Rudolf Smend (1851–1913)

niemiecki teolog i orientalista

Rudolf Smend (ur. 5 listopada 1851 w Lengerich, zm. 27 grudnia 1913 w Ballenstedt) – niemiecki teolog (badacz Starego Testamentu) i orientalista.

Rudolf Smend
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 listopada 1851
Lengerich

Data i miejsce śmierci

27 grudnia 1913
Ballenstedt

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: orientalistyka
Alma Mater

Uniwersytet w Getyndze

Doktorat

28 stycznia 1874
Uniwersytet w Bonn

Profesura

1880

Uczelnia

Uniwersytet w Halle
Uniwersytet w Bazylei
Uniwersytet w Getyndze

Życiorys

edytuj

Rudolf Smend pochodził ze starej rodziny o tradycjach prawniczych i teologicznych. Przez trzy pokolenia członkowie rodziny, w XVIII i XIX w. pełnili funkcję pastora w zborze ewangelicko-reformowanym w Lengerich. Jego bratem był teolog Julius Smend. Również jego syn Rudolf został wybitnym znawcą prawa państwowego i kościelnego, a wnuk Rudolf, podobnie jak dziadek, jest badaczem Starego Testamentu.

Po zdaniu matury w 1869 roku w Münster studiował teologię i języki semickie na uniwersytetach w Getyndze, Berlinie i Bonn, gdzie 28 stycznia 1874 otrzymał tytuł doktora filozofii broniąc pracę o arabskiej poezji. W 1875 roku został doktorem teologii na uniwersytecie w Halle i tam również się habilitował. W 1880 został profesorem nadzwyczajnym w dziedzinie Starego Testamentu na uniwersytecie w Bazylei. Zawarł tam znajomość z Jacobem Burckhardtem, Franzem Overbeckem i Jacobem Wackernagelem. Od 1881 roku był tam profesorem zwyczajnym. W 1889 roku wrócił do Getyngi jako profesor zwyczajny nauk biblijnych i języków semickich. Tam ponownie spotkał się ze swoim byłym nauczycielem Juliusem Wellhausenem, który wywarł na niego duży wpływ i którego metody badania źródeł dalej rozwinął. Zasłużył się między innymi krytycznym opracowaniem pięcioksięgu Tory. W 1907 roku razem z Alfredem Rahlfsem wysłali pismo do wpływowego pruskiego polityka Friedricha Althoffa z prośbą o pomoc przy edycji Septuaginty. Ich prośba została pozytywnie rozpatrzona przez ministerstwo i w 1908 roku założono instytut Göttinger Septuaginta-Unternehmen.

  • Der Prophet Ezechiel. 1880.
  • Lehrbuch der alttestamentlichen Religionsgeschichte. 2. Auflage. Freiburg i. Br. u.a. 1899.
  • Die Weisheit des Jesus Sirach. Hebräisch und deutsch. Mit einem hebräischen Glossar. Berlin 1906.
  • Die Erzählung des Hexateuch auf ihre Quellen untersucht. Berlin 1912.

Bibliografia

edytuj
  • Friedrich Wilhelm Graf, Smend, Hermann Rudolf W: Neue Deutsche Biographie 24 (2010), s. 509.

Linki zewnętrzne

edytuj