Remigiusz Sobański
Remigiusz Grzegorz Sobański (ur. 1 sierpnia 1930 w Miasteczku Śląskim[1], zm. 11 grudnia 2010 w Katowicach[2]) – ksiądz katolicki, infułat archidiecezji katowickiej, doktor teologii; profesor nauk prawnych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, specjalista w zakresie prawa kanonicznego.
| Profesor, kapelan JŚ | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| rektor ATK | |
| Okres sprawowania |
1981–1987 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Prezbiterat |
1954 |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujAbsolwent II Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach[3]. Po maturze w 1949 wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie w 1954 uzyskał tytuł magistra teologii a kilka miesięcy później (również w 1954), na podstawie rozprawy pt. Zmniejszenie i zwiększenie poczytalności w prawie karnym kanonicznym, stopień doktora teologii[4][5]. Po święceniach prezbiteratu, które otrzymał w 1954, pracował w Miasteczku Śląskim i Przełajce (dzielnica Siemianowic Śląskich), był tymczasowo administratorem w Woszczycach (dzielnica Orzesza), a następnie wikariuszem w parafiach w Szopienicach (dzielnica Katowic) i Zebrzydowicach (dzielnica Rybnika). W 1957 zamieszkał na probostwie parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie-Batorym (dzielnica Chorzowa).
Od 1957 sędzia, następnie oficjał Sądu Biskupiego w Katowicach, od 1989 pełnił funkcję wikariusza sądowego Sądu Diecezjalnego, od 1992 Metropolitalnego w Katowicach.
Od 1968 związany był z Akademią Teologii Katolickiej w Warszawie. Tam uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie prawa kanonicznego. W 1974 Rada Państwa PRL nadała mu tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a w 1982 profesora zwyczajnego nauk prawnych. Kierował Katedrą Kościelnego Prawa Publicznego i Międzynarodowego ATK, a od 1982 Katedrą Teorii Prawa Kościelnego na Wydziale Prawa Kanonicznego, gdzie w latach 1975–1978 był dziekanem. Od 1978 do 1981 Prorektor, a w latach 1981–1987 Rektor ATK.
Od 1991 był profesorem zwyczajnym na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach w Katedrze Prawa Cywilnego na Wydziale Prawa i Administracji. Był członkiem: Kolegium Redakcyjnego Śląskich Studiów Historyczno-Teologicznych, Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk, Kościelnej Komisji Konkordatowej. Był też ekspertem sejmowej Komisji Konstytucyjnej i Komisji ds. Ratyfikacji Konkordatu, konsultorem Kongregacji ds. Duchowieństwa oraz Rady Prawnej Konferencji Episkopatu Polski.
Pod jego kierunkiem stopnie naukowe doktora otrzymali m.in. Magdalena Sitek i Piotr Kroczek[6].
Otrzymał Wielką Złotą Odznakę Styrii „za szczególne zasługi dla Styrii”, austriacki Krzyż Zasługi na Polu Nauki i Sztuki I klasy. Był doktorem honoris causa nadany przez Wydział Teologii Katolickiej Reńskiego Uniwersytetu Fryderyka-Wilhelma w Bonn, kawalerem Bizantyjskiego Zakonu Grobu Świętego[1], kapelanem Jego Świątobliwości[1].
W 2000 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[7]. W 2004 otrzymał godność protonotariusza apostolskiego supra numerum.
W 2005 roku otrzymał nagrodę Lux ex Silesia, a także został Honorowym Obywatelem Tarnowskich Gór[3]. W 2007 roku otrzymał Złotą Wagę przyznawaną przez Naczelną Radę Adwokacką[8].
Został pochowany na cmentarzu przy ul. Henryka Sienkiewicza w Katowicach[1].
Prace
edytuj- Polska bibliografia teologii i prawa kanonicznego za lata 1949-1968, Warszawa 1972 (wspólnie z Joachimem Romanem Barem).
- Kościół, prawo, zbawienie, Katowice 1980.
- Kościół jako podmiot prawa: elementy eklezjologii prawnej, Warszawa 1983.
- Teoria prawa kościelnego, Warszawa 1992.
- Prawa człowieka w państwie ekologicznym, Warszawa 1998 (red.)
- Nauki podstawowe prawa kanonicznego. 1, Teoria prawa kanonicznego, Warszawa 2001.
- Nauki podstawowe prawa kanonicznego. 2, Teologia prawa kościelnego, Warszawa 2001.
- Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. T. 1. Ks. 1, Normy ogólne, Poznań 2003 (wspólnie z Józefem Krukowskim).
- Europa obojga praw, Katowice 2006.
- Dylematy. T. 1-3, Lata 1995–2005, Katowice 2006.
- Szkoły kanonistyczne, Warszawa 2009.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d ksas: Pogrzeb księdza profesora Remigiusza Sobańskiego. [w:] eKAI [on-line]. Katolicka Agencja Informacyjna, 2010-12-17. [dostęp 2020-08-03].
- ↑ Zmarł ksiądz profesor Remigiusz Sobański. eKAI.pl, 2010-12-12. [dostęp 2010-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
- ↑ a b Honorowi Obywatele Miasta Tarnowskie Góry. [dostęp 2015-11-06]. (pol.).
- ↑ Tomasz Jaklewicz, Chodzi mi o człowieka. opoka.org.pl. [dostęp 2017-09-11].
- ↑ Józef Wroceński, Ks. Prof. dr hab. Remigiusz Sobański (1930-2010), "Prawo Kanoniczne" (2011) 54/1-2, 5-16.. muzhp.pl. [dostęp 2017-09-11].
- ↑ Prof. Remigiusz Grzegorz Sobański, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-09-11].
- ↑ M.P. z 2000 r. nr 31, poz. 644
- ↑ Piotr Ryguła: Życzliwy, sumienny, uśmiechnięty…. gazeta.us.edu.pl. [dostęp 2022-04-07]. (pol.).
Bibliografia
edytuj- Ksiądz rektor Remigiusz Sobański: uczony, nauczyciel, sędzia, red. Wojciech Góralski, Warszawa 2005.