Sławsk (Rosja)

miasto w Rosji

Sławsk (ros. Славск) – miasto w Rosji, w obwodzie królewieckim. W 2021 roku liczyło 3964 mieszkańców.

Sławsk
Славск
Ilustracja
Kościół w Sławsku
Herb
Herb
Państwo

 Rosja

Obwód

 królewiecki

Powierzchnia

11 km²

Wysokość

2 m n.p.m.

Populacja (2021)
• liczba ludności


3964[1]

Nr kierunkowy

+7 40163

Kod pocztowy

238600

Położenie na mapie obwodu królewieckiego
Mapa konturowa obwodu królewieckiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Sławsk”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Sławsk”
Ziemia55°03′N 21°41′E/55,050000 21,683333
Strona internetowa

Miejscowość położona około 15 km na południowy zachód od Sowiecka. Znajduje tu się stacja kolejowa Sławsk-Nowyj, położona na linii kolejowej łączącej Królewiec z Sowieckiem.

Historia

edytuj

Osada została założona w 1292 roku na terenach państwa krzyżackiego. Od 1525 roku do 1701 roku wchodziła w skład Prus Książęcych. Od 1701 roku w granicach Królestwa Prus. W 1761 roku miasto poważnie uszkodziła powódź wywołana przez przerwanie tam podczas sztormu. Od 1818 roku siedziba pruskiego powiatu Elchniederung. Według niemieckich danych w 1890 roku powiat zamieszkiwało 16 tys. Litwinów[2], co stanowiło 29% populacji. W 1891 roku miasto uzyskało połączenie kolejowe z Królewcem i Tylżą. Na początku XX wieku miejscowość nabrała charakteru kurortu klimatycznego, ze względu na okoliczne pierwotne lasy, rzeki i jeziora. W 1935 roku otwarto basen z wodą mineralną, której źródła znajdują się w okolicach miasta. W 1939 miasto liczyło 3500 mieszkańców. 20 stycznia 1945 miasto bez walki zajęły oddziały 263 dywizji strzelców 2 Frontu Białoruskiego Armii Czerwonej. W 1946 roku zmieniono nazwę miasta na Sławsk na pamiątkę radzieckiego zwycięstwa w II wojnie światowej, a miasto stało się siedzibą powiatu sławskiego.

W mieście zachowała się historyczna zabudowa śródmiejska oraz kościół ewangelicki z 1869 w stylu neogotyckim, w którym dawniej przechowywano szereg rzeźb z XVII wieku. W pobliżu miasta znajduje się ośrodek reprodukcji i rezerwat żubrów oraz ostoja rzadkich gatunków ptaków (ostrygojady, szablodzioby, kuliki wielkie, puchacze, ohary). Na terenie rejonu znajdował się hitlerowski obóz koncentracyjny Hohenbruch.

Przypisy

edytuj
  1. Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2021 года [online], rosstat.gov.ru [dostęp 2021-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-02] (ros.).
  2. Informationsseite - DENIC eG [online], verwaltungsgeschichte.de [dostęp 2018-07-27] (niem.).

Bibliografia

edytuj
  • Georg Dehio, Handbuch der Deutschen Kunstdenkmäler, neu bearb. von Ernst Gall, Deutschordensland Preussen, unter Mitw. von Bernhard Schmid und Grete Tiemann, München; Berlin, Deutscher Kunstverlag, 1952

Linki zewnętrzne

edytuj

Współpraca

edytuj