Rodrigo Prieto (piłkarz)
Rodrigo Prieto Aubert (ur. 8 lutego 1983 w Guadalajarze) – meksykański piłkarz pochodzenia francuskiego występujący na pozycji napastnika, obecnie zawodnik Necaxy.
Pełne imię i nazwisko |
Rodrigo Prieto Aubert | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
8 lutego 1983 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
182 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer w klubie |
9 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Kariera klubowa
edytujPrieto pochodzi z Guadalajary, wychowywał się w piłkarskiej rodzinie – profesjonalnymi graczami byli jego ojciec Max Prieto oraz stryjowie Gerónimo Prieto, Anastasio Prieto oraz Fausto Prieto[1]. Posiada obywatelstwo francuskie ze względu na pochodzenie rodziny matki. Treningi piłkarskie rozpoczynał w juniorskiej drużynie o nazwie Delfines, lecz w późniejszym czasie został przyjęty do akademii młodzieżowej lokalnego giganta – klubu Chivas de Guadalajara, z którym byli związani wszyscy członkowie jego rodziny. Podczas jednego z turniejów juniorskich w Europie został zauważony przez skautów z Holandii i jako osiemnastolatek dołączył do klubu SC Heerenveen[2]. Tam spędził pół roku, po czym zanotował również kilkumiesięczne epizody kolejno w duńskim FC Midtjylland, angielskim Watford FC i malezyjskim Brunei DPMM FC[3].
W wieku dwudziestu lat Prieto powrócił do Meksyku, gdzie podpisał umowę z drużyną Monarcas Morelia. Tam, za kadencji szkoleniowca Rubéna Omara Romano, pierwszy mecz rozegrał w kwietniu 2003 z amerykańskim Columbus Crew (0:2) w ćwierćfinale Pucharu Mistrzów CONCACAF, zaś w meksykańskiej Primera División zadebiutował 3 sierpnia tego samego roku w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Irapuato. Nie potrafił sobie jednak wywalczyć miejsca w wyjściowym składzie, pozostając wyłącznie głębokim rezerwowym dla czołowych napastników ligi, takich jak Carlos Pavón, Reinaldo Navia, Rafael Márquez Lugo czy Luis Gabriel Rey. Udane występy notował za to w drugoligowych rezerwach Morelii – ekipie Mérida FC, dokąd był dwukrotnie wypożyczany na okres sześciu miesięcy. W lipcu 2005 udał się na wypożyczenie do innego drugoligowca – Trotamundos de Tijuana, gdzie również spędził pół roku, lecz z powodu kontuzji zanotował tylko jeden występ. Bezpośrednio po tym powrócił do pierwszej ligi, na zasadzie wypożyczenia zasilając Cruz Azul ze stołecznego miasta Meksyk, w którego barwach także wystąpił zaledwie raz.
W późniejszym czasie Prieto, nie mogąc znaleźć klubu, przebywał na testach w kilku drużynach z Niemiec, Cypru i Izraela, a po pół roku na zasadzie wypożyczenia dołączył ostatecznie do drugoligowego zespołu Puebla FC. Na koniec rozgrywek 2006/2007 jako jeden z ważniejszych graczy wywalczył z nim awans do najwyższy szczebel. Bezpośrednio po tym po raz trzeci został wypożyczony do drugoligowego Mérida FC, gdzie spędził rok bez poważniejszych osiągnięć. W późniejszym czasie udał się na wypożyczenie już po raz siódmy – tym razem do wenezuelskiego Carabobo FC z miasta Valencia, zostając tym samym pierwszym Meksykaninem w historii tamtejszej ligi[3]. W wenezuelskiej Primera División zadebiutował 23 sierpnia 2008 w zremisowanej 1:1 konfrontacji z Zulią, zaś premierowego gola strzelił już pięć dni później w wygranym 2:0 meczu z Atlético El Vigía. W tym samym roku został królem strzelców krajowego pucharu (Copa Venezuela), zdobywając pięć goli. Barwy Carabobo reprezentował przez sześć miesięcy, będąc najjaśniejszym punktem walczącego o utrzymanie zespołu.
Wiosną 2009 Prieto przeszedł do najbardziej utytułowanego klubu z Wenezueli – stołecznego Caracas FC. Tam już w pierwszym sezonie – 2008/2009 – wywalczył z ekipą prowadzoną przez Noela Sanvicente tytuł mistrza kraju, a także wygrał puchar Wenezueli. W sezonie 2009/2010 zdobył z Caracas drugie z rzędu mistrzostwo Wenezueli, a ogółem w tej drużynie występował przez półtora roku, notując jednak średnio udane występy w rozgrywkach ligowych, gdyż bardziej skuteczni byli przeważnie inni napastnicy klubu – Rafael Castellín, Zamir Valoyes i Fernando Aristeguieta. Po odejściu z Caracas powrócił do ojczyzny, gdzie przez kilka tygodni trenował z drugoligowym CF La Piedad; ostatecznie nie znalazł tam jednak zatrudnienia i przez pół roku pozostawał bez klubu.
