Rodrigo Prieto (piłkarz)

meksykański piłkarz

Rodrigo Prieto Aubert (ur. 8 lutego 1983 w Guadalajarze) – meksykański piłkarz pochodzenia francuskiego występujący na pozycji napastnika, obecnie zawodnik Necaxy.

Rodrigo Prieto
Pełne imię i nazwisko

Rodrigo Prieto Aubert

Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1983
Guadalajara

Wzrost

182 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Necaxa

Numer w klubie

9

Kariera juniorska
Lata Klub
2000–2001 Guadalajara
2001 Heerenveen
2002 Midtjylland
2002 Watford
2003 Brunei DPMM
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2003–2008 Morelia 10 (0)
2004 Venados (wyp.) 22 (9)
2005 Venados (wyp.) 19 (9)
2005 Trotamundos (wyp.) 1 (0)
2006 Cruz Azul (wyp.) 1 (0)
2007 Puebla (wyp.) 20 (7)
2007–2008 Venados (wyp.) 23 (8)
2008 Carabobo (wyp.) 15 (8)
2009–2010 Caracas 36 (6)
2011 Dorados 18 (6)
2011–2013 Neza 66 (26)
2013–2014 Delfines 32 (12)
2014–2015 Dorados 30 (7)
2015– Necaxa 38 (15)
W sumie: 331 (113)
  1. Aktualne na: 1 lipca 2016. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa

edytuj

Prieto pochodzi z Guadalajary, wychowywał się w piłkarskiej rodzinie – profesjonalnymi graczami byli jego ojciec Max Prieto oraz stryjowie Gerónimo Prieto, Anastasio Prieto oraz Fausto Prieto[1]. Posiada obywatelstwo francuskie ze względu na pochodzenie rodziny matki. Treningi piłkarskie rozpoczynał w juniorskiej drużynie o nazwie Delfines, lecz w późniejszym czasie został przyjęty do akademii młodzieżowej lokalnego giganta – klubu Chivas de Guadalajara, z którym byli związani wszyscy członkowie jego rodziny. Podczas jednego z turniejów juniorskich w Europie został zauważony przez skautów z Holandii i jako osiemnastolatek dołączył do klubu SC Heerenveen[2]. Tam spędził pół roku, po czym zanotował również kilkumiesięczne epizody kolejno w duńskim FC Midtjylland, angielskim Watford FC i malezyjskim Brunei DPMM FC[3].

W wieku dwudziestu lat Prieto powrócił do Meksyku, gdzie podpisał umowę z drużyną Monarcas Morelia. Tam, za kadencji szkoleniowca Rubéna Omara Romano, pierwszy mecz rozegrał w kwietniu 2003 z amerykańskim Columbus Crew (0:2) w ćwierćfinale Pucharu Mistrzów CONCACAF, zaś w meksykańskiej Primera División zadebiutował 3 sierpnia tego samego roku w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Irapuato. Nie potrafił sobie jednak wywalczyć miejsca w wyjściowym składzie, pozostając wyłącznie głębokim rezerwowym dla czołowych napastników ligi, takich jak Carlos Pavón, Reinaldo Navia, Rafael Márquez Lugo czy Luis Gabriel Rey. Udane występy notował za to w drugoligowych rezerwach Morelii – ekipie Mérida FC, dokąd był dwukrotnie wypożyczany na okres sześciu miesięcy. W lipcu 2005 udał się na wypożyczenie do innego drugoligowca – Trotamundos de Tijuana, gdzie również spędził pół roku, lecz z powodu kontuzji zanotował tylko jeden występ. Bezpośrednio po tym powrócił do pierwszej ligi, na zasadzie wypożyczenia zasilając Cruz Azul ze stołecznego miasta Meksyk, w którego barwach także wystąpił zaledwie raz.

W późniejszym czasie Prieto, nie mogąc znaleźć klubu, przebywał na testach w kilku drużynach z Niemiec, Cypru i Izraela, a po pół roku na zasadzie wypożyczenia dołączył ostatecznie do drugoligowego zespołu Puebla FC. Na koniec rozgrywek 2006/2007 jako jeden z ważniejszych graczy wywalczył z nim awans do najwyższy szczebel. Bezpośrednio po tym po raz trzeci został wypożyczony do drugoligowego Mérida FC, gdzie spędził rok bez poważniejszych osiągnięć. W późniejszym czasie udał się na wypożyczenie już po raz siódmy – tym razem do wenezuelskiego Carabobo FC z miasta Valencia, zostając tym samym pierwszym Meksykaninem w historii tamtejszej ligi[3]. W wenezuelskiej Primera División zadebiutował 23 sierpnia 2008 w zremisowanej 1:1 konfrontacji z Zulią, zaś premierowego gola strzelił już pięć dni później w wygranym 2:0 meczu z Atlético El Vigía. W tym samym roku został królem strzelców krajowego pucharu (Copa Venezuela), zdobywając pięć goli. Barwy Carabobo reprezentował przez sześć miesięcy, będąc najjaśniejszym punktem walczącego o utrzymanie zespołu.

