Rumpler C.VIIniemiecki samolot rozpoznawczy z okresu I wojny światowej.

Rumpler C.VII
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Producent

Rumpler Flugzeugwerke

Typ

samolot rozpoznawczy

Konstrukcja

dwupłat

Załoga

2 osoby

Historia
Data oblotu

1917

Lata produkcji

od 1917

Dane techniczne
Napęd

Maybach Mb.IV

Moc

180 kW (240 KM)

Wymiary
Rozpiętość

12,5 - 13,9 m

Długość

8,1 - 8,4 m

Powierzchnia nośna

33,6 m²

Masa
Własna

1050 kg

Startowa

1485 kg

Osiągi
Prędkość maks.

160 - 175 km/h

Prędkość wznoszenia

7,7 m/s

Pułap

7300 m

Zasięg

350 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 ruchomy karabin maszynowy Parabellum (7,92 mm)
Użytkownicy
Cesarstwo Niemieckie, Polska, Szwajcaria

Historia i opis konstrukcji

edytuj
 
Silnik Maybach Mb IVa eksponowany w MLP w Krakowie

Samolot ten, oblatany w 1917 r., był rozwinięciem modelu Rumpler C.IV. Jego konstruktorem był dr inż. Edmund Rumpler. Przeznaczony był do rozpoznania fotograficznego na dużych wysokościach. W tym celu posiadał specjalne wyposażenie: aparaturę tlenową, elektryczne ogrzewanie, kamerę Görz z elektrycznym napędem, a niektóre egzemplarze radiostacje. Zastosowany w płatowcu silnik Maybach Mb.IV o powiększonym stopniu sprężania (5,85:1) zachowywał stałą moc 180 kW (240 KM) aż do wysokości 1800 m, co pozwalało na loty ponad pułapem myśliwców przeciwnika. W niemieckim żargonie określany był Rubild (Rumpler Lichtbildflugzeug – fotograficzny). Uzbrojenie stanowił 1 ruchomy karabin maszynowy Parabellum 7,92 mm umieszczony na obrotnicy w tylnej kabinie (czasem zamiast kamery montowano 1 zsynchronizowany karabin maszynowy Spandau LMG 08/15 7,92 mm). Prócz zakładów macierzystych produkowany był również na licencji w fabryce DFW w Lipsku.

Samolot oprócz lotnictwa niemieckiego użytkowała po wojnie Szwajcaria, a co najmniej dwa egzemplarze były używane również w polskim lotnictwie, trafiły do 2. 8. eskadry wywiadowczej[1].

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj