Robert Langlands

kanadyjsko-amerykański matematyk, laureat najwyższych nagród

Robert Phelan Langlands (ur. 6 października 1936 w New Westminster[1]) – kanadyjski matematyk pracujący w Stanach Zjednoczonych, profesor Institute for Advanced Study (IAS) w Princeton i Uniwersytetu Yale. Laureat licznych nagród naukowych, w tym Nagrody Abela (2018), uchodzącej za jedną z najbardziej prestiżowych w matematyce. Langlands zajmował się między innymi teorią grup Liego i jej związkami z innymi obszarami matematyki.

Życiorys

edytuj

Studia podjął w wieku 16 lat[2]. W 1957 otrzymał bakalaureat, w 1958 roku ukończył studia magisterskie na Uniwersytecie Kolumbii Brytyjskiej[3], a w 1960 obronił na Uniwersytecie Yale pracę doktorską Semi-groups and representations of Lie groups („Półgrupy i reprezentacje grup Liego”). W latach 1960–1967 pracował na Uniwersytecie w Princeton (z tym, że w latach 1964–1965 przebywał na stypendium na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley). W latach 1967–1972 był zatrudniony jako profesor Uniwersytetu Yale (przy czym w latach 1967–1968 pracował w Orta Doğu Teknik Üniversitesi w Ankarze). Od 1972 roku do przejścia na emeryturę (w 2007 roku) był pracownikiem Institute for Advanced Study w Princeton[1][3].

W 1967 roku przedstawił w liście do Andrégo Weila hipotezy (nazwane jego nazwiskiem, tzw. Langlands conjectures) dotyczące powiązań pomiędzy teorią liczb, formami automorficznymi w rozumieniu analizy harmonicznej i teorią reprezentacji. Przypuszczenia te stały się punktem wyjścia do badań nad szerszą gamą zagadnień znanych jako program Laglandsa[3].

Członkostwa

edytuj

Nagrody i wyróżnienia

edytuj

Nagrody

edytuj

Doktoraty honorowe

edytuj

Przypisy

edytuj