Wiosną 2009 Prieto przeszedł do najbardziej utytułowanego klubu z Wenezueli – stołecznego Caracas FC. Tam już w pierwszym sezonie – 2008/2009 – wywalczył z ekipą prowadzoną przez Noela Sanvicente tytuł mistrza kraju, a także wygrał puchar Wenezueli. W sezonie 2009/2010 zdobył z Caracas drugie z rzędu mistrzostwo Wenezueli, a ogółem w tej drużynie występował przez półtora roku, notując jednak średnio udane występy w rozgrywkach ligowych, gdyż bardziej skuteczni byli przeważnie inni napastnicy klubu – Rafael Castellín, Zamir Valoyes i Fernando Aristeguieta. Po odejściu z Caracas powrócił do ojczyzny, gdzie przez kilka tygodni trenował z drugoligowym CF La Piedad; ostatecznie nie znalazł tam jednak zatrudnienia i przez pół roku pozostawał bez klubu.

W styczniu 2011 Prieto jako wolny zawodnik podpisał umowę z drugoligowym Dorados de Sinaloa z siedzibą w Culiacán, skąd po udanych sześciu miesiącach przeniósł się do innego drugoligowca – nowo założonego klubu Neza FC z miasta Nezahualcóyotl. Tam z miejsca wywalczył sobie niepodważalną pozycję w formacji ofensywnej, tworząc skuteczny duet atakujących najpierw z Luciano Emílio, a następnie z Everem Guzmánem. W jesiennym sezonie Apertura 2012 został królem strzelców drugiej ligi meksykańskiej, notując jedenaście trafień (ex aequo z Víctorem Lojero, zaś pół roku później, podczas wiosennych rozgrywek Clausura 2013, triumfował z Nezą w Ascenso MX. Wobec porażki w decydującym dwumeczu barażowym nie zaowocowało to jednak awansem do pierwszej ligi, a bezpośrednio po tym klub został rozwiązany. Sam zawodnik pozostaje najskuteczniejszym piłkarzem w krótkiej, dwuletniej historii klubu (dwadzieścia siedem bramek we wszystkich rozgrywkach).

Latem 2013 Prieto – wraz z resztą kolegów z zespołu – zasilił drugoligowy zespół Delfines del Carmen, któremu władze Nezy sprzedały swoją licencję. Tam spędził rok jako najlepszy strzelec ekipy, lecz nie odniósł żadnych osiągnięć drużynowych, a po sezonie jego klub przestał istnieć. On sam powrócił wówczas do Dorados de Sinaloa, z którym w sezonie Clausura 2015 – występując w duecie napastników z Roberto Nurse – wygrał rozgrywki Ascenso MX i awansował do najwyższej klasy rozgrywkowej. On sam pozostał jednak na drugim szczeblu rozgrywek i bezpośrednio po promocji podpisał kontrakt z zespołem Club Necaxa z miasta Aguascalientes. Jako gwiazda swojej drużyny i całej ligi, w sezonie Clausura 2016 już po raz trzeci w karierze triumfował w Ascenso MX, awansując z Necaxą do pierwszej ligi. W tym samym sezonie dotarł również do finału pucharu Meksyku – Copa MX.

Statystyki kariery

edytuj
Klub Sezon Kraj Rozgrywki Liga Puchar kraju Międzynarodowe Ogółem
Mecze Gole Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
Morelia 2002–2003   Liga MX 0 0 LMC 2 1 2 1
2003–2004   5 0 5 0
Mérida   Ascenso MX 22 9 22 9
Morelia 2004–2005   Liga MX 4 0 4 0
Mérida   Ascenso MX 19 9 19 9
Trotamundos 2005–2006   1 0 1 0
Cruz Azul   Liga MX 1 0 1 0
Puebla 2006–2007   Ascenso MX 20 7 20 7
Morelia 2007–2008   Liga MX 1 0 1 0
Mérida   Ascenso MX 23 8 23 8
Carabobo 2008–2009   Primera División 15 8 6 5 21 13
Caracas   12 4 CL 10 1 22 5
2009–2010   24 2 4 4 CL 5 0 33 6
Dorados 2010–2011   Ascenso MX 18 6 18 6
Neza 2011–2012   30 10 30 10
2012–2013   36 16 13 1 49 17
Delfines 2013–2014   32 12 2 0 34 12
Dorados 2014–2015   30 7 7 2 37 9
Necaxa 2015–2016   38 15 4 2 42 17
2016–2017   Liga MX 0 0 0 0
Ogółem
Meksyk 280 99 26 5 LMC 2 1 308 105
Wenezuela 51 14 10 9 CL 15 1 76 24
Ogółem 331 113 36 14 LMC + CL 17 2 384 129

Przypisy

edytuj
  1. Mac Reséndiz: Rodrigol busca un chance en Europa. [w:] ESPN Deportes [on-line]. espndeportes.espn.com, 28 lipca 2010. [dostęp 2016-10-26]. (hiszp.).
  2. Mac Reséndiz: Rodrigo Prieto entrena con La Piedad. [w:] ESPN [on-line]. espn.cl, 9 grudnia 2010. [dostęp 2016-10-26]. (hiszp.).
  3. a b Fernando Pinzón: El Carabobo de Venezuela ha cobijado al tapatío Rodrigo Prieto. [w:] MedioTiempo [on-line]. mediotiempo.com, 2 października 2008. [dostęp 2016-10-26]. (hiszp.).

Bibliografia

edytuj