Reguła LaSalle’a

Reguła LaSalle’a (znana również jako reguła Barbaszina-Krasowskiego-LaSalle’a lub reguła Krsowskiego-LaSalle’a) – kryterium asymptotycznej stabilności autonomicznych (także nieliniowych) układów dynamicznych.

Wersja globalna

edytuj

Niech autonomiczny układ dynamiczny będzie dany przez:

 

gdzie   – jest wektorem wektor zmiennych, oraz:

 

Jeśli istnieje funkcja   taka że:

  dla wszystkich  

wtedy zbiór graniczny każdej trajektorii jest zawarty w   gdzie   to suma trajektorii zawartych w zbiorze  

Jeśli ponadto dla funkcji   mamy:

  dla wszystkich  
 

i jeśli   nie zawiera trajektorii innych niż   for   wtedy środek układu współrzędnych jest asymptotycznie stabilny.

Dodatkowo, jeśli   jest nieograniczona z rosnącą normą, tj.

  gdy  

wtedy środek jest globalnie asymptotycznie stabilny.

Wersja lokalna

edytuj

Jeśli:

  dla  
 

zachodzi tylko dla   w pewnym otoczeniu   oraz zbiór

 

nie zawiera trajektorii układu poza trajektorią trywialną, wtedy lokalna wersja twierdzenia mówi, że początek układu współrzędnych jest asymptotycznie stabilny.

Oryginalne publikacje

edytuj
  • Joseph LaSalle. Some extensions of Liapunov’s second method. „IRE Transactions on Circuit Theory”, s. 520–527, 1960. 
  • E.A. Barbashin, N. Krasovskii. Yстойчивости движения в целом. „Doklady Akademii Nauk SSSR”. 86, s. 453–456, 1952. 
  • N. Krasovskii, Problems of the Theory of Stability of Motion (przekład angielski), Stanford University Press, 1963.

Bibliografia

edytuj