W styczniu 2011 Prieto jako wolny zawodnik podpisał umowę z drugoligowym Dorados de Sinaloa z siedzibą w Culiacán, skąd po udanych sześciu miesiącach przeniósł się do innego drugoligowca – nowo założonego klubu Neza FC z miasta Nezahualcóyotl. Tam z miejsca wywalczył sobie niepodważalną pozycję w formacji ofensywnej, tworząc skuteczny duet atakujących najpierw z Luciano Emílio, a następnie z Everem Guzmánem. W jesiennym sezonie Apertura 2012 został królem strzelców drugiej ligi meksykańskiej, notując jedenaście trafień (ex aequo z Víctorem Lojero, zaś pół roku później, podczas wiosennych rozgrywek Clausura 2013, triumfował z Nezą w Ascenso MX. Wobec porażki w decydującym dwumeczu barażowym nie zaowocowało to jednak awansem do pierwszej ligi, a bezpośrednio po tym klub został rozwiązany. Sam zawodnik pozostaje najskuteczniejszym piłkarzem w krótkiej, dwuletniej historii klubu (dwadzieścia siedem bramek we wszystkich rozgrywkach).
Latem 2013 Prieto – wraz z resztą kolegów z zespołu – zasilił drugoligowy zespół Delfines del Carmen, któremu władze Nezy sprzedały swoją licencję. Tam spędził rok jako najlepszy strzelec ekipy, lecz nie odniósł żadnych osiągnięć drużynowych, a po sezonie jego klub przestał istnieć. On sam powrócił wówczas do Dorados de Sinaloa, z którym w sezonie Clausura 2015 – występując w duecie napastników z Roberto Nurse – wygrał rozgrywki Ascenso MX i awansował do najwyższej klasy rozgrywkowej. On sam pozostał jednak na drugim szczeblu rozgrywek i bezpośrednio po promocji podpisał kontrakt z zespołem Club Necaxa z miasta Aguascalientes. Jako gwiazda swojej drużyny i całej ligi, w sezonie Clausura 2016 już po raz trzeci w karierze triumfował w Ascenso MX, awansując z Necaxą do pierwszej ligi. W tym samym sezonie dotarł również do finału pucharu Meksyku – Copa MX.
Statystyki kariery
edytujKlub | Sezon | Kraj | Rozgrywki | Liga | Puchar kraju | Międzynarodowe | Ogółem | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mecze | Gole | Mecze | Gole | Rozgrywki | Mecze | Gole | Mecze | Gole | ||||||||
Morelia | 2002–2003 | Liga MX | 0 | 0 | — | LMC | 2 | 1 | 2 | 1 | ||||||
2003–2004 | 5 | 0 | — | — | 5 | 0 | ||||||||||
Mérida | Ascenso MX | 22 | 9 | — | — | 22 | 9 | |||||||||
Morelia | 2004–2005 | Liga MX | 4 | 0 | — | — | 4 | 0 | ||||||||
Mérida | Ascenso MX | 19 | 9 | — | — | 19 | 9 | |||||||||
Trotamundos | 2005–2006 | 1 | 0 | — | — | 1 | 0 | |||||||||
Cruz Azul | Liga MX | 1 | 0 | — | — | 1 | 0 | |||||||||
Puebla | 2006–2007 | Ascenso MX | 20 | 7 | — | — | 20 | 7 | ||||||||
Morelia | 2007–2008 | Liga MX | 1 | 0 | — | — | 1 | 0 | ||||||||
Mérida | Ascenso MX | 23 | 8 | — | — | 23 | 8 | |||||||||
Carabobo | 2008–2009 | Primera División | 15 | 8 | 6 | 5 | — | 21 | 13 | |||||||
Caracas | 12 | 4 | — | CL | 10 | 1 | 22 | 5 | ||||||||
2009–2010 | 24 | 2 | 4 | 4 | CL | 5 | 0 | 33 | 6 | |||||||
Dorados | 2010–2011 | Ascenso MX | 18 | 6 | — | — | 18 | 6 | ||||||||
Neza | 2011–2012 | 30 | 10 | — | — | 30 | 10 | |||||||||
2012–2013 | 36 | 16 | 13 | 1 | — | 49 | 17 | |||||||||
Delfines | 2013–2014 | 32 | 12 | 2 | 0 | — | 34 | 12 | ||||||||
Dorados | 2014–2015 | 30 | 7 | 7 | 2 | — | 37 | 9 | ||||||||
Necaxa | 2015–2016 | 38 | 15 | 4 | 2 | — | 42 | 17 | ||||||||
2016–2017 | Liga MX | 0 | 0 | — | — | 0 | 0 | |||||||||
Ogółem | ||||||||||||||||
Meksyk | 280 | 99 | 26 | 5 | LMC | 2 | 1 | 308 | 105 | |||||||
Wenezuela | 51 | 14 | 10 | 9 | CL | 15 | 1 | 76 | 24 | |||||||
Ogółem | 331 | 113 | 36 | 14 | LMC + CL | 17 | 2 | 384 | 129 |
- LMC – Liga Mistrzów CONCACAF
- CL – Copa Libertadores
Przypisy
edytuj- ↑ Mac Reséndiz: Rodrigol busca un chance en Europa. [w:] ESPN Deportes [on-line]. espndeportes.espn.com, 28 lipca 2010. [dostęp 2016-10-26]. (hiszp.).
- ↑ Mac Reséndiz: Rodrigo Prieto entrena con La Piedad. [w:] ESPN [on-line]. espn.cl, 9 grudnia 2010. [dostęp 2016-10-26]. (hiszp.).
- ↑ a b Fernando Pinzón: El Carabobo de Venezuela ha cobijado al tapatío Rodrigo Prieto. [w:] MedioTiempo [on-line]. mediotiempo.com, 2 października 2008. [dostęp 2016-10-26]. (hiszp.).
Bibliografia
edytuj- Rodrigo Prieto, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-26] .
- R. Prieto, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02] .