Roy i Silo
Roy i Silo – para samców pingwinów z gatunku pingwinów maskowych Pygoscelis antarcticus z nowojorskiego Central Park Zoo. Stali się jednym z głośniejszych przypadków homoseksualnych zachowań u zwierząt opisywanych przez media[1].
Pracownicy ogrodu zoologicznego zwrócili uwagę na tę parę, gdy ta zaopiekowała się wspólnie kamieniem przypominającym jajko. W ramach eksperymentu pingwinom zamieniono kamień na prawdziwe jajo pochodzące od innej pary, która miała dwa. Roy i Silo skutecznie zaopiekowali się jajem. Wykluła się z niego samica, która otrzymała imię Tango. Historia pingwinów stała się kanwą książki dla dzieci pt. Z Tango jest nas troje autorstwa Petera Parnella i Justina Richardsona wydanej po raz pierwszy w 2005 r.
Tango po osiągnięciu dojrzałości stworzyła w ZOO parę z inną samicą o imieniu Tanuzi przez dwa sezony lęgowe od 2005 r.[2]
Para Roy i Silo była nierozłączna w sumie przez sześć lat. W 2005 r. Silo stworzył parę godową z samicą nazywaną Scrappy, z którą doczekał się potomstwa[2].
Podobne przypadki
edytujHomoseksualne zachowania wśród pingwinów obserwowane są często w ogrodach zoologicznych. W ZOO w San Francisco taką parą opisywaną przez media byli Harry i Pepper[3], a w Bremerhaven Z i Vielpunkt[4]. Zachowania takie w naturze stwierdzono wśród ponad 1500 gatunków innych zwierząt, a u ponad 500 są one dobrze udokumentowane[5][6][7].
Przypisy
edytuj- ↑ Dinitia Smith Love That Dare Not Squeak Its Name, serwis "New York Times" , 2004-02-07, dostęp 2009-09-06
- ↑ a b James Bone Gay icon causes a flap by picking up a female, serwis Times Online, 2005-09-27, dostęp 2009-03-31
- ↑ Pingwin-gej zmienił front, serwis seusa.info, 2009-07-17, dostęp 2009-09-06
- ↑ Homoseksualne pingwiny wychowują "potomka", serwis Interia.pl, 2009-06-04. fakty.interia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-11)]., dostęp 2009-09-06
- ↑ Wbrew naturze? – wystawa w Oslo, Indymedia, 2006-11-20. [dostęp 2009-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-18)].
- ↑ Oslo gay animal show draws crowds, BBC News, 2006-10-19
- ↑ B. Bagemihil Biological Exuberance, "St. Martin's Press" 1999