Ron Greenwood

Ronald Greenwood (ur. 11 listopada 1921 w Worsthorne, zm. 8 lutego 2006 w Sudbury) – angielski piłkarz i trener piłkarski. Od 1977 do 1982 roku był selekcjonerem reprezentacji Anglii, którą prowadził na Mistrzostwach Europy 1980 i Mistrzostwach Świata 1982. Wcześniej przez trzynaście lat trenował piłkarzy West Hamu United. W 1965 roku doprowadził ich do triumfu w Pucharze Zdobywców Pucharów.

Ron Greenwood

Pełne imię i nazwisko	Ronald Greenwood
Data i miejsce urodzenia	18 marca 1921 Worsthorne
Data i miejsce śmierci	8 lutego 2006 Sudbury, Anglia
Pozycja	obrońca
Kariera juniorska
Lata Klub Chelsea F.C.
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1945–1949 Bradford Park Avenue A.F.C. 59 (0) 1949–1952 Brentford F.C. 142 (1) 1952–1955 Chelsea F.C. 65 (0) 1955–1956 Fulham F.C. 42 (0) W sumie: 308 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1961–1974 West Ham United F.C. 1977–1982 Anglia
Odznaczenia

Kariera piłkarska

Urodził się w niewielkiej wsi niedaleko Burnley, ale jego rodzina szybko przeniosła się do Londynu. Piłkarską karierę zaczynał w Chelsea F.C. W czasie II wojny światowej służył w RAF-ie w Irlandii Północnej.

Po wojnie grał jeszcze w Bradfordzie, Brentfordzie, ponownie w Chelsea, z którą w 1955 roku zdobył mistrzostwo Anglii, a karierę zakończył rok po tym wydarzeniu w barwach Fulham F.C. Miał wówczas 35 lat.

Sukcesy piłkarskie

• mistrzostwo Anglii 1955 z Chelsea F.C.

Kariera szkoleniowa

Przygodę szkoleniową zaczynał w małym klubie Eastbourne United. Później był trenerem drużyny piłkarskiej na Uniwersytecie Oksfordzkim. W połowie lat 50. rozpoczął pracę w Angielskiej Federacji Piłkarskiej, w której zatrudniony został na stanowisku selekcjonera reprezentacji młodzieżowej. Łączył ją z posadą asystenta George’a Swindina w Arsenal FC.

W 1961 roku został szkoleniowcem West Hamu United. W londyńskim klubie pracował przez trzynaście lat zdobywając z nim największe sukcesy w jego historii. W 1964 roku zespół, w którym grali przyszli mistrzowie świata Bobby Moore, Martin Peters i Geoff Hurst, sięgnął po Puchar Anglii, a rok później po zwycięstwie 2:0 nad TSV Monachium po dwóch golach Alana Sealeya triumfował w Pucharze Zdobywców Pucharów. W latach 1974–1977 Greenwood był dyrektorem technicznym w klubie.

Po niespodziewanej rezygnacji selekcjonera reprezentacji Anglii Dona Reviego we wrześniu 1977 roku tymczasowo przejął obowiązki trenera kadry. Po udanym zakończeniu przegranych eliminacji do Mistrzostw Świata 1978 (2:0 z Włochami) Greenwoodowi zaproponowano stały kontrakt. Wprowadził Synów Albionu do Mistrzostw Europy 1980, ale remis 1:1 z Belgią i wygrana 2:1 z Hiszpanią okazały się niewystarczające do wyjścia z grupy (wcześniej ulegli 0:1 Włochom). Dwa lata później Anglicy grali na Mundialu i, mimo iż nie przegrali żadnego meczu i stracili tylko jednego gola, również nie odegrali znaczącej roli. Rozgrywki grupowe zakończyli na pierwszym miejscu (3:1 z Francją, 2:0 z Czechosłowacją i 1:0 z Kuwejtem), ale w drugiej rundzie zanotowali tylko dwa bezbramkowe remisy (z RFN i Hiszpanią), i musieli wracać do domu. Po mistrzostwach Greenwooda zastąpił Bobby Robson.

Greenwood nigdy później nie powrócił do pracy trenerskiej. W latach 80. i na początku 90. pracował jako komentator sportowy dla radia BBC. Zmarł po ciężkiej chorobie w lutym 2006 roku w wieku 84 lat. Odznaczony Komandorią Orderu Imperium Brytyjskiego (CBE).

Sukcesy szkoleniowe

• Puchar Anglii 1964, Puchar Zdobywców Pucharów 1965 oraz finał Pucharu Zdobywców Pucharów 1976 z West Hamem United
• runda grupowa mistrzostw Europy 1980 i druga runda mistrzostw świata 1982 z reprezentacją Anglii