Rzęśl
Rzęśl (Callitriche L.) – rodzaj roślin należących do rodziny babkowatych (w dawniejszych systemach zwykle zaliczany do drobnej rodziny rzęślowatych Callitrichaceae). Należy do niego ok. 60[4]–75[5] gatunków występujących niemal na całej Ziemi[6], głównie na obszarach o klimacie umiarkowanym[7]. W Europie rośnie 11 gatunków[6], z czego 6 w Polsce: rzęśl długoszyjkowa (C. cophocarpa), hakowata (C. hamulata), jesienna (C. hermaphroditica, syn. C. autumnalis), wielkoowockowa (C. stagnalis), wiosenna (C. palustris, syn. C. verna)[8] i płaskoowockowa (C. platycarpa), a być może także C. brutia[9].
1 – rzęśl hakowata, 2 – rzęśl jesienna | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
rzęśl | ||
Nazwa systematyczna | |||
Callitriche L. Sp. Pl. 969. 1 Mai 1753 | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
Synonimy | |||
|
Są to rośliny wodne, rosnące w wodach stojących lub wolnopłynących. Po wyschnięciu zbiorników zwykle rosną nadal w mule dennym[7]. Szczególną cechą roślin z tego rodzaju jest zdolność do zapylenia zarówno przez wiatr (anemogamia), jak i przez wodę (hydrogamia)[6]. Niektóre gatunki bywają uprawiane w akwariach (np. rzęśl wielkoowockowa). Rośliny te bywają też wykorzystywane do oceny zanieczyszczenia środowiska ze względu na wrażliwość i specyficzne reagowanie na niektóre z zanieczyszczeń[6].
Morfologia i biologia
edytuj- Pokrój
- Rośliny o cienkich łodygach, korzeniące się węzłach w przypadku rozwoju na powierzchni ziemi lub zakorzenione u nasady pędu i unoszące się w wodzie[5].
- Liście
- Ulistnienie naprzeciwległe, liście delikatne. Zwykle zagęszczające się na szczycie pędu, a w przypadku jego unoszenia się na powierzchni wody – tworzące w takiej sytuacji rozetę liściową. Często nasady liści połączone są w węzłach linią. Blaszka liściowa równowąska do łopatkowatej, często wycięta na szczycie, zwykle całobrzega, rzadko ząbkowana. Wyraźna żyłka centralna[5].
- Kwiaty
- Drobne, niepozorne[7] i jednopłciowe. Kwiaty męskie i żeńskie występują pojedynczo w kątach liści lub razem w różnych układach. Okwiat zredukowany i nieobecny. Zalążnia powstaje z dwóch owocolistków, z dwoma szyjkami słupka wyprostowanymi lub wygiętymi. Kwiaty męskie z pręcikiem na nitce długiej lub krótkiej, z pylnikiem otwierającym się podłużnymi pęknięciami[5].
- Owoce
- Rozłupnie rozpadające się na cztery rozłupki[5] przenoszone przez wodę (hydrochoria)[7].
Systematyka
edytujRodzaj albo pojedynczo wyodrębniany był w monotypową rodzinę rzęślowatych Callitrichaceae, albo łączony był w niej z siostrzanym rodzajem – przęstką (Hippuris)[10]. Na przełomie XX i XXI wieku po uwzględnieniu odkryć o relacjach filogenetycznych opartych na badaniach molekularnych połączono te dwa rodzaje w plemię Callitricheae w obrębie rodziny babkowatych Plantaginaceae sensu lato[2][10][6].
- Wykaz gatunków[4]
- Callitriche alata A.I.Baranov & Skvortsov
- Callitriche albomarginata Fassett
- Callitriche anisoptera Schotsman
- Callitriche antarctica Engelm. ex Hegelm.
- Callitriche aucklandica R.Mason
- Callitriche brachycarpa Hegelm.
- Callitriche brevistyla Lansdown
- Callitriche brutia Petagna
- Callitriche christensenii Christoph.
- Callitriche compressa N.E.Br.
- Callitriche cophocarpa Sendtn. – rzęśl długoszyjkowa
- Callitriche cribrosa Schotsman
- Callitriche cycloptera Schotsman
- Callitriche deflexa A.Braun ex Hegelm.
- Callitriche fassettii Schotsman
- Callitriche favargera Schotsman
- Callitriche fehmedianii Majeed Kak & Javeid
- Callitriche fuscicarpa Lansdown
- Callitriche glareosa Lansdown
- Callitriche hamulata Kütz. ex W.D.J.Koch – rzęśl hakowata
- Callitriche hedbergiorum Schotsman
- Callitriche hermaphroditica L. – rzęśl jesienna
- Callitriche heterophylla Pursh
- Callitriche heteropoda Engelm. ex Hegelm.
- Callitriche × hybrida E.H.L.Krause
- Callitriche japonica Engelm. ex Hegelm.
- Callitriche keniensis Schotsman
- Callitriche lechleri (Hegelm.) Fassett
- Callitriche lenisulca Clavaud
- Callitriche longipedunculata Morong
- Callitriche lusitanica Schotsman
- Callitriche mandonis Van Heurck & Müll.Arg.
- Callitriche marginata Torr.
- Callitriche mathezii Schotsman
- Callitriche mouterdei Schotsman
- Callitriche muelleri Sond.
- Callitriche nubigena Fassett
- Callitriche oblongicarpa Fassett
- Callitriche obtusangula Le Gall
- Callitriche occidentalis Hegelm.
- Callitriche oreophila Schotsman
- Callitriche palustris L. – rzęśl wiosenna
- Callitriche pedunculosa Nutt.
- Callitriche peploides Nutt.
- Callitriche petriei R.Mason
- Callitriche platycarpa Kütz. – rzęśl płaskoowockowa
- Callitriche pulchra Schotsman
- Callitriche quindiensis Fassett
- Callitriche raveniana Lansdown
- Callitriche regis-jubae Schotsman
- Callitriche rimosa Fassett
- Callitriche sonderi Hegelm.
- Callitriche stagnalis Scop. – rzęśl wielkoowockowa
- Callitriche stenoptera Lansdown
- Callitriche terrestris Raf.
- Callitriche transvolgensis Tzvelev
- Callitriche trochlearis Fassett
- Callitriche truncata Guss.
- Callitriche turfosa Bertero ex Hegelm.
- Callitriche umbonata Hegelm.
- Callitriche × vigens K.Martinsson
- Callitriche vulcanicola Schotsman
- Callitriche wightiana Wall. ex Wight & Arn.
Przypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-06] (ang.).
- ↑ a b Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-01-22].
- ↑ a b c Callitriche L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-05-12].
- ↑ a b c d e Tianlu Min & Richard V. Lansdown: Callitrichaceae. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2019-01-24].
- ↑ a b c d e David J. Mabberley , Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 441, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .
- ↑ a b c d Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 46–47, ISBN 978-83-62975-45-7 .
- ↑ Jerzy Kruk, Tomasz Ilnicki, Zbigniew Osadowski. Czy Callitriche brutia występuje na terenie Polski?. „Słupskie Prace Biologiczne”. 8, s. 67-72, 2011.
- ↑ a b Jiarui Chen, Michele Funston: Hippuridaceae. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2019-01-24].
- EoL: 61997
- Flora of China: 105145
- GBIF: 3039547
- identyfikator iNaturalist: 58096
- IPNI: 30006057-2
- ITIS: 32051
- NCBI: 13380
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:30006057-2
- Tela Botanica: 78593
- identyfikator Tropicos: 40035242
- USDA PLANTS: CALLI6
- identyfikator taksonu Fossilworks: 89622
- CoL: 3FM7