Rudka (góra)
Rudka (dawniej niem. Zechenberg, po 1945 r. również Mokrzyca) – góra ze szczytem na wysokości 956 m n.p.m. znajdująca się w Masywie Śnieżnika w Sudetach, na terenie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego w pobliżu wsi Sienna, Janowa Góra i Kletno[1].
 Rudka od zachodu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
956[1] m n.p.m. |
| Pierwsze wejście |
w czasach przedhistorycznych |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°15′35″N 16°50′31″E/50,259722 16,841944
| |
Geografia
edytujGóra wznosi się w północnym, bocznym grzbiecie Śnieżnika odchodzącym od Żmijowca, pomiędzy dolinami dwu rzek: Siennej Wody i Kleśnicy[1].
Geologia
edytujZbudowana jest z gnejsów śnieżnickich i łupków łyszczykowych, w których występują wapienie krystaliczne i amfibolity, należących do metamorfiku Lądka i Śnieżnika[1]. W strefie ich kontaktu występuje bogate okruszcowanie i zmineralizowanie[1].
Dawne górnictwo
edytujPod koniec XVI wieku ze zboczy Rudki ze strony obu dolin wydobywano galenę, a w XIX i na początku XX wieku rudy żelaza[1]. Po 1948 roku od strony Kletna prowadzono również wydobycie rud uranu w ramach działalności zakładów Kopaliny[1]. Ślady działalności górniczej w rejonie tej góry są do dziś widoczne w postaci hałd i sztolni[1].
Przyroda
edytujRudka jest porośnięta świerkowym lasem regla dolnego z niewielkim przerzedzeniem w okolicy szczytu[1]. Brzegiem tego lasu przebiega granica Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 291, 292. ISBN 83-7005-341-6.
Bibliografia
edytuj- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-341-6
- Masyw Śnieżnika - Stronie Śląskie, mapa w skali 1:30 000, Wydawnictwo Kartograficzne "Compass", Wrocław 2003, ISBN 83-89165-34-1