Słomianka (rzeka)
Słomianka – rzeka, prawy dopływ Pilicy[2] o długości 20,24 km[3].
| |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo | |
| Lokalizacja | |
| Rzeka | |
| Długość | 20,24 km |
| Źródło | |
| Miejsce | na północ od wsi Kozenin |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Pilica |
| Miejsce |
na zachód od Inowłodza |
| Wysokość |
ok. 144,5 m n.p.m.[1] |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Wypływa w okolicach wsi Kozenin, na zachód od Opoczna i, kierując się początkowo na północ, dopływa do miejscowości Sławno, po czym zmienia kierunek na północno-wschodni i w miejscowości Antoniówka przepływa pod drogą wojewódzką 713. Płynąc dalej w kierunku północnym, mija wsie Trojanów, Modrzewek, Wincentynów, Antoniów, a potem jej nurt biegnie wśród lasów aż do ujścia do Pilicy w okolicach miejscowości Inowłódz.
Rzeka na przestrzeni dziejów nosiła rozmaite nazwy; w XIV w. nazywano ją Studzienica, w XVIII w. Grodek, w XIX w. Sąsiecznica[4]. Współczesna nazwa wodna Słomianka w źródłach pisanych pojawiła się po raz pierwszy na początku XX wieku (w 1909 r.[5]) i powieliła nazwę terenową Słomianka określającą stację kolejową (we wsi Kunice).
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Słomianka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-02-15].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 257, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Słomianka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-02-15].
- ↑ Sąsiecznica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 364.
- ↑ Słomianka (3). [w:] Elektroniczny słownik hydronimów Polski [on-line]. Instytut Języka Polskiego PAN w Krakowie. [dostęp 2023-04-08].
Bibliografia
edytuj
- Przemysław Zwoliński (red.), Hydronimia Wisły, cz. 1: Wykaz nazw w układzie hydrograficznym, Wrocław, Warszawa, Kraków 1965: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wydawnictwo PAN, s. 148.
- Jerzy Duma, Gewässernamen im rechten Zuflussgebiet der Weichsel zwischen Pilica und Brda (Nazwy wodne w zlewisku lewych dopływów Wisły od Pilicy po ujście Brdy), Lieferung 14, Stuttgart 1999: Franz Steiner Verlag, s. 78.
- Jerzy Duma, Nazwy rzek lewobrzeżnego Mazowsza z całym dorzeczem Pilicy, Warszawa 1999: Towarzystwo Naukowe Warszawskie, s. 58.
- Wanda Szulowska, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Nazwy wód w Polsce, część I. Układ alfabetyczny, Warszawa 2001: Wydawnictwo Naukowe Semper, s. 271.