Ruszenice
Ruszenice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, w gminie Żarnów[4][5].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
80[2] |
| Strefa numeracyjna |
44 |
| Kod pocztowy |
26-330[3] |
| Tablice rejestracyjne |
EOP |
| SIMC |
0558044[4] |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu opoczyńskiego  | |
Położenie na mapie gminy Żarnów  | |
 51°13′35″N 20°04′18″E/51,226389 20,071667[1]
| |
W skład sołectwa Ruszenice wchodzi także wieś Ruszenice-Kolonia[6].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0558050 | Pod Lasem | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego. W 1784 roku miejscowość administracyjnie należała do powiatu opoczyńskiego w województwie sandomierskim i była własnością stolnika Radzianowskiego. Prawdopodobnie chodzi o N. Radziątkowskiego, stolnika smoleńskiego.
Ruszenice są obecnie niewielką miejscowością położoną nieopodal rzeki Czarnej. Pierwotnie nosiła nazwę „Ruschinicze”. W tej wsi mieszka 101 osób, a w Ruszenicach-Kolonii 33 osoby. To wieś o bogatej historii, sięgającej średniowiecza. Dziesięcinę opłacano kanonii kurzelowskiej. Wieś należała do Jadwigi z Ruschinicz, a później też do rodzin Giżyckich, Drzewieckich, Russińskich vel Russieńskich.
16 września 1655 roku pod Żarnowem – w czasach „potopu” – doszło do wielkiej, walnej bitwy ze Szwedami, w której wojska polskie dowodzone przez króla Jana Kazimierza poniosły druzgocącą klęskę. Armią szwedzką dowodził król Karol X Gustaw. Resztki wojsk polskich uciekały na zachód, gdzie pod Ruszenicami doszło do zbrojnego starcia. W rejonie tej wsi ostatecznie rozproszono polskie oddziały pospolitego ruszenia, a Żarnów i okoliczne wsie spalono. Mieszkańców wymordowano, a to, co po nich pozostało rozgrabiono. Jedna z hipotez głosi, iż nazwa wsi Ruszenice może pochodzić od nazwy wojsk pospolitego ruszenia, ale jej nigdy nie potwierdzono.
W XIX wieku nastąpił we wsi rozwój zakładów przemysłowych. Istniała tutaj fryszerka o dwóch kuźnicach, produkująca wysoko gatunkową stal. Ponadto znajdował się tu młyn wodny i eksploatowano piaskowiec. W 1827 roku mieszkały w Ruszenicach 292 osoby, a w 1880 roku 296 osób.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Łukasza w Skórkowicach[7].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 118646
- ↑ Wieś Ruszenice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-02-20], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1101 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Strona gminy, sołectwa
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
Bibliografia
edytuj- Czaykowski Franciszek- Regestr Diecezjów Franciszka Czaykowskiego czyli właściciele ziemscy w Koronie 1783-1784. Warszawa 2006.