Rychtarzowa Góra – wzniesienie 498 m n.p.m. w południowo-zachodniej Polsce w Sudetach Wschodnich, w Masywie Śnieżnika - Krowiarkach.

Rychtarzowa Góra
Państwo

 Polska

Pasmo

Sudety
Masyw Śnieżnika
Krowiarki

Wysokość

498 m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, blisko centrum na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Rychtarzowa Góra”
Ziemia50°20′50,454″N 16°43′42,484″E/50,347348 16,728468

Położenie

edytuj

Wzniesienie, położone w Sudetach Wschodnich, w północno-zachodniej części Masywu Śnieżnika, w północno-zachodnim grzbiecie odchodzącym od Śnieżnika, w północno-środkowej części Krowiarek, około 1,6 km, na południowy wschód od miejscowości Ołdrzychowice Kłodzkie.

Charakterystyka

edytuj

Rychtarzowa Góra jest niewielkim pod względem wysokości, wzniesieniem Krowiarek, górującym nieznacznie nad miejscowościami: Romanowo od południowo-zachodniej strony a od północno-wschodniej nad wsią Ołdrzychowice Kłodzkie. Wyrasta w środkowo-zachodnim fragmencie grzbietu Krowiarek, w kształcie wyraźnego wału z nieznacznie stromymi zboczami. Wznosi się w niewielkiej odległości od sąsiedniego wzniesienia Sędzisz, położonego po północno-zachodniej stronie, od którego oddzielona jest niewielkim siodłem. Podłoże wzniesienia zabudowane jest z skał metamorficznych, wapieni krystalicznych (marmurów kalcytowych i dolomitowych) serii strońskiej. Na zboczach wśród lasu, występują pojedyncze wapienne skałki. Na wschodnim grzbiecie wzniesienia znajdują się wyrobiska czynnego, największego na ziemi kłodzkiej kamieniołomu marmuru i dolomitu „Romanowo”. Wzniesienie w całości poza terenem obszaru kamieniołomu porasta las mieszany regla dolnego, niżej położone partie zbocza zajmują łąki i częściowo pola uprawne. Lokalnie na wzniesieniu występuje roślinność kserotermiczna. Położenie wzniesienia, kształt i wyraźna odkryta wyrobiskiem kamieniołomu część szczytowa, czynią wzniesienie rozpoznawalnym w terenie.

W 1974 r. podczas robót ziemnych wewnątrz złoża białego marmuru odkryto nieistniejącą obecnie grotę krasową „Romanowska Studnia”[1].

Turystyka

edytuj

Południowo-zachodnim podnóżem wzniesienia Doliną Piotrówki przechodzi szlak turystyczny

Przypisy

edytuj
  1. Tadeusz Rojek Jaskinia Romanowska Studnia w: Jaskinie Sudetów, zb. pod red. Mariana Puliny, Polskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk o Ziemi, Warszawa 1996, ISBN 83-900997-9-9

Bibliografia

edytuj
  • Słownik Geografii Turystycznej Sudetów, tom 16 Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK "KRAJ"; Warszawa 1993, ISBN 83-7005-341-6
  • Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote, Krowiarki. Skala 1:40000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-60180-51-2
  • Praca zbiorowa; Mapa Sudety Wschodnie; Skala 1:60 000; Wyd. "Expres Map"; Warszawa 2010r.;ISBN 978-83-268-0054-2