Region Tōhoku

Region Tōhoku (jap. 東北地方 Tōhoku-chihō) – jedna z geograficznych krain Japonii. Region Tōhoku (tōhoku po japońsku znaczy północno-wschodni) znajduje się w północno-wschodniej części największej wyspy Japonii, Honsiu.

Tōhoku składa się z sześciu prefektur: Aomori, Akita, Iwate, Yamagata, Fukushima oraz Miyagi.

Region ten poniósł ogromne straty ludzkie i materialne w czasie trzęsienia ziemi i tsunami w 2011 roku.

Geografia

Region Tōhoku i Hokkaido widziane z kosmosu

Całkowita powierzchnia: 66 889,40 km²
Populacja: 9 634 466 osób (dane z 1 października 2005)
Gęstość zaludnienia: 144 osób na km² (dane z 1 października 2005)

Prefektura	Powierzchnia km²
Iwate	15 279
Fukushima	13 783
Akita	11 612
Aomori	9 607
Yamagata	9 323
Miyagi	7 285
Łącznie	66 889

Prefektura	Powierzchnia zamieszkana km²	Procent całej prefektury
Fukushima	4 218	30,6%
Iwate	3 710	24,3%
Aomori	3 204	33,4%
Akita	3 155	27,2%
Miyagi	3130	43,0%
Yamagata	2 850	30,6%
Łącznie	20 267	30,3%

Topografia

Ukształtowanie terenu Tōhoku jest wyżynne i górzyste. Z północy na południe rozciągają się góry Ōu. Klimat jest ostrzejszy niż w pozostałych regionach kraju, z wyjątkiem Hokkaido.

Obraz regionu Tōhoku został uwieczniony w księdze napisanej prozą i wierszem przez jednego z najbardziej znanych poetów, Bashō Matsuo (1644–1694), pt. Oku no hosomichi (奥の細道, pol. „Ścieżki na daleką północ”), który uznawany jest za jeden z najdoskonalszych utworów literatury japońskiej^[1].

Historia

Rejon przez tysiąclecia był zamieszkiwany przez Ajnów. Japończycy zaczęli tu docierać dość późno, od około VIII wieku n.e. Dopiero w latach 60. XX wieku zaczął się tu rozwijać przemysł. Powstały fabryki produkujące i przetwarzające żelazo, stal, pulpę drzewną, chemikalia oraz ropę naftową. Aż do tego czasu Tōhoku postrzegane było głównie jako region rolniczy, ponieważ zaopatrywało rynki w Sendai, Tokio i Jokohamie w ryż i inne produkty żywnościowe. 20% krajowych dostaw ryżu pochodziło właśnie z Tōhoku, pomimo tego, że z powodu ostrzejszego klimatu zbiory były możliwe tylko raz w roku.

Galeria

Pref. Akita, miasto Daisen – Bonten (Brahma) przekracza rzekę (festiwal noworoczny)^[2]
Pref. Iwate, miasto Hiraizumi, świątynia Bishamon-dō w jaskini Takkoku no Iwaya^[3]
Pref. Miyagi, miasto Sendai, „taniec wróbli” podczas majowego festiwalu Aoba^[4]

Przypisy

↑ Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: PWN, 2012, s. 227. ISBN 978-83-01-17214-5.
↑ Bonden River Crossing. Daisen City, 2008. [dostęp 2018-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-26)]. (ang.).
↑ Takkoku no Iwaya. japan-guide.com. [dostęp 2018-02-08]. (ang.).
↑ Sendai’s Aoba Matsuri. Japan Travel K.K., 2014. [dostęp 2018-02-08]. (ang.).

[Mel-1] Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: PWN, 2012, s. 227. ISBN 978-83-01-17214-5.

[daisen-2] Bonden River Crossing. Daisen City, 2008. [dostęp 2018-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-26)]. (ang.).

[hiraizumi-3] Takkoku no Iwaya. japan-guide.com. [dostęp 2018-02-08]. (ang.).

[sendai-4] Sendai’s Aoba Matsuri. Japan Travel K.K., 2014. [dostęp 2018-02-08]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]