Rhinolophoidea

	Rhinolophoidea
	J.E. Gray, 1822
	; Przedstawiciel nadrodziny – podkowiec śródziemnomorski (Rhinolophus euryale)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	nietoperze
Podrząd	rudawkokształtne
Nadrodzina	Rhinolophoidea
Rodziny
	6 rodzin – zobacz opis w tekście
	6 rodzin – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rhinolophoidea – nadrodzina ssaków z podrzędu rudawkokształtnych (Pteropodiformes) w obrębie rzędu nietoperzy (Chiroptera).

Zasięg występowania

Nadrodzina obejmuje gatunki występujące w Afryce, Eurazji oraz Australii i Oceanii^[3].

Do nadrodziny należą następujące rodziny^[4]^[3]^[5]:

Rhinopomatidae Bonaparte, 1838 – brodawkonosowate
Craseonycteridae J. Edwards Hill, 1974 – świnionosowate – jedynym przedstawicielem jest Craseonycteris thonglongyai J. Edward Hill, 1974 – świnionos malutki
Megadermatidae H. Allen, 1864 – lironosowate
Rhinonycteridae J.E. Gray, 1866 – rogonosowate
Hipposideridae Lydekker, 1891 – płatkonosowate
Rhinolophidae J.E. Gray, 1825 – podkowcowate

↑ Rhinolophoidea, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ J.E. Gray. An Attempt at a division of the Family Vespertilionidae into groups. „The Zoological Journal”. 2 (6), s. 242, 1825. (ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 114–144. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-31]. (ang.).
↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 87–97. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).