Ruth Kamińska

polska aktorka

Ruth Kamińska, także Ruth Turkow, Ruth Rosner (ur. 1919, zm. 23 sierpnia 2005 w Nowym Jorku) – polska aktorka teatralna i filmowa żydowskiego pochodzenia, córka Idy Kamińskiej i Zygmunta Turkowa, wnuczka Ester Rachel Kamińskiej i Abrahama Izaaka Kamińskiego.

Ruth Kamińska
Data urodzenia

1919

Data i miejsce śmierci

23 sierpnia 2005
Nowy Jork, Stany Zjednoczone

Zawód

aktorka

Życiorys

edytuj

Od wczesnych lat była związana z teatrem. Po wybuchu II wojny światowej, 6 września 1939 roku mieszkanie i teatr jej matki zostały zbombardowane, a sama przez trzy tygodnie przebywała w schronie wraz z rodziną i grupką przyjaciół, m.in. Adolfem Rosnerem, który oświadczył się jej w drugim tygodniu przebywania w bunkrze. W posagu od matki dostała pierścionek oraz puszkę sardynek, które znalazła w ruinach. Po wyjściu ze schronu przez pewien czas wraz z rodziną mieszkała u znajomych.

Kamińska wkrótce z falą mieszkańców opuściła Warszawę i dotarła do Lwowa. Po agresji III Rzeszy na Związek Radziecki, w czerwcu 1941 wyjechała do Równego, a następnie przez Charków i Baku do Frunze, stolicy Kirgistanu. Tam urodziła córkę Erikę, której imię było skrótem od Ester Rachel.

Po zakończeniu wojny Rosnera aresztowano za „zdradę ojczyzny przez nielegalny wyjazd za granicę” oraz za kosmopolityzm. Ruth wraz z córką pozostała przy nim. Po wydaniu wyroku na Rosnera, Kamińską zesłano do miasta Kokczetaw w Kazachstanie, gdzie mogła mieszkać w wolno stojącym domu, ale codziennie musiała meldować się na milicji. Mimo wielu interwencji Idy Kamińskiej, córki nie udawało się ściągnąć do Polski.

W 1956 Ruth z Eriką powróciły do Polski. Od tego czasu zaczęła grać w Teatrze Żydowskim w Warszawie. Po wydarzeniach z marca 1968 wraz z rodziną wyjechała przez Wiedeń do Izraela, skąd pod koniec 1968 przeniosła się do Stanów Zjednoczonych i osiadła w Nowym Jorku, gdzie zmarła w 2005. Jest pochowana na Mount Hebron Cemetery.

Działalność artystyczna

edytuj

Aktorka filmowa

edytuj

Aktorka teatralna

edytuj
  • 1967: Matka Courage i jej dzieci
  • 1966: Ludzie
  • 1964: Zasypać bunkry
  • 1963: Bezdomni
  • 1963: Serkełe
  • 1962: Joszke Muzykant
  • 1962: Bar-Kochba
  • 1961: Samotny statek
  • 1960: Strach i nędza III Rzeszy
  • 1958: Drzewa umierają stojąc
  • 1958: Glikl Hameln
  • 1958: Opera Żyda
  • 1958: Kune-Lemł
  • 1957: Matka Courage i jej dzieci
  • 1957: Dybuk
  • 1956: Tewje Mleczarz

Linki zewnętrzne

edytuj