Rimusz

Rimusz – władca z dynastii akadyjskiej; objął władzę nad imperium akadyjskim około roku 2278 p.n.e., po 55 latach panowania swojego ojca, Sargona Wielkiego.

Rimusz

𒌷𒈬𒍑

król imperium akadyjskiego
Okres	od ok. 2278 p.n.e. do ok. 2270 p.n.e.
Dane biograficzne
Dynastia	akadyjska
Ojciec	Sargon Wielki
Rodzeństwo	Manisztusu, Enheduanna

Panowanie

Jego panowanie naznaczone było konfliktami wewnętrznymi I zewnętrznymi. Na początku swego panowania stłumił powstanie miast sumeryjskich, na którego czele stał Kaku, lugal Ur. W 3. roku panowania wyruszył z karną ekspedycją przeciw zbuntowanym Elamitom. Rimusz zadał ostateczną klęskę Hiszep-ratepowi, królowi Anszanu, oraz sprzymierzonemu z nim Abalgamaszowi, królowi Warahsze. Rimusz zginął w wyniku zamachu zorganizowanego przez jego najbliższe otoczenie ok. 2270 p.n.e., władzę po nim przejął jego młodszy brat, Manisztusu.

Galeria

• 
  muszla z wyrytą inskrypcją „Rimusz, król Kisz”; zbiory Luwru
• 
  gliniana tabliczka z tekstem wyliczającym zwycięstwa Rimusza nad Abalgamaszem, królem Warahsze, oraz miastami elamickimi; zbiory Luwru

Bibliografia

• J. Laessoe, „Ludy Asyrii”, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Wrocław 1972
• G. Bibby, „Cztery tysiące lat temu”
• Praca zbiorowa pod redakcją naukową Joachima Śliwy, 2005, Wielka Historia Świata Tom 2 Stary i Nowy Świat od „rewolucji” neolitycznej do podbojów Aleksandra Wielkiego, Oficyna Wydawnicza FOGRA, s. 199, ISBN 83-85719-83-0.
• G. Roux, „Mezopotamia”, przeł. B. Kowalska, J. Kozłowska, Warszawa 1998