Ryszard Kalpas

kapitan Wojska Polskiego

Ryszard Kalpas (ur. 31 grudnia 1906 w Samarkandzie, zm. 2 kwietnia 1940 w Katyniu) – kapitan saperów Wojska Polskiego.

Ryszard Kalpas
Ilustracja
Por. Ryszard Kalpas
kapitan saperów kapitan saperów
Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1906
Samarkanda

Data i miejsce śmierci

2 kwietnia 1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1927–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Batalion Elektrotechniczny

Główne wojny i bitwy

kampania wrześniowa

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi (II RP) Medal Brązowy za Długoletnią Służbę

Życiorys

edytuj

Syn Antoniego i Aldony z Radziejowskich[1], wnuczki Ignacego. Starszy brat Rajmunda, Rolanda i Jolanty. W 1927 roku zdał maturę w I Gimnazjum Miejskim im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie[2].

W Wojsku Polskim od 1927. Absolwent Szkoły Podchorążych Inżynierii w Warszawie. 15 sierpnia 1931 Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1930 roku i 27. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów, a Minister Spraw Wojskowych wcielił do Batalionu Elektrotechnicznego w Nowym Dworze Mazowieckim[3]. W 1938 był adiutantem baonu[1]. Na stopień kapitana awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939 i 59. lokatą w korpusie oficerów saperów, grupa liniowa[4]. W marcu 1939 przebywał na kursie[5].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany. Od 28 lipca 2000 roku spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

Ryszard Kalpas był żonaty z Ireną z Rolla-Dobińskich[1]. Grób symboliczny znajduje się na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 39-6-28/29)[6].

 
Grób Ignacego Radziejowskiego i (symboliczny) Ryszarda Kalpasa na cmentarzu Powązkowskim

5 października 2007 Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora[7]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 244.
  2. Maria Durakowa, Maria Lasecka, Hanna Gruchalska-Kwaśniewska, III Liceum Ogólnokształcące im. Generała Sowińskiego 1923-1998: dawne I-sze Gimnazjum Męskie im. Jenerała Sowińskiego Magistratu M. St. Warszawy, wyd. 1, Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Szkoły im. Generała Sowińskiego, 1998, s. 113, ISBN 83-910546-0-8 (pol.).
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 15 sierpnia 1931 roku, s. 309, 315.
  4. a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 250.
  5. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 812.
  6. Cmentarz Stare Powązki: RADZIEJOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15].
  7. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  8. Ryszard Kalpas, muzeumkatynskie.pl

Bibliografia

edytuj