Rym gramatyczny współbrzmienie, w którym uczestniczą wyrazy należące do tej samej kategorii części mowy, użyte w tej samej formie fleksyjnej, deklinacyjnej lub koniugacyjnej. Rymy gramatyczne są uważane za łatwe, jednak używają ich również najwięksi poeci[1]. Odgrywają istotną rolę w budowaniu paralelizmu składniowego[2].

Gościu, siądź pod mym liściem, a odpoczni sobie!
Nie dójdzie cię tu słońce, przyrzekam ja tobie,
Choć się nawysszej wzbije, a proste promienie
Ściągną pod swoje drzewa rozstrzelane cienie.
Tu zawżdy chłodne wiatry z pola zawiewają,
Tu słowicy, tu szpacy wdzięcznie narzekają.
(Jan Kochanowski, Na lipę)

Patrz także

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Stanisław Sierotwiński, Słownik terminów literackich, Wrocław 1966, s. 232.
  2. Na temat paralelizmu zobacz: Wiktor Jarosław Darasz, Mały przewodnik po wierszu polskim, Kraków 2003, s. 27-30.