Roztoka (województwo podkarpackie)

wieś w województwie podkarpackim

Roztokawieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Bircza[5][6]. Leży na terenie Pogórza Przemyskiego.

Roztoka
wieś
Ilustracja
Cerkiew Opieki Najświętszej Maryi Panny
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

przemyski

Gmina

Bircza

Liczba ludności (2011)

67[2][3]

Strefa numeracyjna

16

Kod pocztowy

37-744[4]

Tablice rejestracyjne

RPR

SIMC

0599570[5]

Położenie na mapie gminy Bircza
Mapa konturowa gminy Bircza, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Roztoka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Roztoka”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Roztoka”
Położenie na mapie powiatu przemyskiego
Mapa konturowa powiatu przemyskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Roztoka”
Ziemia49°36′08″N 22°27′44″E/49,602222 22,462222[1]

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie przemyskim.

Wieś zamieszkuje 51 osób.

Historia

edytuj

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1538 r. Wieś była wtedy własnością Wzdowskich herbu Szreniawa, prawdopodobnie odłamu rodu Kmitów. Na przełomie XVIII i XIX wieku wsie Roztoka, Trzcianiec i Krzywe były własnością Adama Lewickiego. Od tego ostatniego zakupił je w 1804 r. Sebastian Ostaszewski herbu Ostoja. Po Sebastianie Ostaszewskim dobra te odziedziczyła jego córka Karolina Ostaszewska (1809-1861, córka Sebastiana Ostaszewskiego), zamężna z Aleksandrem Izydorem Gniewoszem, a po nich ich syn Stanisław Gniewosz[7][8][9].

W II Rzeczypospolitej wieś położona w powiecie dobromilskim województwa lwowskiego. W 1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tu 4 Polaków[10].

Po 1945 ludność Roztoki została wysiedlona, a do opuszczonych domów wprowadzili się mieszkańcy sąsiedniej Kuźminy.

Cerkiew

edytuj

We wsi znajduje się drewniana cerkiew greckokatolicka, zbudowana w 1936, na miejscu starszej drewnianej cerkwi z 1822 Cerkiew należy do grupy zabytków, licznie reprezentowanych na obszarze południowo-wschodniej Polski, których forma ukształtowała się w wyniku poszukiwań stylistycznych, mających doprowadzić do wypracowania form tzw. uniwersalnego "stylu narodowego".

Cerkiew jest obecnie wykorzystywana jako rzymskokatolicki kościół filialny Świętych Apostołów Piotra i Pawła należący do parafii Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Kuźminie[11], w dekanacie Bircza.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 117100
  2. Wieś Roztoka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-04-07], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-04-07].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1086 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Rocznik szlachty (I) 1881 ↓, s. 466.
  8. Herbarz polski (6) 1903 ↓, s. 141.
  9. Historia Trzciańca ↓.
  10. Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 140, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
  11. Strona archidiecezji. [dostęp 2017-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-25)].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj