Rzuchów (województwo podkarpackie)
wieś w województwie podkarpackim
Rzuchów – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leżajskim, w gminie Leżajsk[6][5]. Leży nad Sanem.
| wieś | |
 Gminny Ośrodek Kultury | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
17 |
| Kod pocztowy |
37-300[4] |
| Tablice rejestracyjne |
RLE |
| SIMC |
0653972[5] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Leżajsk  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu leżajskiego  | |
 50°14′52″N 22°30′15″E/50,247778 22,504167[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość należała do województwa rzeszowskiego.
Części wsi
edytuj| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0653989 | Wołczki | część wsi |
| 0653995 | Wygon | część wsi |
| 0654003 | Za Potokiem | część wsi |
Historia
edytujWieś królewska Rzuchów (Villae capitaneatus lezaiscensis), położona była w 1589 roku w starostwie niegrodowym leżajskim w ziemi przemyskiej województwa ruskiego.
Przydatnym źródłem archiwalnym są regestra poborowe, które spisali poborcy podatkowi ziemi przemyskiej w latach: 1515[7], 1589[8], 1628[9], 1651[10], 1658[11], 1674.[a]. W 1674 roku w Rzuchowie było 15 domów[12].
W miejscowości znajduje się niewielki cmentarz, na którym są pochowani zmarli w latach 1940–1946.
W 1905 roku w Rzuchowie została utworzona 1-klasowa szkoła[b]. Podczas I wojny światowej został spalony zupełnie[13].
-
Pomnik Krzyża Świętego -
-
Widok z mostu
.jpg)
.jpg)
Zobacz też
edytujUwagi
edytuj- ↑ W 1628 roku Rzuchów posiadał 2 łany gruntów rolnych. Na podstawie rejestru z 1674 roku w Rzuchowie (a także w Dybkowie i Wierzbnej) od jakiegoś czasu istniała cerkiew, ponieważ została ona wzmiankowana w rejestrze cum popone (łac. z popem), ale w schematyzmach z 1830 roku nie ma już wzmianki o cerkwi w Rzuchowie, co oznacza że parochia, z jakiejś przyczyny została zlikwidowana.
- ↑ Kierownikami szkoły w Rzuchowie byli:
• Ludwik Maciejowski (1905–1908),
• Maria Sawieka (1908–1910) źródło → Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1909 (s. 669),
• Bronisława Wierzbicka (1910–1914?) źródło →Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1911 (s. 717)
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 119952
- ↑ Wieś Rzuchów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-27], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-01-23].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1130 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Źródła dziejowe, tom XVIII, część I. Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. Tom VII, część 1. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona (s. 139) (łac.) [dostęp 2020-05-06]
[Cytat: Rzuchow, in nous radice.] - ↑ Źródła dziejowe, tom XVIII, część I. Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. Tom VII, część 1. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona (s.23) (łac.) [dostęp 2020-05-06]
[Cytat: Rzuchow: lan. 2½, hort. c. agr. 14, tabr., inq. c. pec. 5, inq. paup. 5] - ↑ Zdzisław Budzyński i Kazimierz Przyboś. Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe. Tom I, część 1. Rejestr poborowy ziemi przemyskiej 1628. Wydawnictwo WSP. Rzeszów 1997 ISBN 83-87288-55-1 (str. 131)
[Cytat: Rzuchow: de laneis 2 per gr 30; de madio laneo gr 15; hortulani in agris residentes 13 per gr 6; taberna annualis gr 12; inquilini pecora habentes 6 per gr 8; inquilini pauperes 5 per gr 2 .............. 7/13/0] - ↑ Zdzisław Budzyński i Kazimierz Przyboś. Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe. Tom I, część 2. Rejestr pogłównego ziemi przemyskiej 1651. Wydawnictwo WSP. Rzeszów 1997 ISBN 83-87288-55-1 (s. 95)
[Cytat: Rzuchow ad Leżaysko: de laneis 2 cum medio per gr 30, hortulani in agris 4 per gr 6, taberna annualis gr 12, inquilini cum pecore 6 gr 8, inquilini pauperes 2 per gr 2 ............. 7/13/0[5/13/0] - ↑ Zdzisław Budzyński i Kazimierz Przyboś. Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe. Tom I, część 3. Rejestr pogłównego ziemi przemyskiej 1674. Wydawnictwo WSP. Rzeszów 2000 ISBN 83-87288-55-1 (str. 148)
.[Cytat: Rzuchow: de laneis 2 cum medio per gr 30, hortulani in agris 13 per gr 6, taberna annualis gr 12, inquilini cum pecore 6 per gr 8, inquilinus pauper 1 gr 2 ........... 7/5/0
Hortulani vero in agris 3, inquilinis pauper 1 desolati et abiurati ............ 0/14/0] - ↑ Zdzisław Budzyński i Kazimierz Przyboś. Polska południowo-wschodnia w epoce nowożytnej. Źródła dziejowe. Tom I, część 4. Rejestr pogłównego ziemi przemyskiej 1674. Wydawnictwo WSP. Rzeszów 2000 ISBN 83-87288-55-1 (str. 143)
[Cytat: Rzuchow ad Lezensko: a personis subditorum utriusque sexus cum popone n[umer]o quattuordecim in summa fl. .....15/0] - ↑ Dzienniki Kazimierza Filara, str. 403. 2021-10-21.
Linki zewnętrzne
edytuj- Rzuchów 1, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 169.
- Mapa katastralna wsi Rzuchów z 1855 roku