Royal Pavilion (znany także jako Brighton Pavilion) - była rezydencja królewska w Brighton, obecnie przekształcona w muzeum. Budynek ma formę pałacu zaprojektowanego w tzw. stylu indosaraceńskim, stanowiącym próbę połączenia neogotyku z architekturą charakterystyczną dla państwa Wielkich Mogołów. Styl ten był dość szeroko stosowany przez brytyjskich architektów pracujących w XIX-wiecznych Indiach, natomiast w Europie jest spotykany niezmiernie rzadko. Royal Pavilion uważany jest za jego najważniejszy przykład na Starym Kontynencie.

Royal Pavilion
Zabytek: nr rej. 1380680
Ilustracja
Royal Pavilion od strony frontowej
Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Anglia

Miejscowość

Brighton

Typ budynku

dawna rezydencja królewska, muzeum

Styl architektoniczny

styl indosaraceński

Ważniejsze przebudowy

18151822

Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Royal Pavilion”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Royal Pavilion”
Położenie na mapie East Sussex
Mapa konturowa East Sussex, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Royal Pavilion”
Ziemia50°49′23″N 0°08′15″W/50,823056 -0,137500
Strona internetowa
Sala Bankietowa pałacu (rysunek z książki autorstwa Johna Nasha)

Pierwsza wersja pałacu została zbudowana na terenie dawnej farmy w dwóch etapach na przełomie XVIII i XIX wieku. Zleceniodawcą był książę regent, późniejszy król Jerzy IV. Książę cierpiał na dnę moczanową i lekarz zalecił mu, aby często przebywał nad morzem - mikroklimat wybrzeża miał dobrze służyć jego zdrowiu. Stąd wzięła się decyzja o budowy rezydencji w Brighton. Innym powodem miała być chęć dyskretnego - z dala od Londynu - spotykania się z jego ukochaną, Marią Anne Fitzherbert (książę nawet poślubił ją, lecz związek ten był nieważny z mocy brytyjskiego prawa, gdyż była ona katoliczką).

Obecny wygląd nadał pałacowi architekt John Nash w czasie przebudowy trwającej w latach 18151822. Przywołująca jednoznaczne skojarzenia z Indiami bryła budynku wyraźnie wyróżnia się na tle architektury centrum Brighton. Wnętrza urządzono mieszając elementy indyjskie, chińskie i pochodzące ze świata islamu.

W 1845 rząd postanowił o sprzedaży pałacu. Po długich pertraktacjach, w 1849 nabywcą zostały władze miejskie Brighton. W czasie I wojny światowej mieścił się tam szpital dla rannych żołnierzy z Indii i Karaibów. Nieopodal Brighton urządzono miejsce rytualnej kremacji i pochówku dla zmarłych w szpitalu hinduistów i sikhów.

Obecnie budynek stanowi muzeum, istnieje także możliwość wynajmowania go na konferencje i przyjęcia.

Linki zewnętrzne

edytuj