Richard Ferrand
Richard Ferrand (ur. 1 lipca 1962 w Rodez[1]) – francuski polityk i samorządowiec, sekretarz generalny En Marche! (2016–2017), w 2017 minister, deputowany do Zgromadzenia Narodowego, w latach 2018–2022 przewodniczący tej izby.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1 lipca 1962 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk |
| |
Życiorys
edytujStudiował prawo i germanistykę na uniwersytetach w Tuluzie i Paryżu[2]. Początkowo związany z dziennikarstwem, pracował w redakcjach m.in. „Auto Moto” i „Le Monde”. W latach 1988–1990 był wicedyrektorem w jednej z agencji prasowych. Później założył własne przedsiębiorstwo konsultingowe. Od 1991 zatrudniony w gabinecie politycznym sekretarza stanu Kofiego Yamgnane[2][3]. Od 1993 do 2012 był dyrektorem generalnym społecznej kasy ubezpieczeń zdrowotnych Mutuelles de Bretagne[2].
W 1980 wstąpił do Partii Socjalistycznej[3]. W 1998 wybrany na radnego departamentu Finistère (do 2011). W 2010 został radnym regionu Bretania i przewodniczącym frakcji radnych PS[2]. W wyborach w 2012 uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego XIV kadencji[1].
W 2014 został jednym z najbliższych współpracowników ministra Emmanuela Macrona przy opracowywaniu reformy rynku pracy. W 2016 został sekretarzem generalnym En Marche!, ruchu politycznego powołanego przez Emmanuela Macrona[4].
W maju 2017 w nowo powołanym gabinecie Édouarda Philippe’a objął stanowisko ministra do spraw spójności terytorialnej[5]. Wkrótce po nominacji ministerialnej został objęty wstępnym dochodzeniem dotyczącym m.in. umowy wynajmu przez zarządzaną przez niego do 2012 instytucję ubezpieczeniową pomieszczeń biurowych w kamienicy należącej do jego partnerki[6]. W wyborach parlamentarnych w czerwcu 2017 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję[7]. W tym samym miesiącu Richard Ferrand ustąpił ze stanowiska rządowego celem objęcia w Zgromadzeniu Narodowym funkcji przewodniczącego frakcji poselskiej swojego ugrupowania[8].
12 września 2018 został nowym przewodniczącym Zgromadzenia Narodowego[9]. Niższą izbą parlamentu kierował do końca kadencji w czerwcu 2022; wcześniej w tym samym miesiącu nie został wybrany na kolejną kadencję[10].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Richard Ferrand na stronie Zgromadzenia Narodowego XIV kadencji. [dostęp 2017-05-02]. (fr.).
- ↑ a b c d Richard Ferrand. agence-api.fr, 21 listopada 2016. [dostęp 2017-05-02]. (fr.).
- ↑ a b Portrait: Richard Ferrand, le Ruthénois qui murmure à l’oreille de Macron. centrepresseaveyron.fr, 13 kwietnia 2017. [dostęp 2017-05-02]. (fr.).
- ↑ Richard Ferrand, missionnaire en marche. liberation.fr, 4 listopada 2016. [dostęp 2017-05-02]. (fr.).
- ↑ Gouvernement Édouard Philippe: qui sont les ministres de Macron. lefigaro.fr, 17 maja 2017. [dostęp 2017-05-17]. (fr.).
- ↑ Macron ma kłopot z ministrem. Wstępne dochodzenie w związku z podejrzaną umową. tvn24.pl, 1 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-21].
- ↑ Elections législatives 2017: Résultats 2d tour. interieur.gouv.fr. [dostęp 2017-06-18]. (fr.).
- ↑ DIRECT. Reconduit au poste de Premier ministre, Edouard Philippe est chargé de former le nouveau gouvernement d'ici mercredi à 18 heures. francetvinfo.fr, 19 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-21]. (fr.).
- ↑ Élection étriquée pour Richard Ferrand à la tête de l'Assemblée. lefigaro.fr, 12 września 2018. [dostęp 2018-09-13]. (fr.).
- ↑ Benjamin Keltz: Richard Ferrand, président de l’Assemblée nationale, battu au second tour des législatives dans le Finistère par Mélanie Thomin, une novice socialiste. lemonde.fr, 20 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-28]. (fr.).