Rozgałęzienia typu dychotomicznego
Rozgałęzienia pędu typu dychotomicznego, widlaste – w przypadku pędów charakterystyczne są dla widłaków. Powstają w wyniku podziału pąka szczytowego dzięki czemu powstają dwa odgałęzienia. Rozgałęzienia dychotomiczne występują także w żyłkach liścia w obrębie paprotników i niektórych nagonasiennych (np. u miłorzębu dwuklapowego)[1].
U niektórych widłaków występują rozgałęzienia pseudomonopodialne. U roślin tych (np. u widłaka goździstego) po podziale dychotomicznym jedno z odgałęzień rośnie silniej i odsuwa na bok słabiej rosnące[2].
Podobne rozgałęzienia pseudodychotomiczne powstają w wyniku ustania wzrostu pąka szczytowego i wzrostu odgałęzień bocznych z naprzeciwległych pąków pachwinowych. Występują np. u jemioły pospolitej i lilaka pospolitego[2].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Zygmunt Hejnowicz: Anatomia i histogeneza roślin naczyniowych. Organy wegetatywne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13825-4.
- ↑ a b Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski: Botanika Morfologia. Wyd. t. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 167-170. ISBN 83-01-10951-3.