Romuald Cabaj
Romuald Cabaj (ur. 10 maja 1921 w Nowym Sączu, zm. 9 października 1968 we Wrocławiu) – prozaik, reportażysta, autor słuchowisk radiowych.
Data i miejsce urodzenia |
10 maja 1921 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
9 października 1968 |
Narodowość | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
Życiorys
edytujRomuald Cabaj ukończył filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim; od 1946 r. był redaktorem wrocławskiej rozgłośni Polskiego Radia, kierownikiem redakcji literackiej (1950-67). Jego debiut prasowy miał miejsce w 1947 roku, książkowy natomiast w roku 19955 (Ballada bolkowska). W latach 1951–1968 był członkiem Związku Literatów Polskich, opiekował się tam młodymi pisarzami. Jest autorem około 1000 audycji radiowych oraz powieści i opowiadań, m.in. Prawdziwe nieprawdziwe (1955), Trzebienie lasu (1967).
Otrzymał nagrodę literacką miasta Wrocławia w 1956 r.
Został pochowany na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu[1].
Publikacje
edytuj- Ballada bolkowska : opowieść, Warszawa : "Czytelnik", 1955.
- Malsupra Silezio hierau kaj hodiau, Wrocław : Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo PAN, 1960.
- Nie umiem zapomieć, Katowice : "Śląsk", 1968.
- Nihil novi, Wrocław : "Ossolineum", 1959.
- Prawdziwe nieprawdziwe : dolno-śląskie legendy i baśnie ludowe, Wrocław : Zakład im. Ossolińskich, 1955.
- Rozdział pierwszy, Wrocław : "Ossolineum", 1962.
- Trzebienie lasu : powieść, Katowice : "Śląsk", 1967.
- Jesień : powieść, Katowice : "Śląsk", 1971
Przypisy
edytuj- ↑ Romuald Cabaj - dane o grobie [online], groby.cui.wroclaw.pl [dostęp 2023-09-20] .
Bibliografia
edytuj- Encyklopedia Wrocławia, Jan Harasimowicz (red.), Włodzimierz Suleja (red.), Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2001, ISBN 83-7023-749-5, OCLC 749462322 .