Roksolana

Żona sułtana Sulejmana Wspaniałego

Roksolana, tur. Hürrem Sultan (ur. ok. 1505, zm. 1561[1] lub 15 kwietnia 1558[2]w Stambule) – Rusinka porwana w jasyr[1], konkubina, a następnie żona Sulejmana Wspaniałego, matka sułtana Selima II, sułtanki Mihrimah oraz książąt: Mehmeda, Abdullaha, Bayezida, Cihangira.

Roksolana
Hürrem
Ilustracja
Hürrem
Imię i nazwisko urodzenia

Aleksandra/Anastazja Lisowska

Data i miejsce urodzenia

1505
Rohatyn, Królestwo Polskie

Data i miejsce śmierci

1558
Konstantynopol, Imperium Osmańskie

Miejsce spoczynku

Meczet Sulejmana

Narodowość

ruska

Wyznanie

prawosławie, islam

Małżeństwo

Sulejman Wspaniały

Dzieci

Mehmed
Mihrimah
Abdullah
Selim II
Bayezid
Cihangir

Sułtanka Roksolana
Mauzoleum Roksolany znajdujące się w południowo-wschodniej części kompleksu Meczetu Sulejmana

Pochodzenie

edytuj

Prawdopodobnie była córką ruskiego kapłana prawosławnego Lisowskiego z Rohatyna leżącego na Rusi Czerwonej (ówcześnie terytorium Królestwa Polskiego, współcześnie Ukrainy) i jego żony Aleksandry. Według XIX-wiecznej literatury Roksolana urodziła się jako Anastazja (Nastia) lub Aleksandra Lisowska[3][4]. W młodym wieku trafiła do niewoli tureckiej – możliwe, że już w 1509 r. w czasie najazdu Tatarów na Rohatyn, prawdopodobnie jednak nieco później. Około 1520 r. trafiła do sułtańskiego haremu.

Żona władcy

edytuj

Miała doprowadzić do odsunięcia od łask Sulejmana Mâhidevrân, dotychczasowej konkubiny sułtana. Swój silny wpływ na Sulejmana wykorzystała do zapewnienia następstwa tronu jednemu ze swoich synów. Urodziła sułtanowi syna Mehmeda, później kolejno córkę Mihrimah i synów Abdullaha (zmarłego w dzieciństwie), Selima (przyszłego władcę), Bayezida i Cihangira. W walce o wpływy na dworze doprowadziła do zamordowania najstarszego syna Sulejmana (ze związku z Mâhidevrân) – Mustafy (1553) oraz wielkiego wezyra Ibrahima (1536).

W roku 1530 (data podawana przez angielskiego obserwatora sir Georgia Younga) odbył się oficjalny ślub sułtana Turcji Sulejmana Wspaniałego i Roksolany oraz wystawne wesele[2].

Zmarła 15 kwietnia 1558 i została pochowana w Stambule, przy meczecie Sulejmana[2].

W literaturze i sztuce

edytuj

Wraz z mężem stała się bohaterką wielu utworów artystycznych, m.in. symfonii C-dur Haydna z 1777. Roksolana była adresatką listów i poezji miłosnej Sulejmana. Miała prawdopodobnie wpływ na politykę zagraniczną Turcji – zachowały się jej dwa listy do króla Polski Zygmunta Augusta, w których wyrażała współczucie po śmierci Zygmunta Starego. Istnieje teoria, że dość łagodna polityka Sulejmana wobec Polski wynikała z wpływu Roksolany, czującej silne związki z rodzinną ziemią. Sułtanka była znana z licznych fundacji budowli religijnych (jako pierwsza kobieta w Turcji), głównie meczetów i szkół koranicznych (m.in. w Stambule, Mekce, Medynie, Adrianopolu).

Imię Roksolana pojawiło się w literaturze francuskiej i włoskiej, oznaczało jej pochodzenie z Rusi i występowało w formach Roxolana, Roxolane, Roxelane, Rosanna, la Rossa. Imię Hürrem, nadane przyszłej sułtance w haremie, oznaczało z kolei „radosna”, „pogodna”, „kwitnąca”. Wskutek błędu Samuela Twardowskiego, który w swojej relacji z poselstwa w Turcji w latach 1621–1623 nagłośnił sprawę nazywania Roksolany „siostrą króla polskiego”, powstała legenda o królewskim pochodzeniu sułtanki. W rzeczywistości chodziło o symboliczne nazywanie sułtana „bratem króla Polski”, a w konsekwencji jego żony – „siostrą króla”[5].

W kulturze

edytuj

Roksolana jest główną żeńską bohaterką serialu tureckiego Wspaniałe stulecie (2011–2014). Przedstawia on obrazy z życia dworu osmańskiego i haremu w okresie panowania sułtana Sulejmana Wspaniałego. Jednym z głównych wątków serialu jest miłość sułtana do Roksolany (zagrały ją Meryem Uzerli: sezony 1-3 oraz Vahide Perçin w sezonie 4).

Przypisy

edytuj
  1. a b Roksolana, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-07-13].
  2. a b c Marcin Janakowski: Roksolana (Hürrem). Słowiańska ulubienica sułtana Sulejmana Wspaniałego. Historia.org.pl, 2015-04-04. [dostęp 2015-05-10]. (pol.).
  3. Roxolana in European Literature, History and Culture, Galina I Yermolenko, Farnham: Ashgate, 2010, s. 49, 116, 126, ISBN 978-0-7546-6761-2, OCLC 754773603.
  4. Jennifer Heath, The Scimitar and the Veil: Extraordinary Women of Islam, Snohomish 2004, ISBN 978-1-58768-020-5, s. 272.
  5. Jerzy Siemisław Łątka, Sulejman II Wspaniały, Bellona, strona 103, ISBN 978-83-11-13792-9.

Bibliografia

edytuj
  • Zygmunt Abrahamowicz, Roksolana, [w:] Polskim Słowniku Biograficznym, tom XXXI, 1989
  • Janusz Pajewski: Buńczuk i koncerz: Z dziejów wojen polsko-tureckich, Wiedza Powszechna, Warszawa 1978.

Linki zewnętrzne

edytuj