Richer z St. Remi
Richer z St. Remi (ur. ok. 945, zm. ok. 998[1]) – frankijski zakonnik i kronikarz.
Życiorys
edytujPochodził z dobrze sytuowanej rodziny arystokratycznej[1]. Był mnichem w opactwie św. Remigiusza (St. Remi) w Reims, gdzie pobierał nauki u Gerberta z Aurillac, późniejszego papieża Sylwestra II[1][2]. Przypuszczalnie studiował także medycynę w Chartres[1].
Jest autorem powstałej między 991 a 998 rokiem kroniki w czterech księgach, obejmującej lata 888–995[1]. Dzieło to, utrzymane w duchu apologii dynastii Kapetyngów, stanowi pomnik rodzącego się francuskiego poczucia narodowego[1][2]. Kronika Richera z St. Remi zachowała się w jednym tylko egzemplarzu, pióra samego autora. Manuskrypt, należący do papieża Sylwestra II, przeszedł później na własność cesarza Ottona III, a po jego śmierci Henryka II, który w 1007 roku podarował go ufundowanemu przez siebie kościołowi w Bambergu. Dzieło ukazało się drukiem dopiero na początku XIX wieku[2].