Robert Bruce Merrifield

biochemik amerykański, noblista

Robert Bruce Merrifield (ur. 15 lipca 1921 w Fort Worth, Teksas, zm. 14 maja 2006 w Cresskill, New Jersey) – amerykański chemik, laureat Nagrody Nobla z chemii[1][2][3].

Robert Bruce Merrifield
ilustracja
Państwo działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1921
Fort Worth

Data i miejsce śmierci

14 maja 2006
Cresskill

Specjalność: chemia
Alma Mater

Uniwersytet Kalifornijski w Los Angeles

Uczelnia

Uniwersytet Rockefellera

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie chemii

Urodził się w Teksasie, natomiast dorastał w Kalifornii. Stopień doktora chemii uzyskał w 1949 r. na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, po czym przeniósł się do Rockefeller Institute for Medical Research (od 1965 r. Uniwersytet Rockefellera), w którym pozostał do końca życia[4].

W 1959 rozpoczął prace nad opracowaniem syntezy peptydów na podłożu stałym[5]. Pierwszy artykuł na ten temat ukazał się w 1963 roku w czasopiśmie Journal of the American Chemical Society[4][6]. Opracowaną przez siebie metodą zsyntetyzował rybonukleazę A A, o takiej samej aktywności enzymatycznej jak produkt naturalny. Dowiódł w ten sposób, że możliwa jest chemiczna synteza aktywnego enzymu z aminokwasów oraz że struktura pierwszorzędowa białka determinuje jego strukturę trzeciorzędową[7].

W 1972 r. został przyjęty do amerykańskiej National Academy of Sciences. Za opracowanie i rozwój metod syntezy na podłożu stałym otrzymał w 1984 r. Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii. Opracowany przez niego pierwszy nośnik, użyty w syntezie peptydów, nazwany został żywicą Merrifielda[8].

Był jedynym synem George'a E. Merrifielda i Lorene z domu Lucas[5]. Był żonaty z Elizabeth (z którą wspólnie pracował), mieli sześcioro dzieci[9].

Przypisy

edytuj
  1. Bruce Merrifield. Facts [online], Nobel Media AB [dostęp 2021-10-06] (ang.).
  2. John H. Jones, R.B. Merrifield: European footnotes to his life and work, „Journal of Peptide Science”, 13 (6), 2007, s. 363–367, DOI10.1002/psc.857, PMID17516587 [dostęp 2021-10-06] (ang.).
  3. Lila M. Gierasch, Editorial: Passing of a gentle giant of peptide science: in memoriam, R. Bruce Merrifield, „Biopolymers”, 84 (5), 2006, s. 433–434, DOI10.1002/bip.20574, PMID16850497 [dostęp 2021-10-06] (ang.).
  4. a b Richard A. Lerner, Retrospective. R. Bruce Merrifield (1921-2006), „Science”, 313 (5783), 2006, s. 57, DOI10.1126/science.1130957, PMID16825560 [dostęp 2021-10-06] (ang.).
  5. a b Bruce Merrifield. Biographical [online], Nobel Media AB [dostęp 2021-10-06] (ang.).
  6. R.B. Merrifield, Solid Phase Peptide Synthesis. I. The Synthesis of a Tetrapeptide, „Journal of the American Chemical Society”, 85 (14), 1963, s. 2149–2154, DOI10.1021/ja00897a025 [dostęp 2021-10-06] (ang.).
  7. B. Gutte, R.B. Merrifield, The synthesis of ribonuclease A, „Journal of Biological Chemistry”, 246 (6), 1971, s. 1922–1941, PMID5102153 [dostęp 2021-10-06] (ang.).
  8. A.R. Vaino, K.D. Janda, Solid-phase organic synthesis: a critical understanding of the resin, „Journal of Combinatorial Chemistry”, 2 (6), 2000, s. 579–596, DOI10.1021/cc000046o, PMID11126287 [dostęp 2021-10-06] (ang.).
  9. Nobel Laureate R. Bruce Merrifield Dies At 84 [online], Chemical & Engineering News [dostęp 2021-10-06] (ang.).