Roch Lasocki
Roch Lasocki herbu Dołęga (ur. 1741 – zm. 10 maja 1791 w Warszawie[1]), szambelan królewski, podkomorzy sochaczewski, poseł na sejmy, agent dyplomatyczny konfederacji barskiej.
 Dołęga | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec |
Paweł Lasocki |
| Matka |
Barbara Wilkowska |
| Dzieci |
Szymon Lasocki |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujSyn Pawła, chorążego sochaczewskiego. Uczył się w szkole teatynów i akademii jezuickiej w Warszawie. Jako porucznik artylerii koronnej został w 1758 marszałkiem koła rycerskiego ziemi sochaczewskiej. W 1763 mianowany skarbnikiem rawskim. Był członkiem konfederacji Czartoryskich w 1764 roku i posłem na sejm konwokacyjny (1764) z ziemi sochaczewskiej[2]. Z ramienia sejmu przeprowadził rewizję skarbca i archiwum wawelskiego. W 1766 mianowany miecznikiem sochaczewskim.
W 1768 złożył ten urząd i przystąpił do konfederacji barskiej. W lutym 1769 z polecenia Teodora Wessla udał się z misją dyplomatyczną do Drezna, gdzie zabiegał o zgodę Karola Krystiana Wettyna objęcia polskiej korony. We wrześniu wyjechał do Turcji, gdzie został oficjalnym posłem konfederacji w Stambule[3].
W 1777 powrócił do kraju, uzyskując przebaczenie Stanisława Augusta. W 1778 mianowany szambelanem królewskim. W 1780 posłował na sejm z ziemi sochaczewskiej. W 1782 wysunięty na członka Komisji Skarbowej, wycofał przed głosowaniem swoją kandydaturę. W 1784 jako poseł ziemi sochaczewskiej kandydował do Rady Nieustającej, a następnie do Komisji Skarbu Koronnego, ale odpadł w wyborach. W 1787 został podkomorzym sochaczewskim, odznaczony Orderem Świętego Stanisława. W 1788 został wybrany posłem sochaczewskim jako kandydat uzgodniony ze stronnictwem królewskim[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Dane biograficzne na stronie Sejmu Wielkiego
- ↑ Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 93.
- ↑ Wacław Szczygielski, "Lasocki Roch (1741-1791)" [w] Polski Słownik Biograficzny tom XVI wyd. 1971 s.545-547
- ↑ Biografia w iPSB