-T), pozycyjna lampa tylna, w wersji M06-T ze światłem stopu^[6]. zbiornik paliwa: 13 l^[9] Wymiary i masy masa własna: 108 kg^[9] dopuszczalne obciążenie: 160 kg^[9] dopuszczalna masa całkowita: 280 / 290 kg (M06-U/T)^[9] długość: 2020 / 2010 mm (M06-U/T)^[9] rozstaw osi: 1290 mm^[9] szerokość: 660 mm^[9] wysokość: 970 / 960 mm (M06-U/T)^[9] Napęd Silnik: S06 – jednocylindrowy, 2-suwowy z przepłukiwaniem zwrotnym, gaźnikowy, o zapłonie iskrowym, chłodzony powietrzem^[9] Średnica cylindra × skok tłoka: 57 × 58 mm^[9] Pojemność skokowa: 148 cm³^[5] Stopień sprężania – 6,5^[9] Moc maksymalna: 6,5 KM (4,8 kW) przy 4850 obr./min^[9] Maksymalny moment obrotowy: 11 Nm (1,1 kGm) przy 3500 obr./min^[9] Sprzęgło: mokre, trzytarczowe, z wkładkami korkowymi^[9] Skrzynia przekładniowa: trzybiegowa, zmiana biegów dźwignią nożną po lewej stronie silnika^[9] Przeniesienie napędu: łańcuchem na tylne koło, przełożenie 3,36^[9] Gaźnik: typu G20^[9] Dane eksploatacyjne prędkość maksymalna: 78 km/h^[9] zużycie paliwa: 3,3 l/100 km^[9] najmniejsza średnica zawracania: 4 m (M06-U) lub 3,6 m (M06-T)^[9]

Uwagi

↑ Zakrzewski 2010 ↓, s. 126 podaje produkcję M06-T: 27 370 sztuk, aZieliński 2005 ↓, s. 208: 23 370 sztuk.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Zakrzewski 2010 ↓, s. 122, 124.
↑ ^a ^b ^c ^d Zieliński 2005 ↓, s. 205.
↑ Zakrzewski 2010 ↓, s. 125, 136.
↑ ^a ^b Zakrzewski 2010 ↓, s. 125.
↑ ^a ^b ^c ^d Zakrzewski 2010 ↓, s. 126.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Zakrzewski 2010 ↓, s. 126–127; Zieliński 2005 ↓, s. 206–208.
↑ Zakrzewski 2010 ↓, s. 128.
↑ ^a ^b ^c Tomasz Szczerbicki: Motocykl SHL 150 – wersje M06-T i M06-U – historia, opis, ceny, najważniejsze informacje. scigacz.pl, 2021-03-22.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w ^x ^y ^z Zieliński 2005 ↓, s. 206–209.

Bibliografia

Adam Zakrzewski: Auto-moto PRL: władcy dróg i poboczy. Warszawa: Demart, 2010, s. 128–131. ISBN 978-83-7427-484-5.
Andrzej Zieliński: Polskie konstrukcje motoryzacyjne 1947-1960. Warszawa: WKiŁ, 2005. ISBN 83-206-1541-0.

[7] Zakrzewski 2010 ↓, s. 126 podaje produkcję M06-T: 27 370 sztuk, aZieliński 2005 ↓, s. 208: 23 370 sztuk.

[CITEREFZakrzewski2010122,_124-1] Zakrzewski 2010 ↓, s. 122, 124.

[CITEREFZieliński2005205-2] Zieliński 2005 ↓, s. 205.

[CITEREFZakrzewski2010125,_136-3] Zakrzewski 2010 ↓, s. 125, 136.

[CITEREFZakrzewski2010125-4] Zakrzewski 2010 ↓, s. 125.

[CITEREFZakrzewski2010126-5] Zakrzewski 2010 ↓, s. 126.

[zakrz-ziel126-6] Zakrzewski 2010 ↓, s. 126–127; Zieliński 2005 ↓, s. 206–208.

[CITEREFZakrzewski2010128-8] Zakrzewski 2010 ↓, s. 128.

[scig-9] Tomasz Szczerbicki: Motocykl SHL 150 – wersje M06-T i M06-U – historia, opis, ceny, najważniejsze informacje. scigacz.pl, 2021-03-22.

[CITEREFZieliński2005206–209-10] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w ^x ^y ^z Zieliński 2005 ↓, s. 206–209.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[a]

[7]

[8]

[9]