Słoneczny wojownik

Słoneczny wojownik (ang. Firewalker) – amerykańska komedia sensacyjno–przygodowa z 1986 roku w reżyserii J. Lee Thompsona z Chuckiem Norrisem i Louisem Gossettem Jr. w rolach głównych. Była to pierwsza rola komediowa w karierze Norrisa. Zdjęcia kręcono w Meksyku w stanach Jalisco, Coahuila i Zacatecas.

Słoneczny wojownik
Firewalker
Gatunek

przygodowy, komedia, akcja

Rok produkcji

1986

Data premiery

21 listopada 1986

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

104 min

Reżyseria

J. Lee Thompson

Scenariusz

Robert Gosnell
Jeffrey M. Rosenbaum

Główne role

Chuck Norris
Louis Gossett Jr.
Melody Anderson
Will Sampson
Sonny Landham
John Rhys-Davies
Ian Abercrombie

Muzyka

Gary Chang

Zdjęcia

Álex Phillips Jr.

Montaż

Richard Marks
Carlos Puente
Charles Simmons

Produkcja

Menahem Golan
Yoram Globus

Wytwórnia

Cannon Films

Fabuła

edytuj

Max Donigan i Leo Porter to dwaj najemnicy, którzy nie mają szczęścia ani do przygód, ani do zarabiania pieniędzy. Pewnego dnia jednak poznają tajemniczą Patricię, która chce by pomogli jej dotrzeć do skarbu ukrytego w Ameryce Środkowej. Okazuje się, że podróż jest trudna, na drodze stają im źli ludzie, a świątyni ze skarbem strzeże tytułowy Słoneczny wojownik.

Obsada

edytuj

Odbiór filmu

edytuj

Film otrzymał zdecydowanie negatywne recenzje[1]. Podobnie jak w przypadku wcześniejszego filmu Norrisa – Zaginionego w akcji, którego uznano za plagiat Rambo, tak Słoneczny wojownik został uznany za kalkę najsłynniejszych filmów przygodowych tamtego okresu, takich jak: Indiana Jones, Miłość, szmaragd i krokodyl, czy Gliniarz z Beverly Hills.

Krytyk Gene Siskel powiedział, że Słoneczny wojownik był „jednym z najbardziej wtórnych filmów roku, naśladujących motywy z Poszukiwaczy zaginionej arki i Miłości, szmaragdu i krokodyla. Z kolei Roger Ebert z pisma Chicago Sun-Times przyznał mu w swoim rankingu jedną gwiazdkę z czterech[2].

TV Guide również opublikował głównie negatywne recenzje, krytykując Norrisa za „drętwy występ”, „przerażająco marne” wartości produkcyjne oraz „płytki i nieciekawy” scenariusz. Zarzucono mu także, że kopiowanie elementy z innych kasowych filmów przygodowych[3].

Rita Kempley z The Washington Post w swojej recenzji napisała, że Norris to miły gość, któremu zabrakło dystansu do samego siebie oraz komediowego wyczucia Arnolda Schwarzeneggera. Dodał też, że sceny walk były piękne, ale tylko podkreślały wlekącą się akcję i słabą fabułę[4].

Internetowy serwis Rotten Tomatoes przyznał filmowi, w swojej skali ocen, 0 procent tłumacząc, że każda recenzja, na której się opierał była negatywna[5].

Przypisy

edytuj
  1. Kevin Thomas: Firewalker' Is Handsome Hokum. Los Angeles Times, 1986-11-24. [dostęp 2013-08-18]. (ang.).
  2. Roger Ebert: Firewalker: Movie Reviews by Roger Ebert. Chicago Sun-Times, 1986-11-21. [dostęp 2013-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-10)]. (ang.).
  3. Firewalker: Review. TV Guide. [dostęp 2013-08-18]. (ang.).
  4. Rita Kempley: Firewalker Movie Review. The Washington Post. [dostęp 2013-08-18]. (ang.).
  5. Firewalker Movie Reviews, Pictures. Rotten Tomatoes. [dostęp 2013-08-18]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj