Ryszard Chwastek (ur. 1955) – pułkownik rezerwy Wojska Polskiego, były dowódca 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej, zasłynął spektakularnym odejściem z armii.

Ryszard Chwastek
Ilustracja
pułkownik pułkownik
Data urodzenia

1955

Przebieg służby
Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Stanowiska

dowódca 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Żołnierz RP” II stopnia

Życiorys

edytuj

Ukończył Wyższą Oficerską Szkołę Samochodową w Pile w 1978, a następnie służył w 24 Pułku Czołgów w Stargardzie Szczecińskim. W 1984 dostał się na studia do Akademii Sztabu Generalnego, które ukończył z wyróżnieniem w 1987. W tym samym roku dostał stanowisko szefa sztabu 9 Pułku Zmechanizowanego w Stargardzie Szczecińskim. Następnie dowodził 33 Pułkiem Zmechanizowanym w Budowie koło Złocieńca. W 1993 został przeniesiony na stanowisko szefa wydziału operacyjnego 8 Dywizji Obrony Wybrzeża w Koszalinie, został następnie szefem sztabu 8 Dywizji Obrony Wybrzeża w Koszalinie. Po ukończeniu Podyplomowego Studium Operacyjno-Strategicznego został szefem sztabu 12 Dywizji Zmechanizowanej w Szczecinie (1999–2000), a następnie jej dowódcą (2000–2002).

6 sierpnia 2002 roku pułkownik Chwastek zorganizował konferencję prasową. Odczytał na niej swój list otwarty do kadry Wojska Polskiego[1]. Mówił o mafijnym stylu działania, bałaganie w armii, „zgniliźnie w kierownictwie Wojska Polskiego”. Za taki stan rzeczy obwinił ministra obrony Jerzego Szmajdzińskiego, szefa Sztabu Generalnego Czesława Piątasa i dowódcę wojsk lądowych Edwarda Pietrzyka. Chwastek zwrócił się zarazem do prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego o zwołanie nadzwyczajnego zebrania mężów zaufania w jednostkach po to, by mogli się wypowiedzieć, czy popierają jego wotum nieufności wobec kierownictwa MON.

Rokosz Chwastka został fatalnie przyjęty przez media, polityków, a także przez opinię publiczną. W październiku 2002 roku wystartował w wyborach samorządowych, kandydując na urząd prezydenta Szczecina. Kandydaturę pułkownika poparła Liga Polskich Rodzin. Chwastek otrzymał 5,66% głosów, odpadając jeszcze w I turze[2].

W 2003 Wojskowy Sąd Okręgowy w Poznaniu uznał, że Chwastek jest winny niewykonania rozkazu, który polegał na zakazie organizacji konferencji prasowej. Sąd skazał go na rok więzienia w zawieszeniu na dwa lata oraz obniżenie stopnia wojskowego do stopnia podpułkownika[3]. Od powyższego wyroku pułkownik Chwastek odwołał się do Izby Wojskowej Sądu Najwyższego. W czerwcu 2003 roku Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w części dotyczącej obniżenia stopnia wojskowego i utrzymał oficerowi stopień pułkownika[4].

Nazwisko Chwastka pojawiło się jeszcze w mediach w 2006, gdy LPR weszła do koalicji rządowej z PiS. Partia Romana Giertycha proponowała, żeby pułkownik został wiceministrem obrony narodowej[5]. Pomysł upadł, bo Jarosław Kaczyński nie zgodził się, by nominaci LPR i Samoobrony weszli do resortów siłowych.

Życie prywatne

edytuj

Ryszard Chwastek ma żonę Elżbietę oraz dwie córki: Magdalenę i Justynę.

Przypisy

edytuj
  1. Faszcza 2015 ↓, s. 191.
  2. PKW: Wyniki wyborów na prezydenta Szczecina w 2002 roku
  3. Sąd wojskowy zdegradował pułkownika Chwastka i skazał na rok więzienia w zawieszeniu na dwa lata [online], Bankier.pl, 31 marca 2003 [dostęp 2023-10-25] (pol.).
  4. 65, Złagodzona kara dla płk Chwastka [online], Wirtualna Polska Media, 17 czerwca 2003 [dostęp 2023-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2023-10-25] (pol.).
  5. Głos Szczeciński: Płk Chwastek podsekretarzem stanu?

Bibliografia

edytuj
  • Dariusz Faszcza: 12 Szczecińska Dywizja Zmechanizowana. 70 lat służby na Pomorzu Zachodnim (1945-2015). Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2015. ISBN 978-83-63755-75-1.