Roman Jankowiak

Roman Jankowiak
Data i miejsce urodzenia	20 października 1936 ; Poznań
	profesor nauk technicznych
	Specjalność: konstrukcje metalowe, stalowe konstrukcje nośne w budowie maszyn górnictwa odkrywkowego
Alma Mater	Politechnika Wrocławska
Doktorat	1970
Profesura	10 lipca 1990
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Wyższa Szkoła Inżynierska w Opolu; Politechnika Opolska
	Multimedia w Wikimedia Commons

Roman Jankowiak (ur. 20 października 1936 w Poznaniu) – inżynier budowlany, specjalizujący się w konstrukcjach metalowych i żelbetowych. Profesor Politechniki Opolskiej.

Życiorys

W 1960 ukończył studia na Wydziale Budownictwa Politechniki Wrocławskiej. Od 1959 pracownik Dolnośląskiego Biura Projektów Górniczych (DBPG), które w 1968 zostało przekształcone w wielobranżowy Centralny Ośrodek Badawczo-Projektowy Górnictwa Odkrywkowego POLTEGOR we Wrocławiu. Z POLTEGOR-em pozostawał związany zawodowo do kwietnia 2008 kończąc pracę na stanowisku głównego specjalisty branży konstrukcyjno-budowlanej. Od początku pracy zawodowej utrzymywał kontakt z Politechniką Wrocławską prowadząc tam zajęcia dydaktyczne i badania naukowe. W 1970 obronił pracę doktorską w Instytucie Budownictwa Politechniki Wrocławskiej. W 1975 został powołany na stanowisko docenta w COBPGO-POLTEGOR.

W 1990 otrzymał od Prezydenta RP tytuł profesora^[1].

Od 1994 jest kierownikiem Katedry Konstrukcji Budowlanych i Inżynierskich Wyższej Szkoły Inżynieryjnej w Opolu (obecnie Politechnika Opolska). W latach 1999–2005 prodziekan ds. nauki na Wydziale Budownictwa, w latach 2005-2008 dziekan tego wydziału. Członek senatu Politechniki Opolskiej^[2].

Wieloletni członek Zarządu Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, od 2003 pełni funkcję zastępcy sekretarza generalnego tego towarzystwa. Od 1993 członek Sekcji Konstrukcji Metalowych Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN^[3].

Dokonania i nagrody

Opublikował około 50 artykułów, a także monografię

Badania doświadczalne deformacji belek żelbetowych, Wydawnictwo Instytutu Techniki Budowlanej – Warszawa 1971 r.

Współautor 10 patentów i 5 wzorów użytkowych. Laureat nagrody państwowej (dwukrotny), nagrody ministwa górnictwa i energetyki (czterokrotny) i nagrody NOT-u (wielokrotny) przyznanych mu m.in. w uznaniu osiągnięć w badaniach, rozwoju i wdrożeniach koparek wielonaczyniowych i ładowarko-zwałowarek, a szczególnie ich układów nośnych i rozwiązań konstrukcyjnych^[3].

Przypisy

↑ Prof. dr inż. Roman Jankowiak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2007-11-22] .
↑ Krystyna Duda. Kształcenie na wysokim poziomie jest dla nas wyzwaniem. „Wiadomości Uczelniane. Pismo informacyjne Politechniki Opolskiej”, s. 3-4, Październik 2007. ISSN 1427-809X. Pismo dostępne w formacie PDF
↑ ^a ^b Jan Żmuda. Jubileusz profesora Romana Jankowiaka. „Inżynieria i Budownictwo”. 2, s. 110-111, 2007. ISSN 0021-0315.

[1] Prof. dr inż. Roman Jankowiak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2007-11-22] .

[2] Krystyna Duda. Kształcenie na wysokim poziomie jest dla nas wyzwaniem. „Wiadomości Uczelniane. Pismo informacyjne Politechniki Opolskiej”, s. 3-4, Październik 2007. ISSN 1427-809X. Pismo dostępne w formacie PDF

[IiB-3] Jan Żmuda. Jubileusz profesora Romana Jankowiaka. „Inżynieria i Budownictwo”. 2, s. 110-111, 2007. ISSN 0021-0315.

[1]

[2]

[3]